نبرد جمهوریخواهان با اوباما

در یک مراسم ویژه در کاخ سفید پرزیدنت اوباما پس از ۱۴ ماه تلاش بالاخره موفق شد لایحه‌ی رفرم بیمه را امضاء کرده و آنرا به قانون تبدیل کند. در این مراسم تاریخی، رئیس مجلس نمایندگان، خانم نانسی پلوسی، سناتور هری رید رئیس مجلس سنا، نیکی کندی همسر سناتور فقید ادوارد کندی و بسیاری از نمایندگان دمکرات کنگره آمریکا حضور داشتند.

اوباما پس از امضای این لایحه‌ی جنجال برانگیز گفت: «این لحظه ثابت می‌کند که حتا در یک سیستم سیاسی دو قطبی هنوز می‌توان تغییرات اساسی برای کمک به مردم بوجود آورد. امروز پس از نزدیک به یک قرن تلاش و اینک پس از یکسال بحث، پس از شمردن آراء، رفرم بیمه بهداشتی در آمریکا تبدیل بیک قانون می‌شود.» اوباما همچنین گفت: «در این هفته که بهار آغاز می‌شود کنگره یک لایحه‌ی تاریخی را به تصویب رساند، این خود نشانه‌ی فصل جدیدی در آمریکاست.»

لایحه رفرم بیمه هدف و برنامه بسیاری از رؤسای جمهور آمریکا بوده است. آخرین آنها بیل کلینتون بود که تلاش خود و همسرش در این زمینه با شکست کامل مواجه شد. اوباما از ابتدای ورودش به کاخ سفید این وظیفه‌ی بسیار سنگین را به‌عهده گرفت. مخالفان که از پول و قدرت بسیاری برخوردارند، از جمله شرکت‌های عظیم بیمه، جمهوریخواهان و عوامل دست راستی کوشیدند به عناوین گوناگون این لایحه را از بین ببرند و در ذهن مردم امریکا شک و تردید بوجود آورند و تا حد زیادی هم موفق شدند. در این اواخر، آمارها نشان می‌داد که تبلیغات نادرست در مردم تأثیر گذاشته و نگرانند که دسترسی به پزشک و بیمه نخواهند داشت.

در حقیقت لایحه‌ای که تبدیل به قانون رفرم بیمه شد با آنچه که مورد نظر اوباما و سایر دموکرات‌های ترقیخواه بود فرق داشت. هدف اصلی این بود که همه‌ی مردم صرفنظر از سطح درآمد، سن و شرایط دیگر بتوانند بیمه بهداشتی داشته باشند.

امید بر اینست که در آینده به تدریج برنامه‌های مهمتر در زمینه بیمه همگانی به انجام رسد. ولی قانون جدید دارای مفاد مهم و مثبتی است. از جمله اینکه در عرض ۹۰ روزپس از تصویب این قانون، کسانیکه به دلیل سابقه‌ی یکنوع بیماری به آنها بیمه تعلق نمی‌گرفت، می‌توانند از بیمه‌ای که بعنوان موارد اورژانس در نظر گرفته شده است استفاده کنند.

ماده‌ی دیگر این قانون مانع از این می‌شود که شرکت‌های بیمه بتوانند بیمه کسانی را که بیمار شده اند، لغو کنند. این ماده از شش ماه دیگر قابل اجراست. این بخش شامل کودکانی هم می‌شود که به دلیل داشتن بیماریهایی در گذشته از گرفتن بیمه محروم بوده‌اند. یک ماده مهم دیگر قانون جدید به جوانان، تا سن ۲۷ سالگی اجازه می‌دهد که از بیمه‌های پدر و مادرهای خود استفاده کنند.

بخش دیگری که یک تغییر مهم در شرکت‌های بیمه بوجود می‌آورد، از سال ۲۰۱۱ قابل اجراست و بر اساس آن افراد بیمه کننده و شرکت‌های بیمه کوچک موظف خواهند بود که دست‌کم ۸۰ در صد از پولی را که از بیمه شوندگان دریافت می‌کنند برای مصارف پزشکی خرج کنند. شرکت‌های بیمه بزرگ باید دست کم ۸۵ در صد از درآمد را صرف خدمات پزشکی نمایند.

ماده‌ای که مخالفت و سر و صدای زیادی بوجود آورده است مربوط به این می‌شود که در سال ۲۰۱۴ بیشتر کارفرمایان باید برای کارمندان خود بیمه فراهم کنند و در غیر اینصورت جریمه خواهند شد. قانون جدید تغییراتی در بیمه سالمندان بوجود می‌آورد که از جمله خرید دارو را برای آنها ساده تر می‌کند. هدف دیگر اینست که تا سال ۲۰۱۹ بیمه بهداشتی شامل ۳۲ میلیون افراد بدون بیمه خواهد شد.

پس از یکسال بحث و مجادله، در پایان تنها دموکرات‌ها به این لایحه رأی دادند و رأی نهائی ۲۱۹ دموکرات موافق و ۲۱۲ جمهوریخواه مخالف بود. مخارج این رفرم ۹۰۰ بیلیون دلار در طول ۱۰ سال آینده تخمین زده شده است.

مخالفت جمهوریخواهان

حتا پیش از امضاء این لایحه، نمایندگان جمهوریخواه اعلام کردند که مخالفت با هر نوع قانون رفرم بیمه را ادامه خواهند داد. لحظاتی پس از امضاء لایحه توسط پرزیدنت اوباما ،دادستان‌های ۱۲ ایالت به رهبری دادستان کل فلوریدا دادخواستی را به دادگاه‌های ایالت خود ارائه دادند. بر اساس این دادخواست قانون رفرم بیمه بویژه بخشی که افراد را مجبور به خرید بیمه بهداشتی می‌کند مورد چالش قرار گرفته است. در این دادخواست ادعا می‌شود که اجبار افراد به خرید بیمه بر خلاف قانون اساسی آمریکا بوده و اصل استقلال ایالات را نقض میکند.

در مورد قانونی بودن این دادخواست نظریات متفاوتی وجود دارد. این بخش از قانون رفرم بیمه از سال ۲۰۱۴ قرار است انجام شود. بطور معمول دادگاهها به درخواست‌هایی که مربوط به زمان حال و یا گذشته است رسیدگی می‌کنند. به این معنی که باید زیانی وارد شده باشد که بتوان در مورد آن اقامه دعوا کرد. در عین حال برخی از کارشناسان حقوقی معتقدند این دادخواست می‌تواند شانسی برای تجدید نظر در قانون رفرم بیمه داشته باشد، زیرا هرگز در این کشور افراد مجبور نبوده‌اند که با یک بیرنس و یا شرکت خصوصی وارد معامله شوند. حتا کسانی که خانه و یا اتومیبل می‌خرند باید بیمه داشته باشند ولی اختیار دارند بیمه نخرند. کارشناسان دیگری بر این عقیده‌اند که این دادخواست شانس زیادی ندارد. یک کارشناس امور قانون اساسی از دانشگاه‌هاروارد معتقد است که قانون اساسی آمریکا به کنگره قدرت وسیعی می‌دهد که مالیات برای شهروندان وضع کند و این ماده از قانون رفرم بیمه می‌تواند مانند مالیاتی باشد که به رفاه عمومی کمک می‌کند.

نا گفته نماند یکی از بزرگترین مخارج پزشکی در آمریکا مربوط به کسانی است که هیچ نوع بیمه بهداشتی ندارند و زمانی که سخت بیمار می‌شوند به اورژانس مراجعه می‌کنند. قانون جدید می‌کوشد به عناوین گوناگون مردم دارای بیمه بهداشتی شوند تا مخارج سرسام آور پزشکی متعادل تر شود.

سارا پیلن و دعوت به خشونت

بلافاصله پس از تصویب لایحه‌ی رفرم بیمه پیامی از طرف سارا پیلن فرماندار پیشین آلاسکا فرستاده شد که ضمن آن از مردم خواست علیه نمایندگانی که به این لایحه رأی مثبت داده‌اند وارد نبرد شوند. این پیام همراه با نقشه‌ای از آمریکا بود که ایالات این نمایندگانی را که در تصویب لایحه مؤثر بودند با علامت هدف گیری گلوله مشخص کرده بود. در این پیام ،سارا پیلن از جمهوریخواهان و کنسرواتیوها دعوت کرده بود که وارد نبرد شده و صریحاً گفت: «اسلحه‌ها را دوباره پر کنید».

همزمان با این پیام‌ها و بلافاصله پس از تصویب لایجه در مجلس، دفاتر برخی از نمایندگان دموکرات مورد حمله قرار گرفت و شیشه پنجره‌های آنها توسط پرتاب آجر شکست. همراه با این آجرها پیام‌های ضد اوباما و خشونت آمیز دیده می‌شد. یکی از شعارها این بود که: «درخت آزادی را باید با خون آبیاری کنیم». شعار دیگری گفته است «ما پنجره‌هایشان را می‌شکنیم، پیش از اینکه از تفنگ استفاده کنیم».

اداره‌ی اف بی آی مشغول رسیدگی به این حملات است. یکی از افرادی که اعتراف به این حملات کرده است متعلق به یک گروه ملیشیا می‌باشد. ملیشیا در آمریکا سابقه‌ی طولانی دارد و حتا به زمان تأسیس این کشور باز می‌گردد. کسانیکه خود را عضو ملیشیا می‌دانند علیه دولت فدرال و قدرت یافتن دولت و دخالت آن در امور زندگی مردم هستند. ملیشیا‌هادر عین حال مسلح بوده و عقاید افراطی و دست راستی داشته، نژاد پرست، مخالف سقط جنین و علیه هم جنس گرایان هستند. تئوریهای گوناگون توطئه در میان این گروه بسیار است. یکی از تئوریها از زمان انتخاب اوباما رواج یافت این بود که اوباما هلیکوپتر‌های سیاه جنگی را به محله‌ها و خانه‌های مردم می‌فرستد که اسلحه‌هایشان را از آنها بگیرد.

ملیشیا ضد کمونیست و ضد سوسیالیست است. به اینگونه شعار‌هایی مانند «اوباما کمونیست» «اوباما سوسیالیست» «اوباما هیتلر» متعلق به ملیشیا و دست راستی‌هایی است که در پی شکست و نابودی اوباما هستند.
براساس آخرین آماری که از جمهوریخواهان گرفته شده است، ۶۷ در صد اوباما را سوسیالیست می‌دانند. ۵۷ درصد او را مسلمان دانسته و ۳۸ درصد معتقدند اوباما همان کارهای هیتلر را انجام می‌دهد. ۲۴ درصد او را دشمن و ضد مسیح می‌دانند.

بیاد داشته باشیم که تمیتی مک وی، جوانی که در ساختمان اداره‌ی دولتی اوکلاهاما را بمب گذاشت و سبب مرگ صدها زن و مرد و کودک شد خود را وابسته به یکی از این گروه‌های ملیشیا و ضد دولتی می‌دانست. برخی از مفسرین سیاسی بر این عقیده‌اند که اینوع شعار‌ها و حملات باید جدی تلقی شود و به عنوان تروریسم داخلی به آن نگاه کرد.

«حزب چای»

همزمان با انتخاب براک اوباما، مؤسسات مالی بزرگ و کمپانی‌های عظیم بیمه اعلان ورشکستگی کردند. نجات این مؤسسات که از آخرین ماههای دوران بوش آغاز شد پس از انتخاب اوباما ادامه یافت. بیلیونها دلار از پول مالیات دهندگان در اختیار بانک‌ها و مؤسسات مالی وال استریت قرار گرفت. در عین حال رکود اقتصادی موجب شد به تعداد بیکاران افزوده شود. در زمان استقلال آمریکا به عنوان اعتراض به دولت زورگوی وقت، مردم در بندر بُستن چای‌های انگلیسی‌ها را به دریا ریختند.

در اگوست ۲۰۰۹ گروه‌هایی از شهروندان آمریکایی که خود را «حزب چای» Tea Party نامیدند شروع به اعتراض کردند. این اعتراضات که از چندی پیش علیه دولت فدرال و حیف و میل پول و سرمایه مردم عادی به نفع ثروتمندان و مؤسسات بزرگ مالی آغاز شده بود، با معرفی لایحه‌ی بیمه همگانی درکنگره در تابستان به اوج خود رسید. کسانیکه در این جنبش شرکت کردند از نظر عقاید سیاسی یکدست نبودند، ولی اکنون که بیش از یکسال از شروع این جنبش می‌گذرد، دیک آرمی Dick Army عضو پیشین مجلس نمایندگان و سارا پیلن از رهبران عمده‌ی «حزب چای» به شمار می‌آیند. آنچه که می‌تواند این جنبش را خطرناک کند تقویت ایده‌های توطئه، ازدیاد خشم و دعوت به خشونت است.

به نظر می‌رسد هدف اصلی رهبران این جنبش شکست اوباما و اثبات این نظریه است که اوباما یک سوسیالیست است که آمریکا را به سوی نابودی می‌کشاند.

تمتی ایگان مفسر و روزنامه نگار در مقاله‌ای در نیویورک تایمز می‌نویسد: «حزب جمهوریخواه بدترین و زیانبارترین بخش‌های «حزب چای» را که خشم آنهاست برداشته و تبدیل به هویت خود کرده است». وی معتقد است که جمهوریخواهان با آتش بازی می‌کنند. بر اساس آخرین آمار ، تنها ۱۳ درصد از آمریکایی‌ها خود را عضو «حزب چای» می‌نامند.

ایگان اضافه می‌کند: «آیا واقعاً جمهوریخواهان می‌خواهند به دفاع از شرکت‌های بیمه برخیزند. آیا آنها می‌خواهند جوانانی را که با این قانون جدید اجازه دارند از بیمه پدر و مادرها استفاده نمایند بدون بیمه بهداشتی رها کنند؟ آیا جمهوریخواهان می‌خواهند از کم شدن مالیات بخش خصوصی در ازای دادن بیمه به کارمندان جلوگیری کنند؟» وی اضافه می‌کند «از یونان قدیم گفتار جالبی باقی مانده است: مردم بسیاری از تاریکی می‌ترسند ولی تراژدی واقعی برای آنهایی است که از روشنائی می‌ترسند».

«حزب قهوه»

در مقابل خشم و اعتراض کسانیکه خود ا مدافع مردم و مخالف دولت دانسته و نام«حزب چای» را انتخاب کردند، به تازگی جنبش جدیدی پا گرفته است که خود را «حزب قهوه» می‌نامد. این گروه وظیفه و رسالت خود را به این گونه بیان می‌کند: «ما تشخیص می‌دهیم که دولت فدرال دشمن مردم نیست، ولی برای بیان خواست دسته جمعی، ما باید در پروسه دمکراتیک شرکت کنیم تا بتوانیم با چالش‌هایی که در مقابل آمریکایی‌هاست روبرو شویم. به عنوان رأی دهندگان و داوطلبان یک جنبش مردمی، ما رهبرانی را که برای راه حل‌های مثبت کار می‌کنند پشتیبانی می‌کنیم و آنها را که مانع می‌شوند مسئول می‌شماریم».

غالب اعضای این حزب جدیدالتأسیس جوانان و افراد آزادیخواه هستند که در سراسر آمریکا در قهوه خانه‌ها دور هم جمع شده جلسات سخنرانی، شعر خوانی و بحث و گفتگو تشکیل می‌دهند. اعضای این گروه معتقدند که نقش دولت فدرال در زندگی مردم باید محدود باشد. تفاوت این گروه با «حزب چای» در نحوه‌ی کار و تاکتیک و ایدئولوژی آنهاست.

تصویب قانون رفرم بیمه بهداشتی یک موفقیت بسیار بزرگ برای پرزیدنت اوباما و دموکرات‌هاست. ولی جّو سیاسی و اجتماعی، نا آرام و تا حدی بحرانی است. نفاق و دو دستگی بین دو حزب، خشم و نفرت مردم به دلیل رکود اقتصادی و احساس نا امنی در زندگی شخصی شان یک خطر جدی در این جامعه است. واقعیت اینست که بیکاری علیرغم تلاش‌های دولت هنوز بطور متوسط در حدود ۱۰ درصد است. بسیاری خانه‌هاشان را از دست داده‌اند و بسیاری دیگر در مرحله‌ای هستند که می‌توانند بی خانه و بیکار شوند. کسر بودجه‌ی آمریکا و قروض هنگفت دولت یک واقعیت است. در این شرایط بخشی از حزب جمهوریخواه و نئوکنسرواتیوها بار دیگر برای به دست آوردن قدرت با تبلیغات شبانه روزی به اغتشاش ذهنی، فکری و خشم مردم می‌افزایند. انتخاب یک رئیس جمهور سیاهپوست برای عناصر نژاد پرست یک شکست محسوب می‌شود. اینها افراد و گروه‌هایی هستند که از فشاری که بر طبقه‌ی متوسط وارد آمده سوءاستفاده کرده و اوباما را مقصر می‌دانند. سال ۲۰۱۰ بدون شک آینده ریاست جمهوری اوباما و سرنوشت بسیاری از اعضاء دموکرات کنگره را معین خواهد کرد. انتخابات نوامبر امسال به قول سارا پیلن یک جبهه‌ی جنگ خواهد بود. در این راستا ناآرامی و اغتشاش داخلی برای آمریکا به عنوان یک قدرت بزرگ جهانی می‌تواند زیان‌های جبران ناپذیری داشته باشد. این یک زمان تعیین کننده برای دموکراسی و نیروهای دموکراتیک در این جامعه نیز می‌باشد.