خوش‌خدمتی حقیرانه محمدجواد ظریف!
م. روغنی
حکومت اسلامی به رهبری ولی مطلقه فقیه شامل کارگزارانی است که تمام تلاش‌شان را به‌کار می‌گیرند تا بر پایه منویات فقیه خودکامه وظایف محوله را به انجام رسانند. در این میان برخی به‌رغم تحقیرهایی که از جانب حکومت اسلامی متحمل می‌شوند در خوش‌خدمتی نسبت به ولی نعمت‌شان گوی سبقت را از دیگران می‌ربایند.
جواد ظریف به‌ویژه پس از لو رفتن نوار مصاحبه‌اش با لیلاز و واکنش خشم‌آلود خامنه‌ای و ذوب‌شدگان در ولایت نسبت به اظهاراتش، کوشیده است خجولانه خوش خدمتی‌اش را به حکومت اسلامی دوباره ثابت کند.
وی در ترکیه، پس از انتصاب رییسی (عضو هیات مرگ) در مسند ریاست جمهوری، در چاپلوسی سنگ تمام گذاشت و وی را ” سیاست‌مداری با تدبیر توصیف کرد که کشور را به شکل خوبی اداره خواهد کرد.”
ظریف بی توجه به درماندگی خامنه‌ای در آوردن اکثریت مردم پای صندوق رأی و برگزاری انتصاباتی که از کوچکترین موازین دمکراتیک برخوردار نبود به دروغ در انتالیای ترکیه، شمار رسمی رأی رییسی را از حدود ۱۸ میلیون به ۲۰ میلیون افزایش داد و گفت: “تقریبا ۲۰ میلیون نفر به او رای داده‌اند... اکنون او توسط مردم انتخاب شده است.” وی سپس ادامه داد “رئیسی فرد با تدبیر است. من تقریبا ۳۰ سال با او کار کردم وی را به خوبی می‌شناسم، او فردی شایسته و معغول است.”
ظریف علاوه بر خیانتی که با امضای توافقنامه همکاری ۲۵ ساله چین و ایران نسبت به منافع ملی کشور اعمال نمود در پنهان کردن موارد نقض حقوق بشر در ایران و کنش‌های تروریستی، گروگان‌گیری و آدم‌ربایی جمهوری دینی، در مجامع بین‌المللی کوشش بسیار کرده است. وی همواره همگام با خامنه‌ای شمار شرکت کنندگان در انتخابات‌های نمایشی و تظاهرات حکومتی را نشانه پشتیبانی مردم ایران از نظام دینی به شمار آورده است.
در تازه‌ترین خوش خدمتی، ظرَیف در واکنش نسبت به طرح ربایش مسیح علی‌نژاد در آمریکا به‌وسیله ماموران وزارت اطلاعات نوشت “افراد مسلح وابسته به آمریکا برای ترور رهبران ونزوئلا و‌هائیتی در خاک آمریکا طرح‌ریزی می‌کنند، در حالی که دولت آمریکا فعالانه روابط مجرمانه خود را با متهم کردن دیگران به عملیات آدم‌ربایی که به وضوح مضحک و کودکانه طراحی شده، مخفی می‌کند.”
ظریف پیش از این نیز در رویداد سرنگونی هواپیمای اوکراینی هرگونه دست داشتن سپاه در این حادثه را تکذیب کرد اما پس از آن که رژیم ناچار شد انجام این جنایت را به عهده گیرد اعلام کرد که زیر فشار قرار گرفته بود. طرح ربایش علی‌نژاد پیش از این در ترکیه نیز با هزینه بزندان افتادن برادرش با ناکامی روبرو شد.
ظریف به‌خوبی می‌داند که ترور مخالفان در خارج کشور چنانکه از جمله در مورد شاهپور بختیار و رهبران کرد صورت گرفت و آدم‌ربایی و یا گروگان‌گیری ایرانیان دو تابعیتی، بخشی از سیاست‌های امنیتی و سرکوب‌گرایانه خامنه‌ای است که ربایش روح‌الله زم در عراق و اعدامش در ایران از آن‌جمله بود. جمهوری اسلامی از راه شبه‌نظامیان وابسته به سپاه قدس نیز با ترور در منطقه می‌کوشد مخالفان خارجی را به سکوت وادار کند. آخرین نمونه آن ترور هشام الهاشمی تحلیگر برجسته منتقد سیاست‌های ایران و شبه‌نظامیان هوادار این کشور در عراق بود. اذیت و آزار خبرنگاران بی‌بی‌سی فارسی، رادیو فردا و ایران اینترنشنال و خانواده آنان در ایران نیز همواره از سوی نهادهای حقوق بشری محکوم شده است.
پس از پیروزی کارزار “نه به جمهوری اسلامی و رای بی رای” در تحریم انتصابات، نهادهای اطلاعاتی رژیم دینی دامنه‌ی آدم‌ربایی خود را از کشورهای منطقه از جمله عراق و ترکیه به کشورهای غربی نیز با هدف ترساندن مخالفان گسترش داده‌اند. گزارش دادگستری آمریکا حاکی است که ماموران اطلاعاتی نظام دینی در نظر داشتند علاوه بر مسیح علی‌نژاد دو نفر در کانادا و یکنفر در انگلیس را نیز ربوده به ایران منتقل کنند.
به تازگی کمسیون قضایی و حقوقی مجلس فرمایشی از تهیه طرح “ممنوعیت خروج مسئولان و مدیران نظام سه سال پس از اتمام مسئولت از کشور” خبر داده است که در صورت تصویب “حصر کشوری” شامل حال ظریف نیز خواهد شد. وی می‌کوشد با انکار رفتار ضد دموکراتیک رژیم، با تحمل تحقیر نظام، در پایان دولت روحانی، به سرنوشت کارگزاران مورد غضب خامنه‌ای دچار نگردد.
شوربختانه برخورد جامعه جهانی با کنش‌های سرکوب‌گرانه حکومت اسلامی منفعلانه است. دولت‌های چین و روسیه که در سرکوب مخالفانشان با رژیم ولایت در رقابت‌اند. در موارد نقض حقوق بشر در ایران کاملا بی‌تفاوتند و حتی از محکومیت جمهوری اسلامی در مجامع بین‌المللی می‌پرهیزند. اما کشورهای غربی که در تله هسته‌ای خامنه‌ای کاملا گرفتار شده‌اند، تنها با محکوم کردن نقض حقوق بشر در ایران بسنده می‌کنند که تاثیری در رفتار این رژیم سرکوبگر نداشته و نخواهد داشت.ای کاش دولت‌های اروپایی پس از انتشار خبر توطئه ربایش مسیح علی نژاد، با فراخواندن سفیرانشان از ایران مخالفت جدی شان را با رفتار ضد دمکراتیک و در ستیز با هنجارهای منشور جهانی حقوق بشر نشان می‌دادند.
شوربختانه مخالفین خارج کشور نیز با چند صدایی رایج در رویارویی موثر با چنین رویدادی ناکام مانده‌اند. پراکندگی مخالفان در تمام عرصه‌ها راه سرکوب مخالفان در خارج کشور را هموارتر خواهد ساخت.
تیرماه ۱۴۰۰
mrowgahni.com
