ترامپ نمی‌تواند رهبر دنیای آزاد شود
کارل پتر ویرسن
مطلب درخور تاملی از آقای کارل پتر ویرسن روان‌درمانگر سوئدی در مورد دیدار اخیر زلنسکی و ترامپ. ویرسن کارشناسِ بحران روابط، تروما و سوءاستفاده خودشیفته‌وار است. او همچنان نویسنده، مدرس و ناظر در زمینه بهبود تروما و توسعهٔ فردی می باشد.
***
«امروز به شکلی دردناک آشکار شد که اعمال قدرت خودشیفته‌وار و روان‌پریشانه چگونه به نظر می‌رسد، زمانی که ترامپ، زلنسکی را در کاخ سفید به‌طور علنی تحقیر کرد. در مقابل خبرنگاران معتبر جهان، او زلنسکی را «بی‌ادب» خواند، وفاداری‌اش را زیر سؤال برد و تلویحاً گفت که او شایستهٔ حمایت ایالات متحده نیست.
گویی این کافی نبود، او هشدار داد که زلنسکی ممکن است موجب آغاز جنگ جهانی سوم شود – یک ویژگی کلاسیک روان‌پریشانه که در آن تهدیدها به‌عنوان ابزاری برای کنترل به کار می‌روند.
این نه تنها یک نمایش از دیپلماسی ضعیف بود، بلکه نمایشی آشکار از اعمال قدرتی آکنده از خودشیفتگی و روان‌پریشی بود.
تصویر بزرگ از خود و نیاز به تسلیم شدن دیگران
ترامپ انتظار داشت زلنسکی سپاسگزاری و تحسین نشان دهد. هنگامی که این اتفاق نیفتاد، او را به‌طور علنی تنبیه کرد. افرادی که دچار اختلال شخصیت خودشیفته هستند، نمی‌توانند تصور خود از خویشتن را زیر سؤال ببرند و از تحقیر دیگران به‌عنوان یک مکانیزم دفاعی استفاده می‌کنند.
دستکاری و تهدید
سرزنش کردن کسی برای یک فاجعه احتمالی، یک تاکتیک کلاسیک روان‌پریشانه است. با گفتن اینکه زلنسکی «با جنگ جهانی سوم بازی می‌کند»، ترامپ تقصیر را به گردن او انداخت، در حالی که خود را به‌عنوان تنها فردی که می‌تواند از این فاجعه جلوگیری کند معرفی کرد.
اعمال قدرت بی‌پروا و احساسی
وقتی ترامپ احساس کرد که زلنسکی او را به چالش کشیده، ناگهان جلسه را قطع کرد. یک رهبر باثبات و راهبردی این موقعیت را به‌طور دیپلماتیک مدیریت می‌کرد، اما یک فرد با ویژگی‌های روان‌پریشانه به شکلی غریزی و ناشی از احساس از دست دادن کنترل واکنش نشان می‌دهد.
اما چرا این کار را در برابر رسانه‌ها انجام داد؟
زیرا خودشیفته‌ها و روان‌پریشان عاشق نمایش قدرت در ملأعام هستند. با تحقیر زلنسکی در برابر جهان، او پیامی را نه فقط به زلنسکی، بلکه به همه رهبران و ملت‌ها ارسال کرد: «من تصمیم‌گیرنده هستم، و هر کس که از من اطاعت نکند، خرد خواهد شد.»
آنچه امروز شاهد آن بودیم، تنها رفتار نامناسب یک رئیس‌جمهور نبود. بلکه یک نمونه بارز از این بود که چگونه رهبران خودشیفته و روان‌پریش از تحقیر، تهدید و دستکاری برای تثبیت قدرت خود استفاده می‌کنند. و درست مانند روابط ویرانگر، موضوع هرگز ساختن نیست، بلکه کنترل کردن است.
و توافق بر سر منابع معدنی چه شد؟ چه چیزی برای تولید تسلا لازم است؟
خودشیفته‌ها، دیکتاتورها و روان‌پریشان یکدیگر را تحسین می‌کنند و در اتحادهای نامقدس به یکدیگر کمک می‌کنند.
ترامپ دیگر نمی‌تواند ادعا کند که رهبر دنیای آزاد است.
رفتار امروز او، جایگاهش را نه در میان رهبران دموکراتیک، بلکه در کنار دیکتاتورهای تاریخ قرار می‌دهد.
یک رهبر واقعی از طریق احترام و دیپلماسی اتحاد می‌سازد – اما یک دیکتاتور از طریق تهدید، ترس و تحقیر حکومت می‌کند.
در حالی که سرنوشت جهان در خطر است، نباید چشم‌هایمان را بر تفاوت میان این دو ببندیم.
امروز ما یک رئیس‌جمهور را ندیدیم، بلکه یک مستبد را در حال عمل مشاهده کردیم.»
از فیسبوک رزاق رحیمی (Razaq Rahimi )
