کنگره سازمان مجاهدین و چند نکته حاشیه ای

امروز صبح به مراسم افتتاحیه کنگره سالانه سازمان مجاهدین انقلاب رفته بودم. تجمع نسبتا بزرگی بود از اصلاح طلبان، از آقای خاتمی و برخی از افراد دولتش گرفته تا نمایندگان مجلس ششم و چند نفری از اقلیت مجلس هفتم و ارباب احزاب و مطبوعات (سابق و کنونی و لاحق!) و ..... برگزای کنگره برای احزاب یکی از نشانه های حیات و پویایی آنهاست و به همان اندازه که به ویژه در دوران کنونی دشوار به نظر می رسد ولی نمایشگر اراده های قوی در یک کار جمعی برای دستیابی به اهدافی اشتراکی است. از این جهت باید به دوستان سازمان که چند سال است کنگره های منظم و گسترده سالانه برگزار می کنند تبریک گفت. امیدوارم که این حرکت ها در جهت نهادینه شدن حقوق احزاب و فرهنگ تحزب نیز تاثیر خود را نشان دهد.

یکی از برنامه های این افتتاحیه سخنرانی آقای موسوی تبریزی رییس خانه احزاب بود. آقای موسوی تبریزی بیان شیرینی دارد که وقتی با گویش آذری نیز مخلوط می شود سخنانش را دلچسب تر می کند. او در سخنانش نقدی داشت به مواضع اخیر یکی از فقهای شورای نگهبان که گفته بود اصل البرائه در تایید صلاحیت ها معیار نیست و نیز اینکه اصل بر رد صلاحیت افرادی است که در انتخابات قبل رد صلاحیت شده اند. در میان سخنانش نقل قول جالبی کرد از آقای جنتی که من پیش از آن نشنیده بودم. می گفت آقای جنتی در جایی گفته که شما کارگر هم که به خانه اتان می آورید باید مورد تاییدتان باشد تا راهش دهید، حالا چگونه ما افرادی را که مورد تاییدمان نیست تایید صلاحیت کنیم؟ می گفت گویی آقایان باورشان این است که در مقام عضو شورای نگهبان کلا صاحبخانه هستند، در حالی که شما فقط نگهبان قانون اساسی باید باشید نه بیش از آن و صاحبخانه مردم اند. بعد نکته ای را هم یادآوری کرد که برخی از آقایان قبلا گفته اند این که برخی از ردصلاحیت شدگان حکم اعدام دریافت نکرده اند مایه تعجب است!! یک جایی در خلال سخنان، آقای موسوی داشت به نکته عضو فقیهان شورای نگهبان پاسخ می داد که گفته بود رد صلاحیت در حکم "مجازات" نیست و استدلال حقوقی و فقهی می کرد که قطعا هست، که به یکباره هادی غفاری که در ردیف اول نشسته بود بانک برآورد که "جرم" است! آقای موسوی رشته کلام برای لحظه ای از دستش خارج شد و بعد با همان لهجه شیرین گفت این آقای غفاری همیشه همین طور است! بعد از سخنرانی وقتی موسوی تبریزی به صندلی خود بازگشت آقای خاتمی به او گفت که "انصافا خوب صحبت کردید".

به نظرم در این وانفسای غربت اصلاح طلبی و اندیشه های آزادی خواهانه، مراسم خوب و امیدوارکننده ای بود. سخنان آغازین دبیرکل سازمان خوب بود ولی با برداشتی که از سازمان دارم شخصا تصورم این بود که غلظت مواضع راهبردی و ایدئولوژیک سازمان بر سایر مواضعش باید بچربد درحالی که سخنان امروز آقای سلامتی بیشتر ماهیتی پراگماتیستی داشت. او با نقد دولت اغاز کرد و با امیدواری بر بازگشت اصلاح طلبی از طریق تقویت اتحاد درونی اصلاح طلبان به پایان برد. حالا شاید مواضع ایدئولوژیک و راهبردی در بیانیه پایانی آنها بیاید. دوم نکته حضور چهره هایی از ملی مذهبی و نهضت آزادی در مراسم بود به ویژه آنکه وقتی مهندس سحابی وارد شد اعضای سازمان برایش کف زدند. این حضور با توجه به مواضع سازمان درباره بحث خودی و غیرخودی و پرهیز از پیوستن به جبهه دموکراسی و حقوق بشر توجه برانگیز و مثبت بود. نکته دیگر نحوه کار و پیگیری های بهزاد نبوی است که همیشه تحسین برانگیز است. بهزاد در سازمان احتمالا ارشدترین و فعال ترین و اگر مسن ترین نباشد یکی از مسن ترین اعضای تشکیلات است با این حال او هیچگاه در چنبره تنزه طلبی که آسیب بزرگ بسیاری از کارهای جمعی ما ایرانیان است قرار نگرفته در مجلس هم با وجودی که نائب رییس بود همین شیوه را داشت و احتمالا در مقام وزارت هم همین طور بوده است؛ او در این مراسم هم جزو افرادی بود که از ابتدا تا انتهای مراسم اصلا ننشست و به استقبال از مدعوین و گپ و گفت با اعضا و یا تلاش برای برگزاری بهتر مراسم مشغول بود که به نظرم رفتارش الگویی برای دیگران باید باشد اگر به کار جمعی اعتقاد دارند. سخنان رییس خانه احزاب در مراسم افتتاحیه چنانچه مختصری شرح دادم اگرچه خوب بود ولی اولا مراسم افتتاحیه را خیلی طولانی کرد و ثانیا آن را از قالب یک مراسم مدرن و حزبی خارج نمود که به نظرم تا این حد البته قابل اغماض است. آقای موسوی تبریزی در پایان سخنانش گفت که اعضای سازمان دیگر به اندازه یک فولکس نیست و خیلی بیشتر شده! اشاره او به نقل قولی از سعید حجاریان مربوط به سال ها پیش بود. آقای باقری هم که در ابتدا درباره کنگره گزارش می داد اشاره داشت که تا سال 83 کنگره های سازمان بسته و محدود و بدون حضور رسانه ها بوده است و در 3-4 سال قبل کنگره ها باز و وسیع تر شده. موقع خداحافظی با بهزاد او به کنایه گفت که دیگر به اندازه 10 فولکس شده ایم! دو تن از اعضای برجسته و نام آور سازمان را هم من در مراسم افتتاحیه ندیدم. آقایان آقاجری و تاج زاده. البته به دلیل شلوغی این امکان نبود که همه دیده شوند شاید هم بوده اند و من ندیدمشان.