بایدن و اروپا برجامی فراگیر می‌خواهند!
حمید آصفی
سه شنبه ۵ اسفند۱۳۹۹
با شروع به کار دولت بایدن وعده بازگشت به برجام و مخالفت با سیاست «فشار حداکثری» دولت دونالد ترامپ در دوره رقابت‌های انتخاباتی، برای دولت روحانی انتظاراتی را بوجود آورده بود. چندهفته ای نگذشته بود که که برخی از وزرا و همکاران بایدن و در نهایت خود ایشان شروطی را تعیین کردند که خواب حاکمیت را به کلی آشفته نمود! برای حیات مجدد برجام، و بر خلاف انتظارات دولت روحانی و حاکمیت، مسیر سریعی که دولت روحانی انتظار داشت و حاکمیت که تلاش داشته از موضع بالا با آمریکا برخورد کند، احیای برجام مرده به راحتی میسر نخواهد بود و با توجه به توقعات متحدین عرب و اسرائیل از بایدن در احیای برجام و در نظر گرفتن موضوع موشک‌ها و نیروهای نیابتی ایران، مسیری پر فراز و نشیب طی خواهد شد.
موضوع بازگشت بایدن به برجام چنان جناح‌های(اصولگر-اعتدالی‌ها- اصلاح طلبان رفرمیست)که دور و بر بیت رهبری پرسه ی سیاسی می‌زنند!، را به وجد آورده که آرایش نیروهای سیاسی را در باب انتخابات ریاست جمهوری ١٤٠٠ به طناب کشی و منازعات جناحی تبدیل شده است.
تحلیل‌های ساده انگارانه ی جناح‌ها
اصولگرایان: با تصویب مصوبه ی مجلس یازدهم تحت عنوان «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها» تلاش سریعی نمودند که هم قدرت چانه زنی نظام در مذاکرات احتمالی را افزایش دهند، زیرا اعتقاد دارند که آمریکا در حال افول و فروپاشی است!، و نیز بهره برداری سیاسی و انتخاباتی را از دولت روحانی و اصلاح طلبان خنثی کنند.
نظر آقای روحانی این است که دولت آمریکا به برجام برگردد و سریع تحریم‌ها نیز لغو شوند و از این رو روحانی در پایان دوران هشت ساله ریاست جمهوری اش، برجام را به یادگار باقی بگذارد.
جو بایدن پیش از شروع به کار اعلام کرده بود که بازگشت به برجام مشروط به پیروی کامل جمهوری اسلامی ایران به تعهداتش در برجام است و همچنین جمهوری اسلامی باید مذاکره بر سر موضوعات اختلافی دیگر در حوزه‌های موشکی ومنطقه ای را نیز بپذیرد. همچنین بایدن وضعیت حقوق بشر در ایران را نیز مورد توجه قرار خواهد داد.
آنتونی بیلینکن وزیر خارجه ی جدید آمریکا نیز با تکرار مواضع بایدن اعلام کرد که توافق با جمهوری اسلامی زمان بر خواهد بود و دولت آمریکا خواهان توافق طولانی تر و گسترده تر با جمهوری اسلامی ایران است.
مجلس مصوبه ی خود برای پایان پروتکل الحاقی را از طرف دولت زیر پا شده تلقی می‌کند، به قوه قضاییه شکایت می‌برد، رهبری نظام اعلام می‌کند که دولت و مجلس خود مشکلاتشان را در این باره حل کند تا شبهه دوگانگی در حاکمیت ایجاد نشود!
پایان تاریخی زیستن در شکاف و توافقات تاکتیکی
آمریکا باید خود را با مصاف اقتصادی با چین آماده کند و نباید سرگردکی اقتصادی و هژمونی سیاسی و نظامی اش به تهدید بیافتد. پس واقعاً به لحاظ راهبرد سیاست خارجی اش نمی‌تواند به این بازی موش و گربه در خاورمیانه راضی باشد و باید تکلیف را یکسره نماید زیرا دشمن در جایی دیگر در حال بلعیدن آمریکاست، پس وقت زیادی در ماجراهای اختلافی با ایران نخواهد گذاشت، و این خود زنگ هشدار است که دیپلماسی چهل ساله اروپائیان در برابر حاکمیت ایران (گفتگوی انتقادی) پایان یافته و بایدن با توجه به تجربه اروپا و نیز تجربه دولت اوباما، در راهبرد دیپلماسی با ایران، دیگر این راه را طی نخواهد کرد، و شاید اینبار با توجه به مشکلاتی که جمهوری اسلامی با عدم مذاکره ایجاد می‌کند و نیز اقدامات تحریک آمیز نیروهای نیابتی وابسته به حکومت ایران، بهانه اصلی بدستش بیافتد و بر آتشباری محدود اما تمام کننده در خلیج فارس را دموکراتها برای اولین بار در خلیج فارس را در پیش بگیرند!، و در این ماجرا مطلقاً نه رفیق چین و نه رفیق پوتین هیچ کاری و اقدامی برای کمک برای جمهوری اسلامی نخواهند کرد.
اگر درایتی در ساختار جمهوری اسلامی باقی مانده باشد، دنبال برجام نخواهد رفت! بلکه این توافق نامه را مرده اعلام می‌نماید و خواهان یک مذاکره همه جانبه و استراتژیک روی همه مسائل از هسته ای تا کانون‌های بحرانی منطقه و ...می شود، اما این درایت در حاکمیت هست؟ به نظر می‌رسد که خیر و باید منتظر حوادث غیر مترقبه سهمگینی در منطقه بود که بیشترین دودش به چشم مردم ایران و منطقه خواهد رفت.
