نیاز جنبش سبز به عقل و سیاست

نیاز جنبش سبز به عقل و سیاست
بیشتر از نیاز به دلاوری و شجاعت است

جنبش سراسری سبز ایران، برای حل مسایل حیاتی جامعه و غلبه بر موانعی که در برابر این نهضت حق طلبانه قرار گرفته، به عقل و درایت بیشتر از دلاوری و شجاعت نیاز دارد، تا به سر پنجه ی سیاست و تدبیر، گره از کارِ پُرگره ی ایران بگشاید و بر استبداد بدنام دینی پیروز شود...

اینک، حقانیت خواست های جنبش سبز و شجاعت و دلاوری شگفتی آور مردم این مرز و بوم بر جهانیان معلوم گشته و زبانزدِ عموم شده است.

در همین چند ماه اخیر، جهانی شاهدِ شجاعتِ خیره کننده ی زنان و مردانی بوده که دست خالی، بدون سِلاح آتشینی، دلاورانه به کارزار می روند، ترس از مرگ را تحقیر می کنند و در راه آزادی و صلح و میهن، جان فدا می کنند... در نتیجه ترس از دلها بیرون رفته، ماشین ترس افکن و سرکوبگری نظام استبدادی آبرو باخته و ضعیف شده، و حکومت در مجموعه ی خود، چند پارچه، سر در گم و بی آینده گشته است.

پس، ملت حق طلب ایران برای هرگونه فداکاری و جانفشانی آماده است. جنبش سبز و مسالمت آمیز و عاری از خشونت، دلاورانه به پیش می رود و رهبران جنبش سبز، غسل شهادت کرده، هر روز و هر لحظه خطر می کنند و از کسی واهمه یی به دل و دیده ی خویش راه نمی دهند... ولی این صحنه های پرشکوه دلاوری و شجاعتی که جنبش سبز در این چند ماهه آفریده هر چند برای درهم شکستن ماشین ترس افکن و ریختن هیبت استبداد دینی شرط لازم و ضروری بوده ولی برای پاسخ قطعی به مشکلات موجود نهضت سبز کافی نبوده و نیست.

"حق داشتن و شجاع بودن برای پیروزی کافی نیست"

نگاهی به تاریخ جنبش های حق طلبانه و مبارزات عدالت طلبانه ی مردم ایران و جهان، گویای این واقعیت است که بدون حقانیت و شجاعت هیچ نهضتی سر نگرفته و به پیروزی نرسیده است. اما، نه حقانیت و نه شجاعت هیچکدام تداوم و پیروزی هیچ جنبشی را تضمین نکرده اند و نخواهند کرد.

آیا مطالعه ی بی غرضانه ی تاریخ ایران و جهان ادعای فوق را تأیید نمی کند؟ استثناها را اگر کنار بگذاریم آیا اکثر نهضت های حق طلبانه یی که قهرمانانه هم پیکار کرده اند، در نهایت شکست نخوده اند؟

آیا تاریخ ایران و جهان، انباشته از داستان های این جنبش های شکست خورده نیست؟

تاریخ ایران از مزدکیان عدالت طلب چه می گوید؟
عاقبت کارشان چه شد؟
خرمدینان جان برکف و آن بابک دلاور کجا رفتند؟
سرخ جامگان چه شدند؟
ابومسلم ها... دچار چه فاجعه ای گشتند؟
در جنگ چالدران، که به لحاظ شجاعت و دلیری به شاه جنگ ایرانیان شهره شده، جز شکست و حقارت و خواری چه چیز دیگری عاید ایرانیان شد؟
پایانِ کار نهضت مشروطه چه بود؟ آن همه عدالت طلبی و جانفشانی چه سرانجامی یافت؟
پس از آزادی خرمشهر، از آن همه شهادت طلبی شش ساله در جنگ با عراق، جز فقر و فلاکت و بدبختی چه سودی بردیم؟

نمونه ها بسیاراند... زیرا ایرانیان خاصه فعالان سیاسی، شماری از این جنبش های کوچک و بزرگ عدالت طلبانه و قهرمانانه را در این پنجاه سال اخیر ازنزدیک دیده اند و از عاقبت کار آنها با خبراند...

پس گزافه نیست اگر بگوئیم:
گرچه بدون حقانیّت و شجاعت نمی توان نهضتی بر پا کرد، اما با حقانیّت و شجاعتِ تنها نیز نمی توان جنبشی را هدایت کرد و به پیروزی رسید.

توفیق یک جنبش بزرگ ملی و مدنی در نهایت با عقل و درایت و سیاست ممکن می شود نه با خلق صحنه هایی شجاعانه و قهرمانانه...

آنچه پیروزی یک نهضت مدنی و آزادی خواهانه را تضمین می کند:
حرکت در جهت مصلحت عمومی جامعه، شناخت نیروی خودی و نیروی طرف مقابل، طرح خواست های قابل اجرا، داشتن اهداف روشن و دقیق، پرهیز از زیاده روی و ماجراجویی های قهرمانانه، اسیر هیا بانگ خیابانی نشدن، سازش های ضروری، عقب نشینی به موقع، حمله ی به موقع، عجله نکردن برای کسب پیروزی، بسیج وسیع ترین نیروی جامعه برای حلّ مهمترین مشکلِ عملاً موجود جامعه... و این ها هستند که توفیق جنبش را تضمین می کنند...

در واقع بدون یک استراتژی برآمده از شناخت واقعیات عینی، هیچ نهضت آزادی خواهانه و حق طلبانه ای، به صرف حقانیّتِ خواست ها و یا دلیری و شجاعتِ رهبران و توده ها به سر منزل مقصود نرسیده است.

می گویند، دشت و بیابان های گسترده ی کره خاکی ما پُر از گورِ جمعی قهرمانانی است که برحق ترین و شجاع ترینِ افرادِ زمان خود بوده اند ولی شکست خوردند و رفتند، زیرا، عقل و درایت کافی برای کسب پیروزی نداشتند.

در اواخر قرن نوردهم، ژنرال آمریکایی که واپسین مقاومت های پراکنده ی سرخ پوستان ستمدیده را درهم شکسته بود، در گزارشی به سنای آمریکا می گوید:
"ما بر مردمی غلبه کردیم که شجاع ترین ابناء بشر بودند و از حق و حقوق مسلم خود دفاع می کردند، اما از سیاست و تدبیر لازم برای پیروزی بهره ای نبرده بودند..."

آری، امروز، جهانی ستایشگر شجاعت و دلاوری فرزندان ایران زمین است. شجاعتی که انبوهی از شکست خوردگان عالم نیز از آن برخوردار بودند اما سرود پیروزی جنبش سبز زمانی نواخته خواهد شد که دنیای ما ستایشگر خرد و تدبیر و سیاست این جنبش باشد.

اینجاست که باید نشان داد، نهضت سبز ایران نه تنها محلی برای بروز دلاوری ها و قهرمانی هاست بل، بستریست بی همتا برای بروز برترین در جه ی خردورزی و سیاست و عقلانیت...

نشانه ها بسیاراند که چنین خواهد شد...
14 ژانویه 2010
.(JavaScript must be enabled to view this email address)