“سپاه و سه انحراف”

http://www.sazegara.net/persian

به نام خدا

خاطرم می آید که درماه آبان سال ٥٧ درنوفل لوشاتوی فرانسه ،نخستین باراین فکرمطرح شد که چون ممکن است دوره مبارزه انقلابی به درازابکشدبایدبفکریک ارتش مردمی بود.هیچ کس تصوری ازپیروزی سریع انقلاب نداشت.بیشترمدل انقلاب الجزایریاکوبا پیش چشم مابود ویک دوره جنگ طولانی. به همین دلیل فکرتشکیل یک ارتش مردمی مطرح شد. آموزش تئوریک وسپس نظامی کادرهایی ازایران واروپا و آمریکا آغاز شد. من یک اتاق درمهمانخانه دهکده نوفل لوشاتواجاره کردم که جزیکی دونفرکسی ازآن اطلاعی نداشت. خودم درساختمان باغ سیب همراه دیگران می خوابیدم و آن اتاق رابه کلاس درس آموزش تئوریک تبدیل کرده بودیم. باهمکاری صادق قطب زاده وسپس نیزآقای مهندس غرضی و دوستان ایشان ازدوکانال متفاوت چندین گروه برای آموزش نظامی به خاورمیانه اعزام شدند. اما تقریباً تمامی آنها پس ازپیروزی انقلاب به ایران بازگشتند.

پیروزی برق آسای انقلاب، درفردای روزپیروزی یعنی ٢٣ بهمن ماه ١٣٥٧ ماراباچند سؤال جدی مواجه کرد. اول آنکه سلاح های پخش شده درمیان مردم چگونه باید جمع آوری شود وتحت قاعده وقانونی قراربگیرد که بتوان درکوتاه ترین زمان،نظم وامنیت رابه کشوراعاده نمود؟ دوم آنکه چگونه می توان ازخطرکودتای نظامی جلوگیری کرد؟ به خصوص آنکه تجربه کودتاعلیه دکترمحمدمصدق در ٢٨ مرداد سال ١٣٣٢ ودههاکودتای دیگردرمیان کشورهای آمریکای لاتین را هم پیش رو داشتیم. ازیک سوبه ارتش و بازسازی آن درکوتاه ترین زمان نیازبودتابتواند دولت نوپای انقلابی ویکپارچگی کشورراحفظ کند وازطرف دیگردرکشوری که نهادهای مدنی ضعیف هستند وقدرت درمیان مردم توزیع نشده است همواره خطرنقش آفرینی قدرت برهنه (به قول راسل) و نیروی نظامی وجود دارد.بنابراین چگونه ازخطراین نقش آفرینی سیاسی ارتش جلوگیری کنیم؟ سوال سوم این بودکه چگونه خطرحمله خارجی رادفع کنیم ؟ ازیک سو نگران بودیم که بابروزانقلاب اسلامی ومحبوبیت آن میان مسلمانان جمهوریهای مسلمان نشین دوسوی دریای خزرباخطرحمله ویانوعی کودتای کمونیست هاوشوروی مواجه شویم وازطرف دیگربیشترازشوروی نگران آمریکابودیم که مستقیم یا توسط یکی ازهمسایگان ایران دست به حمله نظامی برای سرنگونی حکومت نوپای انقلابی بزندویاباجدا کردن بخشی ازایران همچون خوزستان،ایران شمالی وجنوبی درست کند ودرواقع بیشترمدلی مثل ویتنام پیش چشم ما بود. ویتنام درآن روزگاران مؤثرترین ومهم ترین مدل برای انقلابیون سراسردنیا بود. درپاسخ به این سه سؤال بودکه فکرتداوم حرکت برای تشکیل یک ارتش مردمی که قراربود به کارمبارزه انقلابی بیاید مطرح شدتاباآن بتوان به سه سوال بالاپاسخ مناسب داد

باتشکیل یک سازمان نظامی مردمی، می توان سلاح های دردست مردم راشناسایی و سازمان یافته کرد و مردم به هیجان آمده برای مبارزه انقلابی را دریک ارتش مردمی به صورت دسته های چریکی سازماندهی نمود. به این ترتیب کشورصاحب یک ارتش بیست میلیونی برای دفاع درمقابل هرتهاجم خارجی می شد.

مدل هایی چون ویت کنگ هادرویتنام یاارتش سوئیس ویاگاردملی آمریکاموردمطالعه قرارگرفته بودودرسازماندهی این ارتش مردمی مدنظربود.اینکارخطرهرکودتای نظامی راهم مرتفع می کردچون اولاً کشوردارای دونیروی نظامی می شد که به این سادگی یکی ازآنها نمی توانست دست به کودتا بزند وثانیاً وقتی عامه مردم آموزش نظامی دیده وآماده جنگیدن باشند هیچ فرمانده نظامی دست به کودتا نخواهد زد.

روزبیست وسوم بهمن آقای لاهوتی نزد آقای خمینی رفت وازایشان حکمی برای جمع آوری سلاح های تهران گرفت. اعلامیه ای هم تنظیم شد که بارها ازرادیو تلویزیون ملی کشورپخش شد وازمردم خواسته شدتاسلاحهاواموالی را که ازپادگانهابرده بودندبه باغشاه آورده وتحویل بدهند. من به همراه آقای لاهوتی از دبیرستان رفاه عازم باغشاه شدم ودرآنجاظرف یک هفته ضمن جمع آوری سلاح های شهر،طرح تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی راهم نهایی کردیم. این اسم هم پیشنهاد آقای مهندس محمد توسلی بود که کمی بعد در دولت آقای مهندس بازرگان مسئولیت شهرداری تهران را پذیرفت. طرح تهیه شده برای سپاه توسط آقای دکتر یزدی معاون نخست وزیردرامورانقلاب به دولت و شورای انقلاب رفت. ستاد مرکزی این نیروی نظامی تازه تأسیس ازباغشاه به عباس آبادودرکمترازیک هفته به یک ساختمان خالی وتازه سازمتعلق به ساواک منتقل شد که ظاهرا قراربود اداره چهارم ساواک درآن ساختمان باشد.ساختمان جدا ازباغ مهران،مقرساواک،درچند خیابان بالاترازآن درانتهای یکی ازخیابانهای فرعی سلطنت آبادکه امروزه خیابان پاسداران نامیده می شودقرارداشت. فرماندهی سپاه مرکب ازآقایان دانش منفرد،غرضی،رفیق دوست،افروزوبنده بود. اندکی بعد که فهمیدیم دوسازمان مسلح دیگرکم وبیش باهمین اهداف تشکیل شده اند،به خواهش بنده حاج مهدی عراقی پادرمیانی و درواقع ریش سفیدی کرد وجلساتی را تشکیل داد که سازمانهای مسلح وانقلابی دیگرهم همگی پذیرفتندکه به سپاه بپیوندند.درجلسات هماهنگی نهایی میان آنهاباسپاه، آقای هاشمی رفسنجانی ازسوی شورای انقلاب شرکت می کردوصورت جلساتی تنظیم و امضاء گردید وبدینسان ادغام آنها درسپاه قطعی شد.پس ازآن درکمیسونی مرکب ازبنده وآقای یوسف کلاهدوزباکمک گرفتن ازآقای داودی شمسی، دراساسنامه سپاه هم تغییراتی به عمل آمد و نهایی شد. خاطرم هست حدود یک ماه بعد ازپیروزی انقلاب، شبی درمقرسپاه تازه تشکیل، بادکترمصطفی چمران که به تازگی ازلبنان برگشته بودجلسه طولانی ومفصلی داشتم.تمامی فکرهای منجربه تشکیل سپاه رابا اودرمیان گذاشتم. هدفم استفاده از دانش و تجربه اوبود پیشنهادات بسیارمفیدی برای کادرسازی درسپاه ونحوه سازماندهی آن داشت. دکترچمران کمی بعد،معاون نخست وزیردرامورانقلاب وسپس هم وزیردفاع شد.

درطرح اولیه سپاه سه حلقه پیش بینی شده بود. حلقه اول مرکب ازجمع اندکی کادرچندجانبه (حداکثرتا ٥٠٠ نفر) به صورت ثابت ودراستخدام سپاه بود.امورفرماندهی وستادی سپاه توسط همین ها اداره می شد.کادرهای تربیت شده برای فرماندهی ارشد جنگ های چریکی هم قراربودازمیان همین کادرثابت باشد.حلقه دوم یک کادرنیمه وقت وحداکثرتا ٥٠٠ هزارنفربود.این افراد ازمیان اقشارمختلف مردم وبه صورت داوطلب جذب شده وآموزش می دیدند.اینهابصورت فرماندهان دسته های چریکی مردم انجام وظیفه می کردند.اینان می توانستند حقوق مختصری هم بابت این کاربگیرند. درحالی که شغل اصلی ایشان چیزدیگری بود،به صورت منظم،مثلاًیکروزدرماه انواع مهارت هاوتاکتیک های جنگ های چریکی راباید تمرین می کردند.حلقه سوم هم شامل همه مردم می شد،هرچه بیشتربهتر.درمدارس، دانشگاهها، کارخانجات، ادارات، مزارع وخلاصه درهمه جا، هرداوطلبی، می توانست آموزش ببیند ولااقل سالی یکباردرمانورهایی شرکت نماید. اگرچه درآن روزگاران کامپیوتربسیارنایاب بود، اماقرارشد تمامی این سازماندهی به صورت برنامه کامپیوتری نوشته شودویکی ازافرادواحدتحت نظارت من هم مسئول این کاربود. درواقع با پخش کردن اسلحه خانه درسطح کشوروکد گذاری آنها وتمرین هایی که بعمل می آمد وبانظم وانظباط خاص اینکاردرهرزمان که نیازبودهرفرد ازارتش مردمی می دانست به کجارجوع کندوتحت فرماندهی کدام کادرنیمه وقت ودرلشکرکدام کادرثابت سپاه ودرخدمت کدام بخش ازارتش چریکی برای دفاع ازمیهن قراربگیرد.

به موجب این طرح سپاه ازجنس مردم ایران و درکنارآنان بود نه چیزی جداویا رودرروی مردم . در صورت حمله خارجی، کنارارتش کلاسیک ودرخدمت دفاع ازکشوربود ودرهنگام صلح به کاروزندگی اش می پرداخت. ضمن آنکه این سازماندهی درموارد بلایای طبیعی چون سیل و زلزله هم می توانست به عنوان سازمان دفاع غیرنظامی به کارامداد رسانی بیاید. سازمانی اسفنجی وفراگیربود باتشکیلات ثابتی کوچک و محدود. من پس ازنهایی شدن اساسنامه وطراحی اولیه سپاه دراردیبهشت سال ٥٨ جای خودم رابه آقای بشارتی درشورای فرماندهی دادم وبه رادیو تلویزیون رفتم و پس ازمدتی هم مدیررادیوشدم. اما ازآنجاکه درتولدسپاه نقش داشتم درسالهای بعدهمواره تحولات آن رادنبال می کردم .

به نظرمن این سازمان درعمر ٢٧ ساله خود، دچار سه انحراف گشته که اکنون هریک ازآنها به صورت خطری عمده برای کشوردرآمده وضربات جبران ناپذیری به مملکت زده ومی زند. لذا یک به یک به بررسی این سه انحراف می پردازم.

انحراف اول باورود محسن رضایی ومحمدباقرذوالقدرودوستان ایشان به سپاه آغازشد. این افراد قبل ازپیروزی انقلاب ازاعضای گروه مسلح کوچکی به نام " منصورون" بودند که کارهای عجیب ومشکوکی مثل بمب گذاری دررستوران خوانسالارتهران رادرآستانه انقلاب مرتکب شدندودرآن عامل بمب گذاری که کارگری بنام احمدی بودکشته شد. باروحانیی به نام راستی کاشانی که تازه ازنجف به قم آمده بود ارتباط داشتند ووقتی هم همین گروه به صورت یکی ازگروههای هفت گانه درتشکیل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در اول انقلاب مشارکت کرد خیلی زود بااستفاده ازآقای راستی کاشانی که پس ازمرگ آقای مطهری، او رابه عنوان نماینده امام در آن سازمان مطرح کرده بودند، عامل اصلی انشعاب در آن سازمان شدند. آنچنان آن را متلاشی کردند که بعدازگذشت یک دهه بخشهایی ازمجاهدین انقلاب توانستند آن راتجدید سازمان نمایند. این گروه پس ازورود به سپاه،بخش اطلاعات وتحقیقات سپاه راکه قراربود به صورت مغزمتفکروبرنامه ریز سپاه باشد وحداکثربه صورت واحد اطلاعات نظامی برای سپاه عمل کند بصورت یک سازمان امنیت درآورده ومحسن رضایی هم درراس این واحد قرارگرفت وفرمانده اطلاعات سپاه شد. خیلی زود این سازمان امنیت جدید به سایربخش های سپاه دست انداخت. این گروه پس ازفتح خرمشهردررأس سپاه قرارگرفت وبه سرعت شروع به تبدیل سپاه به یک ارتش منظم وکلاسیک نمود.قراربود پس ازبیرون راندن ارتش عراق ازایران، جنگ تمام شود وبا اعلام آتش بس یکطرفه هم به لحاظ سیاسی و هم به لحاظ نظامی حکومت ایران درمقابل رژیم بعثی عراق دست بالا را داشته باشد. اما اینان به کمک آقای هاشمی رقسنجانی، آقای خمینی را هم قانع کردند که باید برای دفاع ازخرمشهرهم که شده به داخل خاک عراق بروند وبصره را فتح کنند. به این ترتیب بایدمسئولیت شش سال دوم جنگ که بیهوده و طولانی وبسیارخسارت بارهم بود برعهده این گروه وباندجدیدحاکم برسپاه دانست. این افرادبعدها باتعبیه سلسله مراتب درسپاه برای خود مناصب ژنرالی هم دست وپاکردند.بدون داشتن دانش وتخصص نظامی، دراین سالیان طراح چندین عملیات بزرگ و بسیارخونبارنظیرخیبروبدروکربلای ٤و٥ شدند که بهای آن، شهادت هزاران نفرازفرزندان ایران بود.

آمارنشان می دهد که ازحدود ٢٦٧ هزارنفرشهید وحدود ٥٠٠ هزارنفرمجروح جنگ، کمتراز ده درصد آن دردوره دوساله اول جنگ ودفاع ازکشوریعنی تازمان عملیات آزادی خرمشهربوده است. الباقی این تلفات جانکاه حاصل ندانم کاری وتصمیمات اشتباه نظامی بوده که البته مسئولیت اصلی آن برعهده آقای خمینی و سپس نماینده اوآقای رفسنجانی است اماعامل واقعی واجرایی آن، همین تیمی است که هم اینک هم برسپاه مسلط است. کسانی که به دلیل تمام ندانم کاریهاوخساراتی که برمملکت وارد کرده اندباید محاکمه شونداکنون مدعی تمام کشورشده اند. این انحراف درزمانی درسال ١٣٦٤ کامل شد که سپاه بااخذمجوزازآقای خمینی مبنی برتشکیل سه نیروی دریایی وهوایی وزمینی خواست به صورت یک ارتش کلاسیک دربیاید. به صورت یک رقیب در کنارارتش، امابادانش وتجربه ناچیز. این ماجراهنوزهم ادامه دارد.درزمان جنگ،آقای محسن رضایی درسمت فرماندهی کل سپاه،یک باراعلام کردکه سپاه باید ارگان هایی برای برخوردبامخالفین داشته باشد.درهمان زمان درجلسه ای بارئیس وقت قوه قضائیه کشورازاوخواستم که جلوی این کاررابگیرد. گفتم که ازدل این کارپیراهن قهوه ای های حزب نازی بیرون می آیند.اما ایشان باهمان شوخی وخنده همیشگی گفت که چرانازی هارابدنام می کنی آنهالااقل یک عده تحصیل کرده دوروبرخودشان داشتندوالبته ایشان اقدامی هم نکردند. متأسفانه ازدل همان افکار،پیراهن سفیدهاوگروههای سرکوب لباس شخصی بیرون آمدندکه هنوزهم به هرتظاهرات وتجمع مخالفی حمله می کنند ومردم بیدفاع رامورد ضرب وشتم قرارمی دهند.این انحراف اول یعنی انحراف ازمأموریت وسازماندهی سپاه،باعث شدکه ازارتش مردمی بودن آن تنهایک اسم ارتش ٢٠ میلیونی ویک نیروی چهارم درکنارسه نیروی زمینی و دریایی وهوایی به نام نیروی بسیج باقی بماند.این نیرو عملاًنه فقط ارتش چریکی کشورنیست بلکه بلای جان مردم شده واکثراًنیزمحلی شده برای به دست آوردن پاره ای امتیازات برای برخی اعضای فرصت طلب آن. نیروی بسیج به مخالفین،به خصوص دردانشگاههاحمله می کند ودرعمل پایگاهی برای آن گروههای سرکوب خیابانی ولومپن های مذهبی شده است. این انحراف اول نیروی پنجمی راهم در سپاه ایجاد کرده که این یکی انصافاً درسراسر دنیا آبروی ایران رابرده ودست به کارهایی می زند که با هیچ دین واخلاق وانسانیتی سازگاری ندارد.این پنجمی،نیروی قدس است که مسئولیت تمام عملیات برون مرزی رادرسپاه برعهده دارد.این نیروبه صورت بازوی تروریستی درآمده ومی کوشد تاباصرف هزینه های فراوان ازجیب ملت ایران درلبنان وفلسطین ویمن ومصروسودان وبخصوص عراق به قول خودشان هسته های حزب الله ودرواقع گروههای تروریستی ایجاد نماید تابتوان سرمیزمذاکره باخرج کردن آنها معامله کرده وامتیازگرفت.

آقای حسن عباسی ازاعضای دفترمطالعات استراتژیک سپاه دریک میزگرد دردانشگاه صنعتی خواجه نصیر، درمقابل خود بنده ودرحضوردانشجویان،استفاده ابزاری ازهسته های حزب الله راباافتخارتعریف می کرد. آیا غیرانسانی تروغیراخلاقی تروغیردینی ترازاین می توان باجان مردم بازی کرد وسپس هم به آنان خیانت کرد؟ خدامی داند که پشت پرده گروگانگیریهای اخیردرفلسطین ولبنان وخشونتهاوخونریزیهای اسرائیل چه می گذردویادرکشتارهای شیعه وسنی درعراق چه دست جنایتکاری توطئه می کند.رئیس جمهوری فعلی کشورهم تمام سوابق سپاهیگریش به کاردرقرارگاه رمضان،یکی ازقرارگاههای تابعه نیروی قدس ومخصوص اموراطلاعات وعملیات درعراق،برمی گردد. انحراف اول به دست کسانی انجام گرفت که هنوزهم برسپاه حاکم هستند.بسیاری ازفرماندهان ارشدوفداکارولایق چون داود کریمی،فرمانده سابق سپاه تهران را مشمول تصفیه یابازنشستگی پیش ازموعدوانتقال به سایرسازمانهاقرارداده وکنارگذاشته اند.جنگ راهم شش سال اضافه طول داده اند وباندانم کاریهای خودمسئولیت جان هزاران شهیدومجروح رابردوش می کشند. آخرین قارچ روییده بربستراین انحراف اول هم تشکیل یک سازمان مخفی زیرلوای اداره حفاظت قوه قضاییه معروف به سازمان امنیت موازی است که زیرنظرمستقیم مقام رهبری کارمی کند. این سازمان برای خودش درگوشه زندان اوین بندویژه ای بنام ٣٢٥ داردکه امثال بتده وبسیاری ازدانشجویان ومخالفین رابه آنجامی برند.

انحراف دوم درزمان ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی و به دست ایشان اتفاق افتاد. سیاست غلط آقای رفسنجانی برای این که تمام دستگاههای دولتی به سراغ کسب درآمد بروند، وقتی به وزارت اطلاعات و سپاه رسید، فاجعه خلق کرد.این دوسازمان بااسلحه ودستبند وارد تجارت شدند.امری که درهرجای دنیامافیاخلق می کند. درشوروی هم چون ک گ ب، وارد تجارت شده بود، بعد ازسقوط کمونیست ها،روسیه به سرعت صاحب یکی از قوی ترین تشکیلات جنایتکاری سازمان یافته شد. برخی ازافراداین تشکیلات هنوزهم به صورت یک باند مخوف براصلی ترین شریان های اقتصاد روسیه حاکم هستند وبرمناصب اصلی قدرت چنگ انداخته اند. ورودبااسلحه به تجارت دوخطرعمده وفوری ایجادمی کند. یکی آنکه رقبای تجاری با زورو دستگیری وزندان ازمیدان کنارگذاشته می شوند وبسیاری ازفعالیتها انحصاری می گردد.دوم آنکه سازمان مسلح تجاری برای کسب درآمدآسان باتکیه برزوروسلاح واردحوزه های ممنوعه ای چون قاچاق کالاوموادمخدروالکل وفحشاء می شود.چرا که کسی نمی تواند وجرأت نمی کند سؤالی بکند. دردوره ریاست جمهوری آقای خاتمی با اصراروزیراطلاعات وقت، کوشش بسیاری شد که پای وزارت اطلاعات راازفعالیتهای اقتصادی بیرون بگذارند.فعالین ودست اندرکاران وزارت اطلاعات هم ظاهرا ازاین کاراستقبال کرده وگویا توفیق نسبی بدست آمده است. دقیقاً نمی دانم آقای یونسی وزیر اطلاعات وقت تا چه حد توفیق یافته است اما شنیده ام که توانسته تا حد زیادی شراین خطررا از سر وزارت اطلاعات و کشور کم کند. البته بعضی ها معتقدندکه دراین کارهم تقلب صورت گرفته است که خودمی تواندموضوع نوشته جداگانه ای درخصوص وزارت اطلاعات باشد.

اما درمورد سپاه که بیرون ازکنترل دولت وزیرنظرمستقیم مقام رهبری بوده چنین اتفاقی نیفتاده و وضعیت بگونه دیگری است.اکنون سپاه بابیش از ١٠٠شرکت به شکل شرکت های تعاونی و پیمانکاری و بازرگانی وصنعتی، وابسته به سپاه ویابسیج دراکثرکارهای اقتصادی کشورحضوردارد،ازورود لوازم خانگی درتمام سالهایی که ورود آن ممنوع بود گرفته تاشرکتهای خودروسازی نظیرگروه بهمن(مزدا)، ازپیمانکاری خطوط انتقال نفت وگازگرفته تاانتقال ترانزیتی نفت قزاقستان ازایران،ازقاچاق نفت عراق درزمان تحریم اقتصادی آن کشورتوسط سازمان ملل گرفته تااسکله های غیرقانونی ودههاکارخلاف دیگر. بسیاری ازرقبای تجاری را هم به زورزندان ودستگیری ازمیدان به درکرده اند و روزبه روزهم بیشتروحریص تربه سراغ تمامی ارکان افتصادی کشوروطرحهای اساسی آن می روند. این انحراف دوم فساد مالی را درمیان بخش اندکی دررده فرماندهان سپاه جاری کرده است. درحالیکه بدنه اصلی سپاه، باحقوق اندک وفقروفاقه دست بگریبان است، کسانی که مرتبط با این فرماندهان هستند گاهی با ثروت های چندین میلیاردی زندگی می کنند. افرادی چون آقای صادق محصولی فرمانده سابق منطقه ٥ (آذربایجان)سپاه ووزیرنفت معرفی شده توسط آقای احمدی نژادتنهایک نمونه ازآن است. یک مثال دیگردست یافتن این بخش ازسپاه به شهرداری تهران است .یک قلم تنهاسرنوشت هزینه کردن ٣٥٠ میلیاردتومان ازپولهای شهرداری نامعلوم است.اکنون هم که همان شهرداریعنی آقای احمدی نژاد دستش به ریاست دولت رسیده درمدتی کمترازدوماه بیش از٧میلیارد دلارازکارهای پیمانکاری نفت رابدون برگزاری مناقصه به سپاه بخشیده است. این درحالی است که صدهاشرکت پیمانکاری مجرب وقدیمی کشورباخطربیکاری وتعطیل مواجه هستند. حجم عظیمی ازفساد وحمله به منابع کشوردریکی دوسال آینده گریبانگیرمملکت خواهد شد.دولتی که مأموریت وشعارخود رامبارزه با فسادمالی عنوان کرده بود،بزودی به یکی ازفاسدترین دولت های تاریخ معاصرازمشروطه تاکنون تبدیل خواهدشد.موجی ازدستگیری و به زندان انداختن رقبای تجاری آنهم با اتهامهای مختلف درراه است.این انحراف دوم،عملاًسپاه رابه جاده ای انداخته که انتهای آن تولد یک مافیای جدیددرکشور است.

اما انحراف سوم درزمان رهبری آقای خامنه ای ودرسایه بی تدبیری ایشان اتفاق افتاد.این انحراف واردکردن سپاه به عرصه سیاست بود. پاره ای فرماندهان سپاه، قبلاً هم جاه طلبی های سیاسی ازخود نشان داده بودند امابا تأکید شدید آقای خمینی برای منع فرماندهان نظامی ازورود به سیاست ومراقبت بدنه سپاه ازاین اصل، درزمان حیات وی چنین امری برای فرماندهان سپاه ناممکن بود.درزمان رهبری آقای خامنه ای انتصابات سیاسی درسپاه شتاب بی سابقه ای بخودگرفت. ایشان دردوره جنبش اصلاحات برای جبران کمبودحمایت مردم ازخودش وبرای سرکوب مخالفین، پای بخش هایی ازسپاه،بخصوص بسیج رابه عرصه سیاست بازکرد. خاطرم هست یکبارآقای رحیم صفوی فرمانده تقریباً هیج کاره سپاه،دریک سخنرانی به روزنامه جامعه حمله کرد وتعابیری چون بیرون آمدن ماروعقرب ازسوراخ مطبوعات وبریدن زبان وقطع کردن کله رابه کار برد. من نیزدریک نوشته کوتاه در روزنامه جامعه نوشتم که بنده آقای صفوی را درمیان بانیان سپاه به یاد نمی آورم و آن سپاهی که ما بنیاد گذاشتیم قرارنبودکه رودرروی مردم وآزادی بیان بایستد. بلافاصله ازدفتررهبری برای بنده پیام فرستادندکه چطورجرأت می کنم بنویسم که رحیم صفوی را نمی شناسم. چندی بعدهم که همین رحیم صفوی دریک سخنرانی به مناسبت سالگرد ١٣ آبان وتسخیرسفارت آمریکابه تحلیل سیاسی پرداخته بود، دریک مصاحبه رادیویی گفتم که اصولاًایشان وبقیه فرماندهان سپاه به چه حقی به ابرازنظرسیاسی می پردازند. سیاست باید درحوزه کارسیاستمداران باشد. یک فرمانده نظامی هم اگربه سیاست علاقه داردباید ازکسوت نظامیگری ومشاغل فرماندهی قشون کناربیاید ودیگردسترسی به قدرت اسلحه نداشته باشد،آنگاه چون بقیه وارد سیاست شود. بعداً که توسط همان سازمان امنیت موازی وابسته به سپاه وتحت فرمان مستقیم مقام رهبری دستگیرشدم، این اعتراض بنده به شکل یکی ازشش اتهام من درکیفرخواست تنظیمی توسط دادستان قید شده وذیل سرفصل توهین به نهادهای انقلابی برایش تقاضای حبس شده است ونمی دانم چه بخش ازشش سال حبسی که برایم بریده اند متعلق به این اعتراض ساده است. درسایه این انحراف هم،همچون انحراف دوم، رقبای سیاسی همچون رقبای تجاری با زورواسلحه ودستگیری باانواع مارک واتهام ازمیدان به بیرون رانده می شوند. این انحراف سوم،بخشی ازفرماندهان سپاه رابه مناصب قدرت درکشوررسانده است واین افرادبا ندانم کاری بسیاردردولت وکارهای کشوربیش ازهمه آبروی سپاه رادرمیان مردم می برند. جالب است که این ورودبااسلحه به سیاست، دراولین قدم گریبان خود مقام رهبری راگرفته،امابه مصداق "خود کرده راتدبیرنیست" فعلاًچاره ای جزدفاع و پشتیبانی ازاین دولت غیرکارآمد ندارد.البته مسئولیت طوفانی که درعرصه اقتصادی کشوردرپیش است مستقیماًمتوجه شخص رهبری وسپس هم رئیس جمهوری وآنگاه فرماندهان فعلی وارشد سپاه است.

به این ترتیب باشکل گیری این سه انحراف،سپاه درحال حاضرتبدیل به سازمان عجیب وغریبی شده که هم نقش ارتش واحزاب کمونیست درکشورهای کمونیستی را بازی می کند،هم نقش ک گ ب وسازمانهای امنیتی درحکومت های دیکتاتوری راوهم نقش تراستهاوکارتلهای اقتصادی را آن هم به شکل انحصاری و با استفاده ازرانت های حکومتی. سپاه هم نقش مافیارادرکشورداردوهم همزمان برپلیس کشورحکومت می کند. برای

جاه طلبی سیاسی حد ومرزی نمی شناسد.هم بر شورای امنیت ملی مملکت ووزارت کشورومجلس وقوه قضائیه می خواهد چنگ بیاندازد وهم بروزارت خارجه ومطبوعات ورادیوتلویزیون انحصاری ودولتی ایران. تمامی این کارهاهم توسط بخش معدودی ازفرماندهانی صورت می گیردکه تنهاهنرشان بله قربان گویی ظاهری به مقام رهبری وتوطئه چینی درپشت پرده است.

این میلیتاریسم سیاسی واقتصادی براساس ذات نظامی خوددست به ماجراجوئی هایی می زندکه کشورراوارد بحرانهای جدی خواهدساخت.گروگانگیری درلبنان وفلسطین وآتش افروزی دراین مناطق ،تنهایک نمونه آن است.این سازمان عریض وطویل سپاه،بایدهرچه زودترپایش رابه گلیم خودش برگرداند.درغیراین صورت مطمئناًباسه موج مخالفت مواجه خواهد شد.اول ازدرون خودش،دوم ازدرون حکومت وسومی که بسیاربزرگترازهردوخواهد بود، ازسوی مردم.هرچه سپاه بیشتردرارکان اقتصاد وسیاست کشوررخنه کند وبابی لیاقتی های عملی بیشترمملکت رابه ورطه نابودی بکشاند،ابعاداین امواج مخالفت بزرگترخواهدشد.


محمد محسن سازگارا
اول مرداد هشتادوپنج