با احترام به روان پاک اعدام شدگان امروز

...اصلاح طلبان و از جمله آقای موسوی، تا هنگامی که خواستار لغو مجازات اعدام نشوند نمی‌توانند طرفداران واقعی حقوق بشر باشند. [۱]

مطابق قوانین موجود، که آزادیخواهان خواستار لغو آن هستند، مجازات ولی فقیه و گروه او، به جرم قتل نفس‌های مکرر و همگانی، اعدام است. اگر اصلاح طلبان در تمامی دسته‌بندی‌هایشان همچنان طرفدار مجازات اعدام بمانند به این معناست که با اعدام گروه ولی فقیه نیز عملا مخالفتی ندارند. پس به صلاح آنان و سیاست حفظ حدود و ثغور با رژیم حاکم است که خواستار لغو مجازات اعدام شوند تا هم باور راستین خود را به حقوق بشر اعلام کنند و هم بتوانند یک سیاست رفورم تمام عیار در پیش بگیرند. وگرنه با روش‌های پر از ابهام و تناقض اعتماد مردم را هرچه بیشتر از دست می‌دهند و به شور اجتماعی آنان آسیب جبران ناپذیر می‌زنند. مقاومت برخی از رهبران اصلاح طلب و از جمله آقای موسوی همچنان قابل ستایش است ولی برای خون رسانی به جنبش کافی نیست. جنبش، انگیزه‌های انسانی فراتری را می‌طلبد. بدون این روش‌های انسانی اصلاح طلبان ناچارند بین دو صندلی بنشینند یا دائما صندلی‌های خود را تغییر دهند. و این به افول هرچه بیشتر چنبش می‌انجامد. روش‌های انسانی به سیاست‌های روشن نیاز دارد . شور اجتماعی مردم بدون سیاست روشن بتدریج فرو خواهد کاست. این آینده‌ی تلخ شاید هم اکنون آغاز شده باشد.

شمار بسیاری از مردم از خود می‌پرسند که آیا اصلاح طلبان اساسا از اعدام غیر خودی‌های متاثر می‌شوند؟

در واقع هم کافی است که تنها متاثر بشوند. اگر متاثر بشوند تاثر آن‌ها به هر حال درز می‌کند و به مردم امید می‌دهد. پس مسئله عدم درک مشکلات آن‌ها نیست. متاسفانه مسئله ریشه‌های ژرف‌تری دارد. رهبران اصلاح طلب با اکتفا به مقاومت خود در برابر حاکمیت، تنها سطح انتظار هواداران اصلاح طلب را پائین می‌آورند. سطح انتظار عموم مردم، ولی، فراتر از مقاومت به تنهائی است. دفاع از شعائر انسانی و حقوق بشری و همگانی، و ایرانی برای همه‌ی ایرانیان، از طرفداری از لغو مجازات اعدام در ایران می‌گذرد. این، خواستگاه و آستانه‌ی سیاست‌های انسانی و همگانی دیگری است که باید به مقاومت رهبران اصلاح‌طلب معنای ژرف‌تری بدهد. به قول ژان پل سارتر، روشنفکر آزادیخواه، وجود مقدم بر ماهیت است. ماهیت آزادیخواهانه، که به وجود انسانی معنا می‌دهد، در جریان حرکت اجتماعی بوجود می‌آید. برای همین است که می‌گویم مقاومت به تنهائی اکنون دیگر بسیار کم است.

ناصر کاخساز
نهم مای ۲۰۱۰

------------------------
[۱] ممکن است گفته شود که در آمریکا نیز مجازات اعدام وجود دارد در پاسخ باید گفت که در آمریکا کسی به سبب ارتکاب جرم سیاسی اعدام نمی‌شود و با این همه، نیروهای مترقی در جهان، و از جمله سازمان عفو بین الملل، سالهاست که برای لغو مجازات اعدام در آمریکا مبارزه می کند. از سوی دیگر مجازات اعدام در جامعه‌ی استبدادی، زیر حاکمیت دینی، مورد سوء استفاده‌ی گسترده‌ای است و به خشونت و انتقام جوئی در جامعه‌ی ایران دامن می‌زند. برای خشک کردن ریشه‌ی خشونت و انتقام جوئی در چنین جامعه ای باید نخست خشونت را از دست قانون گرفت. با اعتقاد به قصاص و خون در برابر خون و قتل نفس در برابر قتل نفس نیز نمی‌توان طرفدار راستین حقوق بشر بود.

---

نطر کاربران:


ناصر عزیز سخن بسیار درستی گفتید. بسیاری از ما از عملکرد اصلاح طلبان ناخرسند هستیم و به آنها انتقاد داریم. اما دوست عزیز بیایید منصف باشیم. ما اپوزیسیون سکولار و دموکرات کجا هستیم. کدام ما توانسته ایم در ایران بمانیم و بابت خواسته هایمان هزینه بدهیم. سوسیال دموکراتهای ما کجا هستند؟ لیبرال دموکراتهای ما کجا هستند؟ چقدر کار جدی انجام می دهند؟ ملی-مذهبی ها جز موعظه حکومت به رعایت حقوق بشر چه قدمی به جلو برداشته‌اند؟ وقتی همه ما ضعیف هستیم و کنار نشسته‌ایم هرکه میان گود باشد برنده است. با هر عقیده ای و هر اندازه دموکرات یا غیر دموکرات وبا هر اندازه شجاعت یا ترس. ما چگونه می توانیم از اصلاح طلبان تندروی بخواهیم وقتی خودمان کنار کشیده ایم و حتی در آزادی غرب هم نتوانسته ایم به همسویی فکری و همگرایی تشکیلاتی دست پیدا کنیم؟
درود بر شما

*

پیشنهادى بسیار بجا و درست. امروز بیش هر زمان دیگر ضرورى است كه اعتدال گرایان وطن از هر گرایش سیاسى، سلیقه و اعتقاد دینی صفوف خود را بر حول و حوش این موضوع به هم نزدیكتر كنند.
ارادتمند - كیومرث