نگران نباشيد

به عنوان كسى كه رسانه هاى الكترونيك را مى شناسم، از سال ها پيش بر آن مداقه داشته ام، درسش داده ام، و از سى و چند سال پيش در معيت زنده ياد على اسدى و دكتر ابراهيم رشيدپور مشهور بوده ام به مك لوهانيست، توصيه اى دارم به هواداران اصلاحات.
نكته اى كه به نظرم آمد بايد گفته شود در جواب نگرانى هائى است كه از ديروز به گوش مى رسد در ميان هواداران تغيير و اصلاحات كه مبادا صدا و سيما به آقاى احمدى نژاد در آخرين روز تبليغات وقت اضافى بدهد. در حالى كه اعتراض به تبعيض در نحوه برخورد دستگاه هاى عمومى حق هواداران نامزدهائى است كه از اين حق محروم مى مانند، اما متوجه باشند كه اين عمل به سود تغيير است.
قصد دارم بعد از انتخابات نقدى در مورد مناظره هاى تلويزيونى بنويسم كه انتشارش در اين زمان شائبه جهت گيرى انتخاباتى پيدا مى كند و درست نيست.
اما در اين فرصت همين را گفته باشم كه حضور آقاى احمدى نژاد در وقت اضافى در سيما بدون توجه به آن چه مى گويد به زيان ايشان است. تجربه اين هفته نشان داد كه آقاى احمدى نژاد در مناظره تلويزيونى برنده نيست. دليلش هم واضح است روش ايشان شوك سازى است و مانند هر شوك ديگرى، تنها چند ساعت شايد يك روز اثر ترساننده – و برانگيزاننده – دارد. بعدش به ضد خود تبديل مى شود چنان كه الان شده است. توجه نكنيد به شور هواداران دولت، اين شور قبل از مناظره ها هم بود و چيزى بر آن افزوده نشده است. اما نگفته پيداست كه مناظره ها هم براى آقاى موسوى و هم آقاى كروبى و هم آقاى محسن رضائى عده اى هوادار ساخت.
به زبان ديگر آقاى احمدى نژاد در برنامه اى كه ممكن است برايشان طراحى شود چندين كار مى تواند كرد . از اين كه شوك ديگرى وارد كند و عده اى ديگر از شناخته شده هاى نظام را به فساد متهم كند – بيائيد فرض كنيم به بيت بنيان گذار جمهورى اسلامى و رهبر فعلى هم نزديك شود، چنان كه مورد اول را هوادارانش انجام داده اند و مورد دوم را هم خودش با نام بردن از آقاى ناطق نورى رييس بازرسى بيت رهبرى انجام داد – و يا فرض كنيم كه در اين برنامه اضافى بگويد عذر مى خواهم اگر توهينى به كسانى و خانواده هائى كردم، اين كار قوه قضاييه است و من از آن پشيمانم.
بين اين دو احتمال افراطى و تفريطى هم ده ها راهكار هست. اما به نظر من هيچ كدام از راه هائى كه پيمودنش در توان و ظرفيت تيم آقاى احمدى نژادست، فايده اى براى وى ندارد. نفس اين كه تظاهرات ديروز تهران چنان لازم آمد، به تيترهاى كيهان، وطن امروز و ديگر روزنامه هاى هوادار دولت نگاه كنيد، نشان مى دهد كه مناظره هاى تلويزيونى بعد از سه روز تاثير منفى خود را بر اردوى دولت آشكار كرده است. اين تظاهرات ، از آن جا كه بدون سازمان دهى ستاد انتخاباتى ايشان و بدون دخالت نيروهاى مسلح و بسيج گروه هاى وابسته به سپاه ميسر نشده است، نشان مى دهد كه مناظره تلويزونى اعتماد به نفس را از تيم آقاى احمدى نژاد گرفته. حضور در يك برنامه تلويزيونى وقت اضافى تير خلاصى خواهد شد به اميد هايشان.بنابراين هيچ جاى نگرانى براى هواداران تغيير نيست.
اين دو روز بسيار مهم است براى اردوى هواداران دولت و مهم است كه چطور مى توانند موج برخاسته را بنشانند بدون آن كه به آن كمكى كرده باشند. خيلى ظريف است. نه اين كه راه حل هائى وجود ندارد، اما بدون يك گردش سريع و چرخاندن كامل فرمان عملى نيست، اين هم در خصلت تيم دولت نيست.
آن چه اين روزها رخ مى دهد نشان دهنده گنجايش جامعه ايرانى و اين نسل، در عين حال هاضمه نظام است كه دموكراسى و آزادى و شور را تحمل مى كند. و در ميان كشورهاى خاورميانه يكتاست. و اين است قدرت كشور نه شعار و شعرهاى حماسى توخالى. نمايش اين گنجايش است كه رقيبان را مى ترساند. از همين رو مهم ترين دلشوره جامعه، در اين روزهاى راى گيرى بايد حفظ امنيت باشد. بنا به مثلى كه هفته قبل نوشتم همان ورزش چينى است كه يكى چنگ در ران و بازوى ديگرى مى اندازد و چندان مى فشارد كه خون از آن بيرون مى زند. بازنده آن است كه فرياد مى زند. در اين جا بايد گفت بازنده آن است كه دست به خشونت مى زند. چه خشونت موردى و در حين بحث و گفتگوها، چه خشونت هاى انفجارى مانند زاهدان.
هر نوع تندى و بدرفتارى كمك بزرگى است به كسانى كه نشاط اين روزها را نمى پسندند، و اگر قدرتى براى نظام مى شناسند در بمب و موشك و شعار و صدقه پراكنى است. نشاط جامعه در گرو ميانه روى و اعتدال است. و هيچ بهانه به دست بدخواهان ندادن.
يادمان باشد كه مردم ناظرند و هنوز نرفته اند به خانه. روزهاى خيلى حساسى است براى كسانى كه خيال فعاليت سياسى و اجتماعى در ايران دارند. نمره مى دهند مردم، ابراز محبت ممتحن به يكى از شاگردان، در اين شرايط موجى ايجاد خواهد كرد عليه معلم و شاگرد رانت خوار نگران نباشيد.

http://masoudbehnoud.com/