مصاحبه اشپیگل با پرویز مشرف

رئیس جمهور پاکستان پرویز مشرف در یک مصاحبه اختصاصی با اشپیگل در باره‌ی تئوری‌های توطئه در باره‌ی قتل بی نظیر بوتو، وحشت غرب از افتادن زرادخانه سلاح‌های هسته‌ای کشورش به دستان بنیادگرایان دینی و احتمال استعفا به گفتگو نشسته است.

اشپیگل: آقای رئیس‌جمهور، پاکستان تبدیل به بستر مناسبی برای تروریسم شده است و القاعده می‌خواهد حکومت شما را واژگون کرده و سلاح‌های هسته‌ای این کشور را در اختیار گیرد. آیا می‌توان گفت که پاکستان خطرناکترین کشور جهان است؟

مشرف: این که دیگر مبالغه‌ی بیش از اندازه است. من این حقیقت را انکار نمی‌کنم که القاعده در اینجا در حال فعالیت است. آنها در آن نواحی که نظام قبیله‌ای هنوز حاکم است در حال اجرای برنامه‌های تروریستی خود هستند. آنها همان طراحان اصلی این بمب‌گذاری‌های انتحاری اخیر هستند. تمامی اینها واقعیت دارد، اما در یک چیز نباید کوچک‌ترین تردیدی وجود داشته باشد: متعصبین دینی هرگز نمی‌توانند قدرت را در پاکستان به دست گیرند. چنین چیزی ممکن نیست. آنها نه از جهت نظامی آنقدر قوی هستند که بتوانند ارتش ما را با ۵۰۰ هزار سرباز شکست دهند و نه از جهت سیاسی. و حتی این شانس را هم ندارند که بتوانند در یک انتخابات به پیروزی برسند. آنها برای آنچه شما می‌گویید بیش از اندازه ضعیف هستند.

اشپیگل: نیویورک تایمز گزارش کرده است که آقای دیک چنی معاون ریاست جمهوری آمریکا و خانم کوندالیزا رایس وزیر امور خارجه در حال طراحی نقشه‌های سری برای انجام عملیاتی در همکاری با CIA در نواحی قبیله‌ای پاکستان هستند. آیا شما هم در این رابطه در جریان قرار گرفته‌اید؟

مشرف: من هرگز به نیروهای آمریکایی اجازه نخواهم داد که در خاک پاکستان دست به انجام عملیات بزنند. اگر ما نیازمند کمک آنها باشیم آنها را خبر خواهیم کرد. این ما هستیم که باید عملیات لازم را انجام دهیم و نه کس دیگری. درست قبل از شروع این مصاحبه من با یک هیئت اعزامی از دفاتر ضد اطلاعاتی آمریکا ملاقات داشتم. ما از هر جهت کاملاً باهم هم‌نظر هستیم و در این خصوص هماهنگی کامل وجود دارد. آنها به من اطلاع دادند که پرزیدنت بوش مرا به عنوان یکی از صمیمی‌ترین دوستان خود تلقی می‌کند.

اشپیگل: اما دوره‌ی تصدی‌گری او تقریباً به پایان رسیده است.

مشرف: من شخصاً جای خالی او را شدیداً احساس خواهم کرد. او یک دوست است، یک انسان بسیار صادق. روابط شخصی در سیاست اهمیت دارد، اما آنچه از آن مهمتر است مناقع ملی است.

اشپیگل: رئیس جمهور بعدی احتمال زیادی دارد که از دموکرات‌ها باشد. کسانی که احتمال بیشتری دارد انتخاب شوند هم اکنون اظهار کرده‌اند که اگر به قدرت برسند مسیر سیاسی پاکستان را تغییر خواهند داد. هیلاری کلینتون خواهان تحمیل نظارت آمریکا بر زرادخانه هسته‌ای پاکستان است و باراک اوباما علاقمند ارسال نیروهای آمریکایی به کشور شما است تا با افراط گرایان دینی بجنگند . . .

مشرف: . . . (سرش را تکان می‌دهد و می‌خندد).

اشپیگل: . . . آنها همچنین احتمال دارد که کمک‌های نظامی و مالی به پاکستان را قطع کنند، آنچه از ۲۰۰۱ تا امروز بالغ بر ۱۰ میلیارد دلار بوده است. آیا پیشتازان انتخابات از جناح دموکرات با شما ارتباط گرفته‌اند؟

مشرف: تمامی این سیاستمدارانی که از آنها نام بردید و ظاهراً چنین سخنانی گفته‌اند به اطلاعات سری که می‌تواند به آنها دیدگاه دقیقی از وضعیت پاکستان ارائه دهد دسترسی ندارند. اگر بتوانند به آن قسم از اطلاعات سری دسترسی یابند مطمئن هستم که آنها رویکرد متفاوتی از رئیس‌جمهور قبلی اختیار نخواهند کرد. چرا باید کاری کنند که پاکستان را به عنوان یک قدرت هسته‌ای دچار بی ثباتی سازد؟ آنها بر خلاف منافع ملی خود کاری نخواهند کرد.

اشپیگل: بزرگترین کابوس آمریکایی‌ها و غرب این است که زرادخانه هسته‌ای پاکستان به دستان متعصبین دینی بیفتد. اخیراً آقای البرادعی رئیس آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای نگرانی‌هایش را در باره‌ی امنیت سلاح‌های هسته‌ای کشور شما ابراز نمود. آیا هراس از این که روزی بنیادگرایان از سیستم امنیتی تاسیسات هسته‌ای عبور کرده و به آن رخنه کنند اغراق‌آمیز است؟

مشرف: نگرانی‌های آقای البرادعی کاملاً بی مورد است. قبل از آن که ما در ۱۹۹۸ به طور رسمی خود را به عنوان یک کشور دارای سلاح هسته‌ای اعلام کنیم برنامه‌های هسته‌ای ما کاملاً سری بودند. در آن زمان دانشمند برجسته‌ی ما عبدالقدیرخان با رئیس جمهور وقت به طور مستقیم در ارتباط بود و می‌توانست مستقل عمل کند . . .

اشپیگل: . . . امتیازی که او برای معامله غیرقانونی با کره شمالی، ایران و لیبی مورد بهره برداری قرار داد.

مشرف: هنگامی که من در ۱۹۹۹ به ریاست جمهوری رسیدم دچار این سوء ظن شدم که عبدالقدیرخان درگیر معاملات ممنوعه شده است و او را اخراج کردم. سپس تصمیم گرفتم که نوعی نظارت سرپرستی، یعنی نظارت نیروی استراتژیک ارتش را متداول کنم که مانند یک واحد نظامی برای حراست و نگهداری از ارزشمندترین دارایی‌ها سازماندهی شده است. این سیستم چنان زیر نظارت شدید قرار دارد و هرکس در آن پاسخگو است که تروریست‌ها حتی قادر به دزدیدن یک گلنگدن از یک تفنگ هم نیستند.

اشپیگل: شما این امکان و احتمال را نادیده می‌گیرید که افرادی از درون خود ارتش و سازمان ضد اطلاعات پاکستان یا ISI که با بنیادگرایان دینی همدلی نشان می‌دهند می‌توانند به این سیستم مورد نظر شما نفوذ کنند.

مشرف: ISI هیچ گونه همکاری و فعالیت مشترک با فعالیت‌های هسته‌ای ندارد.

اشپیگل: بی نظیر بوتو نماد امید برای یک پاکستان دموکراتیک و میانه‌رو بود. او ادعا می‌کرد که برای انتخابات آزاد و منصفانه مبارزه می‌کند و بالاخره هم ترور شد. بسیاری از مردم پاکستان تردید دارند که انتخابات ۱۸ فوریه آزاد و منصفانه باشد و بر این باورند که شما در نظر دارید به نوعی رای‌ها را دستکاری کنید.

مشرف: آیا باید ثابت کنم که در انتخابات تقلبی صورت نگرفته؟ چگونه می‌توانم؟ من موظف بودم به دلایل امنیتی رای‌گیری را شش هفته به عقب اندازم. همه چیز مرتب خواهد بود و من از ناظرین بین‌المللی هم دعوت به عمل آورده‌ام.

اشپیگل: آیا شما حاضر به همکاری با رهبران اپوزیسیون مانند نواز شریف که دولت او را هشت سال پیش با یک کودتای بدون خون‌ریزی ساقط کردید و کسی که از شما خواسته است استعفا دهید و یا با همسر بی‌نظیر بوتو، آصف علی زرداری که در برابر مردم شما را مسئول قتل همسرش معرفی کرده، هستید؟

مشرف: منافع ملی مقدم بر هر چیز دیگر است. ما باید هر کاری می‌توانیم انجام دهیم تا پیشرفت اقتصادی ادامه یابد و ما باید به جنگ خود با تروریسم ادامه دهیم و ما نیازمند یک دولت کارآمد و دموکراتیک هستیم. من با هر کسی که در انتخابات به پیروزی برسد حاضر به همکاری هستم.

ادامه دارد . . .

http://www.spiegel.de/international/world/0,1518,528428,00.html