گفت‌وگو با آمریکا چه‌گونه و از کجا/ اکبر کرمی، احمد پورمندی

گفت‌وگو با آمریکا چه‌گونه و از کجا آغاز می‌شود؟

در گفت‌وگو با احمد پورمندی سیاست‌مدار برجسته ی جمهوری‌خواه پرسیده‌ام: گفت‌وگو با آمریکا چه‌گونه باید باشد؟ گفت‌وگو با آمریکا چه‌گونه و از کجا آغاز می‌شود؟ به‌ترین خوانش هواداران گفت‌وگو با آمریکا چیست؟ و چرا هواداران گفت‌وگو، با‌آن‌که هیچ اعتمادی به خامنه‌ای در این‌سو و ترامپ در دیگرسو نمانده است، هم‌چنان و هنوز بر گفت‌وگو اصرار می‌ورزند؟ آیا ممکن است میان دولت‌مردان و کارگزارن سیاسی در ایران ریختی از تقسیم‌کار دیده شود؟ و چرا هوادارن گفت‌وگو در درون و بیرون، خود به ریختی از تفسیم‌کار تن نمی‌دهند؟ در درون افزایش فشار بر خامنه‌ای برای دگرگونیدن توازن نیروها در پیش‌برد گفت‌وگو و در بیرون فشار برای شکستن خامنه‌ای؟

پیوستار جریان‌ها ی سیاسی در درون و بیرون ایران گرداگرد گفت‌وگو با آمریکا کم‌بیش بسیار همانند است. در دورن و بیرون محافظه‌کاران و راست تندرو با فرنودها و فرنودآوری‌ها ی (استدلال) گوناگون با هرگونه گفت‌وگویی نا‌هم‌ساز و نا‌هم‌سو هستند؛ (هرچند آماج‌ها بسیار گوناگون است.) اما چپ‌ها و میانه‌روها و جمهوری‌خواه‌ها کم‌وبیش هم‌راه و هم‌داستان، هوادار گفت‌وگو هستند. آقای خامنه‌ای که در ایران همه ی راه‌ها و سیاست‌ورزی‌ها به او می‌رسد، همانند همیشه ترس‌خورده، پرازتردید و شکننده در میانه ایستاده است؛ گاهی به این‌سو و‌ گاهی به آن‌سو  چشم می‌دوزد. برنامه ی او و آن‌چه در کله ی او می‌گذرد، چیست؟ آیا با ترفند پلیس‌خوب و پلیس‌بد روبه‌رو هستیم؟ آیا خامنه‌ای بلندبلند در حال سگالیدن و سگالش است؟ یا او حرف پایانی را در آغاز زده است؟ و آب پاکی رو ی دست همه ریخته است؟ آیا آن‌چه رهبر ایران بلند‌بلند می‌گوید، همان است که در ذهن دارد؟ یا میان ذهن و زبان او (هم‌چنان که پیش‌تر دیده‌ایم) فاصله هست؟ و باید این فاصله‌ها را در حساب‌وکتابی به‌کار گرفت. در چنین ایستاری بازی مناسب برای میانه‌روها در بیرون و درون چیست؟ چه‌گونه می‌توان روند بازی را دگرگون کرد؟