نامه سرگشاده به مراجع عالیقدر

يكشنبه ٩ مرداد ١٣٨٤

پس از عرض سلام حضور مراجع محترم شیعه،
ما ایرانیان، روحانیت شیعه را در کلیت خویش مظهر مبارزه با ظلم میدانسته ایم و ملجا مظلومین بشمار میآورده ایم. چنین برداشتی مثبت از لااقل بخشی از روحانیت شیعه تا قبل از استقرار نظام ولایت فقیه وجود داشته است. در تاریخ ما، سابقه نداشته است که همه آقایان نظاره گر و شاهد مرگ تدریجی فردی باشند که تنها جرم او دفاع از شرافت بشری باشد. جرم آقای گنجی اینست که مخالف آقای خامنه ای است. آیا مخالفت با آقای خامنه ای جزایش مرگ است؟ آیا در ام القرای شیعه کسی که از آقای خامنه ای انتقاد بکند باید این چنین به گوشه ای تاریک رانده شود و فراموش گردد؟ آیا اسلام شما نسبت به ظلم ظالم سکوت را ترویج مینماید؟ آیا آزادگی امامان شیعه که دائما آنرا به رخ همه میکشیم این چنین بوده است؟ آیا دستورات دینی شما، باعث سکوت و جبن شماست؟ آن حقوق بشر اسلامی که بنا بر بسیاری از ادعاها برتر از حقوق بشر غربی است همین است؟
آیا نسبت به ظلمی که در ام القرای شیعه د ر حق آقای گنجی و سایر زندانیان سیاسی روا داشته میشود عکس العملی نباید داشته باشید؟ آقایان توسلی، آملی، موسوی، طاهری و سایرین فقط وقتی که خودتان قربانی خشونت باشید باید از خباثت خنازیر سخن بگوئید؟ ما میگوئیم که آقای گنجی مخالف شماست و درست به دلیل اینکه او مخالف شماست از شما انتظار داریم که نسبت به ظلم و جوری که بر او روا داشته میشود اعتراض نمائید. شما که خود را منزه میدانید و مدعی هستید که تنها به فکر خود و خویشاوندان و دوستان و آشنایان و مریدان خویش نیستید، نسبت به بیدادی که در حق اکبر گنجی، این غیر خودی، میشود ساکت ننشینید. پس اگر مخالف شما را شکنجه کنند و زجر کش نمایند، شما نظاره گری بی تفاوت باقی میمانید؟
آقایان فقهای اسلام و علمای اعلام، ایات الله سیستانی، وحید، بهجت، صافی، مومن، شاهرودی، امینی، زنجانی، طاهری، فاضل، اردبیلی، صانعی و سایر آقایان اگر در این قضیه توجیهی برای سکوت خویش دارید بیان کنید تا رفتار شما را از روی جبن شما ندانیم و مردم آنرا به حساب مذهب شیعه واریز نکنند. آیا کسی این حق ابتدائی را دارد که هم مخالف آقایان حکومتی باشد و هم تحت شکنجه و آزار و اذیت و زورگوئی ولی فقیه و سایر مامورین حکومتی قرار نگیرد؟ اگرنسبت به این نامردمی ها و زورگوئی ها معترضید اعتراض خویش را به صراحت و روشنی بیان نمائید! آیا سکوت شما را به معنای تائید شما بدانیم؟ آیا رحمت و عدالت در مذهب اثنی عشری همین است که امروز در ام القرای شیعه برپاست؟ عدالت شیعی یعنی شاهد مرگ تدریجی اسرا و زندانیان سیاسی بودن و دم فرو بستن تا مبادا پس از این دیگری را جرات و شهامت پنجه زدن با سلطان جور باشد؟ اگر چنین است، که چنین مباد، بدانید و آگاه باشید که چنین رفتاری باعث شده تا در اذهان ملی، روحانیون به عنوان افرادی بی آزرم که خود را لخت و عور کرده و به نمایش عمومی گذاشته اند جلوه کنند. آیا وقت آن نرسیده است که با اعتراض به حکومتیان عورت ها را بپوشانید؟
آقایان فقهای اسلام و علمای اعلام در بلاد اسلامی و بالاخص در ایران تا دیر نشده است نسبت به رفتار غیر انسانی و مستبدانه آقای خامنه ای و عمله ایشان در مورد اسیری که مظلومانه درچنگال اهریمنی شان قرار دارد، اسیری که برای دفاع از کرامت بشری و برای سرفراز نمودن ایرانیان با مرگ دست و پنجه نرم میکند، اعتراض نمائید تا بدینوسیله لااقل نسبت به روشهای مستبدانه و شمر منشانه آقای خامنه ای تبری جوئید. به ایرانیان نشان دهید که چنین رفتارهائی مورد نفرت شماست و از آن شرم آگین هستید.

به امید موفقیت شما در زدودن غبار خشونت از مذهب شیععغه
نهم امرداد هشتاد و چهار
دکتر سید کمال الدین نبوی