رنگ سبز آرزو

در طول ۲۵ سالی که ایران را به ناچار ترک کرده ام، هرگز تا این حد آرزوی بودن در ایران را نداشتم. دیدن حضور پر رنگ جوانان در خیابانها، دیدن این موج سبز، مرا به یاد روزهائی می اندازد که دانش آموز بودم و در خیابان ها برای تغییر رژیم شاه شعار "اتحاد، آزادی، استقلال" می دادم. اما بسیاری از ما گرچه در این صفوف نبودیم، شور و هیجان این حضور را حس کردیم و پا به پای جوانان، زنان و مردان در خیابان هائی که ۳۰ سال پیش زیر پا گذاشته بودیم، به این موج تغییر پیوستیم.
امروز دیدن صف های طولانی جلوی صندوق های رای، ایمان به این که این حضور می تواند سرچشمه تغییرات جدیدی باشد، را هر لحظه بیشتر می کند و باور به این که مردم ما از این فرصت برای بیان خواست ها و آرزوهای خود، برای فریاد حق مسلم خویش استفاده می کنند، برای سردادن فریاد تغییر، احقاق حق شهروندی، دمکراسی، حق انتخاب برای رسیدن به انتخابات آزاد!
گرچه فقط ۴ کاندیدای معتمد نظام، پس از عبور از صافی شورای نگهبان به صحنه مبارزه انتخاباتی راه یافتند، اما در رقابت شدید انتخاباتی هر یک با شعارهای خود به میدان آمدند: احمدی نژاد برای حفظ وضع موجود و ادامه سیاست های تاکنونی دولتش، و سه کاندیدای دیگر همگی با شعار تغییر وضعیت موجود و اتخاذ سیاستهائی دیگر.
آن چه که بیش از هر چیز در این انتخابات چشمگیر است، طرح مطالبات مشخص و خواست پاسخ روشن به این مطالبات است. تاکید بر دولت خدمتگزار از سوی آقای موسوی و این که دولت برای خدمت به مردم است و ایران به همه ایرانیان متعلق است؛ شعار کروبی در دفاع از حقوق اقلیت ها، در طرح بحث تغییر قانون اساسی ... نشان از شکستن بسیاری از تابوها و نشان از تغییرات دامنه دارتری نسبت به گذشته دارد. گرچه دامنه این تغییر بسیار متفاوت است. اما بررسی کوتاهی از روند مبارزات انتخاباتی نشان می دهد که شعارهای این کاندیداها برای تغییر هر روز تاثیر بیشتری از مطالبات مطرح گرفته و شفاف تر و روشن تر شده و کاندیداها گوی سبقت را در پاسخ به مطالبات مطرح از یکدیگر ربوده اند. برای اولین بار قول وزارت زنان نیز در کابینه های آینده داده شده است.
اگر در صحنه بین المللی اوباما با شعار تغییر به صحنه آمد و با همین شعار نیز به آرزوی مردم آمریکا، و نه فقط آمریکا، بلکه مردم جهان برای تغییر سیاست های دولت آمریکا، و نیز به رویای مارتین لوترکینگ برای حقوق برابر برای همه شهروندان آمریکائی، جامه عمل پوشاند ، طرفداران اصلاحات نیز این بار با شعار تغییر آمده اند.
اما نقطه قوت اوباما تنها در سردادن شعار تغییر نبود، بلکه در این بود که پس از موفقیتش در انتخابات، به قول هائی که داده بود، در فرصتی کوتاه جامه عمل پوشاند.
بسیاری از ایرانیان که در طول سی سال حاکمیت جمهوری اسلامی از ابتدائی ترین حقوق شهروندی خود محروم بوده اند، تنها یک آرزو دارند و آن تغییر این وضعیت است. آیا کاندیداهای اصلاح طلبان هم در صورت بر سر کار آمدن، به وعده های خود عمل خواهند کرد؟ آیا من ایرانی هم می توانم از حق رای خود استفاده کنم؟ آیا ایران به همه ایرانیان تعلق خواهد گرفت و حق شهروندی آنان محترم شمرده خواهد شد؟
بگذار این آرزوی سبز، تا ساعاتی قبل از اعلام نتایج هم عمر کند. آن چه که مسلم است، آرزو و خواست تغییر و شدت تغییرات در جهان امروز آن چنان است، که ایران نیز راهی جز رفتن به سوی مدرنیته و جهانی شدن و تعامل با جهان ندارد. جوانان زیر ۳۰ سال که همگی در همین نظام متولد شده اند، و نزدیک به ۷۰ درصد جمعیت ایران را تشکیل می دهند، پابه پای همه کسانی که در آرزوی ایرانی آزاد و دمکرات هستند، به این تغییر جامه عمل خواهند پوشاند، یا امروز یا در فرداهای دیگر!
http://www.asre-nou.net