خانه‌های فکر نياز امروز و فردای کشور

يکی از دلايل اصلی پيشرفت کشورهای مدرن اروپايی و آسيايی توسعه يافته دريک قرن اخير، بهره‌گيری مستمر آنان از تجربه‌های زيسته وانباشته مديران و استادان و کارشناسان در رشته‌های مختلف در قالب خانه‌های فکر است که در عرصه‌های مديريت کلان واداره امور کشورها به‌ويژه سياست‌های کلان و راهبردی نقش آفرينی کرده‌است. همين خانه‌های فکر است که به فرآيند توسعه و پيشرفت‌های آنان سرعت دو چندان بخشيده است. البته در ايران نيز نمی‌توان بدون اتکا به تجربه‌های گرانسنگ به‌دست‌آمده در سه دهه اخير و بهره‌گيری از آن، راه‌های پرپيچ و خم پيشرفت را طی کرد و کشور را با صرف هزينه‌های کمتر اداره کرد. در حقيقت پس از گذشت ۳۵ سال از پيروزی انقلاب اسلامی،شايسته نيست که کشور کماکان با آزمون و خطا اداره شود بلکه بايد با بهره‌گيری از تجربه‌های چهار دهه گذشته و آسيب‌شناسی نقاط ضعف وقوت آن، برای اصلاح کشور برنامه‌ريزی کرد. دولت روحانی مسير تدبير و عقلانيت را در اداره امور کشور در پيش گرفته و طبيعی است که نيازمند بهره‌گيری از تجربه‌های مديران در سطوح ملی و استانی و در تمامی حوزه‌ها بصورت سازمان‌يافته و روشمند و تخصصی است. شکل‌گيری اين خانه‌ها بايد مبتنی بر رويکردی فراجناحی و کاملا ملی و تخصصی وعلمی محض سامان يابد و نبايد غلبه رويکرد‌های جناحی، خدشه‌ای بر خروجی‌های علمی وتخصصی وارد نمايد. دولت روحانی به‌دليل وضعيت کشور در عرصه‌های اقتصادی و سياسی امروز نيازمند شکل دادن خانه‌های فکر در سراسر کشور است چرا که بخش حداکثری نخبگان علمی ومديريتی واجرايی کشور که حامل تجربه‌های گرانسنگی هستند که بنا به دلايلی به حاشيه رانده شده و کشور ازاين تجربه‌های گرانسنگ محروم شده است. دولت روحانی بايد بدون از دست دادن فرصت‌های پيش رو، ازاين پتانسيل درساختارهای مديريتی وکارشناسی استفاده نمايد. ضرورت ايجاب می‌نمايد که دولت تدبير واميد با شکل دادن خانه‌های فکر بصورت تخصصی وعلمی در سراسر کشور بخشی از اين نقيصه بزرگ را تا حدودی جبران وترميم نمايد و مسير بهره‌مندی از اين تجربه‌ها را بيش ازپيش از طريق اين خانه‌ها هموار نموده وبا حمايت‌های قانونی ودر مواردی مالی، مشکلات و معضلات کشور در سطوح ملی واستانی را به خانه‌های فکر عرضه نمايد تا آنها با بهره‌گيری از تجربه‌ها وقابليت‌های علمی و پژوهشی خود، راهکارهای مديريتی بر اساس يافته‌های به‌دست آمده در خانه‌های فکر را به دولت عرضه و دولت را در اين مسير کم خطر در حدممکن کمک وياری نمايند. باشد که جناب روحانی اين مهم را در دستور کار دولت قرار داده و مشارکت دادن تمامی قابليت‌های علمی وتخصصی ومديريتی وتجربی نخبگان ايرانی را در تمامی حوزه‌ها فراتر از معيارهای سياسی معمول که دست وبال دولت وکشوررا بسته است به‌يک امر نهادينه و ماندگار تبديل نمايند.

* فعال سياسی اصلاح طلب