صدا، صدا، صدا!!
عیسی سحرخیز
بعضی پیش از ما و بیش از ما صدای پای فاشیزم را شنیدند؛
برخی زود هنگام صدای انقلاب مردم را شنیدند و گریختند!
بعضی خیلی زود صدای نعلین استبداد را شنیدند و رد پای آن را دیدند؛
برخی یک بار صدای فریاد ملت را شنیدند و گریستند، پوزش خواستند اما نگریختند!
بعضی صدای اعتراض‌های گسترده مردم را دیدند اما به آن نپیوستند؛
برخی صدای اعتراض‌های میلیونی ملت را دیدند و به آن خندیدند و فرمان سرکوب و بگیر و ببند و حبس و حصر را صادر کردند و محکم جای خود نشستند!
بعضی جفت‌پراکنی‌های هم‌فکران و کاسه‌لیسان دیروز خود را ملاحظه کردند اما آن را نادیده گرفتند و در مقابل دستور ممنوع‌القلمی، ممنوع‌الخروجی و ممنوع‌التصویری جریان مقابل را صادر کردند، ولی هر روز بیشتر از پیش اطراف خود را خالی و زیر پای خویش را سست دیدند!
برخی باز با اعتراض‌های گسترده و مرگ بر این و مرگ بر آن مواجه شده‌اند، اما باز از تاریخ درس و از سرنوشت محتوم دیکتاتورها عبرت نمی‌گیرند و باز فرمان‌های جدید صادر می‌کنند؛ این بار چه خوابی برای ملت معترض اما بی‌پناه و بی‌دفاع دیده‌اند و وقتی به بستر می‌روند چه کابوس‌هایی می‌بینند، این بار قرار است بخندند یا بگریند؟!!
