پایان اعتصاب، راهها و نقشها

.(JavaScript must be enabled to view this email address)

روزهایی پر از دلهره و نگرانی بر همه گذشت. هر کدام لقمه ای بر دهان بردیم و اندیشیدیم که بر یاران سبز دربندمان چه میرود در این روزهای گرم مرداد ماه در سلولهای داغ اوین. و بعد از گذر پر سوال لحظات با پیامی خطاب به "مردم آزاده" از سوی آن عزیزان دربند این نگرانی ها به پایان رسید. به راستی باید نکاتی را از استقامت این عزیزان در راه سبزِ جنبش سبز متذکر شد؛

اعتصاب غذای یاران سبز دربند ما در ایران نکاتی را به همراه دارد که بررسی آنها می تواند به شناخت راههای پیشرفت وهمچنین ابعاد جنبش سبز ما را یاری رساند.

● جدال بر سر نمایش های دروغین و آنچه به واقع میگذرد:

بسیار واضح است که بیدار نگاه داشتن صدای اعتراض در دوره ای که دولت کودتا تمام امکانات مالی و معنوی خود را برای سرکوب به میان آورده، بسیار ارزنده است. در هفته پیش شاهد بودیم که دولت کودتا با خرج میلیون ها میلیون، در صدد نمایش مضحکی به نام " ایرانیان خارج از کشور " بود. در برابر آن صدای یاران سبز در بند ما از پشت میله های زندان در سرتاسر دنیا پیچید و در این عرصه مبارزه این را میتوان تعبیر کرد که: بر فرض که، دلارهای نقتی که مستقیما به جیب دولت کودتا می رود تا به هر روشی، حتی با تطمیع عده ایی وطن فروش را به بازی در برابر دوربین موجب شود و از اقتدار دولت بگویند، دیگر ارزش واقعی ندارد. یاران سبز ما با باور و ایمانی سبز صدای اعتراض بر این همه بی عدالتی همین دولت عوام فریب را بلند تر از هر فریادی و شفاف تر از هر دوربینی از پشت سلولهای انفرادی فریاد زدند. فریادی که همه وجدان های بیدار را به واکنش نشان داد. و به راستی آنکس که خود را به خواب میزند امیدی بر بیدار کردنش نیست.

● فشار بر دولت کودتا:

این اعتضاب غذا نشان داد که شیوه های برخوردهای غیر قهر آمیز در ابعادی دیگر برای خود نمودهای بارز تری در مبارزات سبز ِ ما پیدا کرده است. درست مثل زمانی که "گاندی" چنین برخوردی را در مبارزه ضد استعماری خود بارها به اجرا گذاشت و این نگاه را به وجود آورد که می توان با پافشاری به خواسته ها، به مطالبات دست یافت. این پافشاری ها هزینه برای دولت ها را بالا می برد، چنانچه امروز دولت کودتا و دستگاه قضایی را مجبور به آزادی "بابک بردبار" نمود و در سویی دیگر می دانست اگر این اعتصاب نتایج ناخشنودی به همراه داشته باشد، با سیلی از اعتراضات دوباره ی عمومی همراه خواهد شد. فرض بر این است که اگر شدت توهمات رییس جمهور انتسابی زیاد نباشد و تنها دروغگوی قهاری باشد لیکن به خوبی میداند که جایگاهش کجاست. رییس جمهوری که این روزها علاوه بر ادبیات دونمایه اش، فقر دانش جغرافی اش هم باید عرق شرم بر پیشانی آنهایی بنشاند که به واقع نامش را در صندوق های رای ریختند. واین مهمان ناخوانده در کشور سبز ما به خوبی ازجمعبندی سطح نارضایتی های سیاسی و اقتصادی مردم می تواند به این جمع بندی رسیده باشد که توان کنترل اوضاع را بیش از این ندارد، بنابر این ضربه هایی اینگونه را نمی تواند به عنوان موجودی که اصل وجودیش به زیر سوال رفته بر پیکره دولت خود تحمل کند و در نهایت اگر باور داشته باشیم که قدرت او در گرو مردم اوست گردن کج خواهد کرد.

● برخورد سیاسی – انسانی پیشروان جنبش سبز:

در مقابل آن بخشی از نیروهای سیاسی که تحلیل های فضایی-سیاسی خود را نمی خواهند به روی زمین آورده تا در کنار واقعیت های روز جامعه ی درون مرز قرار گیرند، "میر حسین موسوی" ،"زهرا رهنورد"، "مهدی کروبی" به همراه جمعی از یاران همیشه در صحنه جنبش در خواست پایان اعتصاب را دادند.آنها زمانی این درخواست را دادند که یاران سبز ما که به اعتصاب در سلولهای انفرادی خود نشسته بودند بر یک مورد اصرار داشتند و آن دریافت کامل مطالبات خود بود. اما از طرفی وجود نازنین تک تک آنان برای جنبش ضروری و لازم می نماید، اینگونه بود که همه از آنان خواستند که با توجه به ضربه ی وارده حاصل از این حرکت بر پیکره بی عدلی و قساوتِ سیستم قضایی، و حفظ جان پر ارزش خود، اعتصاب را پایان دهند.

این برخورد انسانی – سیاسی در بیانه ی پایان اعتصاب این دلاوران ِ سبز نیز با همبستگی زیبایی نمود پیدا می کند و آن زمانیست که از میر حسین موسوی به عنوان"همراه بزرگ جنبش سبز" یاد میکنند هم اویی که قشری در داخل ایران از او و همراهانش به عنوان ساران فتنه نام میبرند و هم اویی که عده ای سعی در کم رنگ نشان دادن جایگاهش در جنبش مردمی ایران دارند. یاران سبز در بندمان به او استناد کردند و با پیامی پر از غرور و افخار اعتصاب خود را پایان دادند. در طول این روزها چه در دنیای سایبری و چه در دنیای واقعی هر کدام از افراد مسئول جنبش با حرکتی نمادین حمایت و همبستگی خود را به نمایش گذاشتند تا علاوه بر آنکه نشان دادند "ما بی شماریم"، شعار " ما همه با هم هستیم" را یک بار دیگر معنی نمودند.

● حمایت ها و همدلی ها:

در پایان ذکر نکته ای که در بیانیه ی بزرگ مردان ِ اعتصابی به نوعی به آن نیز اشاره شده است ضروریست، و آن تاکید و ضرورت حمایت و همصدایی با خوانواده های زندانیان در بند است. آنها این روزها بیش از پیش باید حمایت شوند تا بدانند اگر عضوی از خانواده ی آنان در بند است اما جمع کثیری را همراه و در کنار خود دارند. همان طور که بانوی سبزجنبش "زهرا رهنورد" به همراه مادر عزیز همیشه جاودان ِ جنبش سبز "سهراب اعرابی" به دیدار آنها رفتند ما نیز وظیفه داریم به شکل عضوی از اعضاء خوانواده این عزیزان هر کداممان، یا با شرکت در کمپین ها سایبری و یا با حضور و حمایت مستقیم خود نشان همبستگی و همراهی خود را با آنان پررنگ کنیم تا دولت کودتا و سیستم قضایی بداند، که هرکه از ما را به بند ببرد، هزاران شکوفه سبز می شود تا گلستان ِ فردای ایران را زیبا تر کند.