گفت‌وگوی اکبر کرمی و احمد پورمندی

با رضا پهلوی چه باید کرد؟

در گفت‌وگو با احمد پورمندی سیاست‌مدار جمهوری‌خواه پرسیده‌ام: با رضا پهلوی چه باید کرد؟ با پای‌گاه هم‌بودیک و اجتماعی رضا پهلوی چه گونه باید سخن گفت؟ در حالی که رضا پهلوی خودخوانده لباس رهبری برای خود دوخته است، و هیج امکان و فرصتی برای هم‌کاری و هم‌سازی با نیروها ی جمهوری‌خواه نگذاشته است، چرا گروهی هنوز گرفتار بدپنداری هم‌کاری با او هستند؟ آیا پایان منشور مهسا، پایان امید به هم‌کاری و هم‌راهی میان جریان‌ها ی سلطنت‌طلب و جمهوری‌خواه بود؟ مشروطه‌خواهانی که ام‌روز زیر درفش رهبری رضا پهلوی می روند، فردا چه‌گونه می‌توانند رضا پهلوی را تخته‌بند مشروطه کنند؟ پای‌گاه هم‌بودیک (اجتماعی) سلطنت‌طلب که به درست یا نادرست به رهبری رضا پهلوی در دوران گذار امید بسته‌است، چه‌گونه در دوران پس‌از‌گذار می‌تواند به جدایی حکومت از سلطنت تن دهد؟ و رضا پهلوی که ام‌روز نمی‌تواند هوادارن خود را گرد یک نهاد و متن حقوقی گردآورد، فردا چه‌گونه می‌تواند سلطنت‌طلب‌ها را تخته‌بند قانون و قانون را تخته‌بند حقوق بشر و ارزش‌ها ی مردم‌سالار کند؟
خوانش جمهوری اسلامی همانند یک گسست یا پیوست بسیار بنیادین است و می‌تواند به پروژه ی گذار و سیاست‌ورزی در ایران ام‌روز هم معنا، هم‌ بو و هم سو دهد. سلطنت‌طلب‌ها به راستی یا باناراستی ادعا می‌کنند که بخش بزرگی از مردم ایران هوادار بازگشت به رژیم گذشته‌اند؛ یعنی مردمان ایران جمهوری اسلامی را یک گسست از راه هم‌وار توسعه در دوران پهلوی‌ها می‌دانند و با بازگشت به آن ساختار و ایستار می‌توان از نکبت جمهوری اسلامی و شکافی که در تاریخ ما انداخته‌است، رهید. و راه ایران را به آزادی و آبادی بازیافت، بازگرفت و پیش‌رفت.
تا چه پایه چنین برآوردی پذیرفتنی است و می‌توان آن را جدی گرفت؟
آیا در دوران محمدرضاشاه موتور اقتصادی ایران خوب و دقیق کار می‌کرد؟ یا این داو نوستالژیک، رومانتیک و برآمد سفیدشویی آن تاریخ و ریختی از تاریخ سفارشی است؟
آیا در دوران جمهوری اسلامی در همانندی با گذشته اقتصاد از راه منطقی و پیشین خود بیرون رفته است؟ یا جمهوری اسلامی کم‌وبیش ادامه ی آن ساختار بثمار بود و است؟ 
آیا بازگشت به دوران پهلوی ممکن، آسان، کم‌‌هزینه و خردمندانه است؟ یا این بدپنداری برآمد نادانی و بددانی به تاریخ است؟