iran-emrooz.net | Wed, 02.05.2007, 6:24
بعد از این هزینه‌ها به عهده‌ی خود عراق است
برگردان: علی‌محمد طباطبایی
 |
گفتگوی اشپیگل آن لاین با بازرس کل ایالات متحده آمریکا استوارت بوان
اشپیگل: در ایالات متحده آمریکا بحث داغی در باره‌ی بازگرداندن سربازان آمریکایی از عراق در جریان است. در خصوص بازسازی عراق، کشور شما خود را عقب کشیده است. آیا با توجه به آنچه پیش آمده نباید بازسازی در درجه‌ی اول به عهده‌ی آمریکا باشد؟
بوان: هدف اصلی ما در بازسازی صرفا دادن یک حرکت اولیه برای شروع بود. پیام آخرین گزارش من کاملا روشن است: دوره‌ای که در آن ایالات متحده بخش بزرگتر برنامه‌ی کمک رسانی و نوسازی را به عهده داشت دیگر سپری شده است.
اشپیگل: و حالا چه کسی باید هزینه‌ها را به عهده بگیرد؟
بوان: خود عراق. ایالات متحده در عراق سرمایه گذاری‌های کلانی انجام داده. حالا نوبت آن است که خود کشور رهبری را در بازسازی به عهده بگیرد. برای مثال در پایان سال گذشته در صندوق دولت 12 میلیارد دلار موجود بود، در حالی که سیاستمداران قادر به جلوبردن برنامه‌های لازم برای بازسازی نبودند. اکنون این وضعیت باید تغییر کند و تغییر هم خواهد کرد. عراقی‌ها مسئولیت‌هایی را که باید شخصا به دوش بکشند اکنون جدی تر می‌گیرند و به مرور روشن خواهد شد که آیا آنها توان برآمدن از پس مسئولیت‌ها را دارند یا خیر.
اشپیگل: در فهرست کشورهایی که در آنها فساد و رشوه خواری به شدت رواج دارد فعلا عراق در رتبه‌ی سوم قرار گرفته.
بوان: در رابطه با مسئله فساد و رشوه خواری من به هیچ وجه خوش بین نیستم. فساد تمامی تک به تک وزارت خانه‌ها را فراگرفته. این موضوع مرا بسیار نگران می‌کند. دولت عراق باید بالاخره کارمندان فاسد خود را به طور جدی تحت پیگرد قانونی قرار دهد. یک کارمند خطاکار باید در اسرع وقت محاکمه شود، بخصوص اگر یک کارمند سطح بالا باشد، تا به این ترتیب عراقی‌ها متوجه شوند که دولت در تصمیم خود برای مبارزه با این به قول ما شورشیان درجه‌ی دوم جدی است. هیچ تردیدی وجود ندارد که این شورشیان درجه‌ی دوم به درجه‌ی اولی‌ها کمک مالی می‌رسانند.
اشپیگل: به عقیده‌ی شما هزینه‌ی شورشیان را فساد اداری تامین می‌کند؟
بوان: قائم مقام نخست وزیر اخیرا به من می‌گفت که هزینه‌ی فساد از جیب مردم عراق تنها در یک پالایشگاه Beidschi بیش از یک میلیارد دلار بوده و او کاملا اطمینان داشت که یک بخش بزرگتر این پول به سوی شورشی‌ها در تمامی نقاط عراق جریان یافته است.
اشپیگل: بیشتر وزارت خانه‌ها در اختیار شیعیان است. آیا باید بپذیریم که با این حساب دریافت کنندگان این پول‌ها شیعیان هستند؟
بوان: این نتیجه گیری می‌تواند تقریبا درست باشد. هرچند من به عنوان بازرس کل باید به اعداد متکی باشم تا بتوانم به کمک آنها به راستی چیزی را اثبات کنم که فعلا نمی‌توانم.
اشپیگل: وضعیت کدام یک از این دو وخیم تر است: امنیت در عراق یا فساد دولت؟
بوان: امنیت. وضعیت بد امنیتی تمامی برنامه‌ها را سه سال تمام است که با ممانعت روبرو ساخته و باعث فرار دسته جمعی عراقی‌های تحصیل کرده از کشور شده است. اما وضعیت فساد اداری هم چندان بهتر نیست. عراقی‌ها تا هر زمان که به صداقت حکومت خود اطمینان حاصل نکنند، نمی‌توان انتظار پیشرفتی را داشت.
اشپیگل: اگر قرار است که بالاخره روزی در آینده مردم عراق از رفاه برخوردا شوند، آیا این مسئله هیچ ارتباطی هم به بازسازی پالایشگاه‌ها و استخراج نفت دارد؟
بوان: دقیقا همین طور است. 95 درصد درآمدهای کشور از فروش نفت و گاز بدست می‌آید. عراقی دارای سومین ذخائر بزرگ نفتی جهان هستند. در واقع عراق می‌بایست مدت‌ها قبل در مسیر رفاه گام برداشته باشد. اما تولید هنوز هم در سطح پائین تری نسبت به قبل از جنگ قرار دارد. و تقصیر اصلی در این مورد بر عهده‌ی زیرساخت‌های افتضاح در این بخش از تولید است. اشکال دیگر هم البته این است که ایالات متحده در سرمایه گذاری در این بخش توجه زیادی به خرج نداده. فقط 9 درصد از کمک‌های بازسازی به بخش نفت تخصیص داده شده است.
اشپیگل: این را هم باید اضافه کنیم که شورشیان علاقه‌ی زیادی به تخریب لوله‌های انتقال نفت دارند.
بوان: بله. خط لوله‌های نفتی در ترکیه دائما غیر قابل استفاده هستند. و همین که دوباره تعمیر می‌شوند برای بار دیگر به آنها حمله می‌شود و از کار می‌افتند و کل سیستم متوقف می‌شود. از این رو حمل و نقل باید به کمک وسایط نقلیه سنیگن انجام شود که این هم به نوبه‌ی خود شرط لازمی است برای انجام قاچاق.
اشپیگل: ایالات متحده چگونه می‌تواند در یک چنین شرایطی انتظار داشته باشد که جامعه بین الملل در عراق سرمایه گذاری کند؟
بوان: در کنفرانس مادرید در 2003 جهت جمع آوری کمک برای بازسازی عراق کشورهای دیگر وعده‌ی 13 میلیارد دلار کمک‌های مالی دادند که از این مقدار فعلا 3 میلیارد ارسال شده است و من از نقطه نظر یک سرمایه گذار به این خلف وعده کاملا حق می‌دهم. وقتی قرار است که کمک‌های ارسالی برای انجام پروژه‌های عمرانی در عراق در هوا منفجر شوند یا پول‌های ارسالی به سرقت بروند، ارسال کمک‌های بیشتر با تاخیر مواجه خواهد شد. با این حال از هم اکنون عراق شخصا مسئولیت کامل برای ایجاد امنیت و مبارزه بر ضد فساد را به عهده گرفته است. به این ترتیب عراق می‌تواند به کشورهای علاقمند برای کمک علامتی ارسال کند تا آنها هم بدانند که سرمایه گذاری به طور مجدد باصرفه خواهد بود.
