زشتی و زیبائی‌های روز همبستگی در برلین!

نهادهای سازمان دهنده این حرکت اعتراضی این‌بار مدرن‌ترین و شلوغ‌ترین منطقه شهر را انتخاب کرده بودند، میدان پوتسدام ناحیه‌ای نوساز بین شرق و غرب برلین.

علیرغم بارش شدید بازان، جمعیت قابل توجهی در این گردهمائی شرکت کرده بودند که حضور جمعیت غیر ایرانی درآن چشمگیر بود. سخنرانان ترکیبی از نمایندگان نهادهای آلمانی و جوانان ایرانی بودند که کاملأ به اوضاع ایران آشنا و از پیچیده گی‌های ساخت قدرت در جمهوری اسلامی شناخت داشتند.

نکته برجسته این مراسم تسلط جوانان ما به هردو زبان فارسی و آلمانی بود که با توجه به فن سخنوری که هر سه جوان ما آنرا به خوبی به نمایش گذاشتند تأثیر کلامشان را چند برابر می‌کرد. اجرای موسیقی و خواندن نام و شرح حال برخی دستگیرشدگان به همراه گلباران کردن عکس بزرگ سهراب اعرابی یکی از جانباختگان جنبش، جملگی درغنی کردن این برنامه حدودأ سه ساعته بسیار تأثیر داشتند.

قبل از پایان این گردهائی ازحاضرین دعوت به عمل آمد تا در تظاهراتی که بلافاصله پس از خاتمه این اجتماع از این محل به طرف دروازه براندنبورگ درحرکت خواهد بود شرکت کنند جائی که تعدادی از زندانیان سیاسی سابق دراعتراض به اوضاع جاری در ایران اعتصاب غذا کرده‌اند. این تظاهرات توسط جمعی سازمان داده شد که اخیرأ در برلین با هدف ایجاد همکاری بین برخی گرایشات مختلف سیاسی تشکیل گردید وهدف این حرکت نیز طبعأ نمایشی از همبستگی ایرانیان در شرایط کنونی بوده است.

جمعیت شروع به حرکت کرد و به سرعت تعداد شرکت کنندگان به بالای هزار نفر رسید. ایرانیان مقیم برلین بار دیگر نشان دادند که حتی با گذشت چیزی حدود پنج هفته هنوز بنای ایستادن ندارند، تظاهر کنندگان در طی مسیر هنگام رسیدن به سفارت روسیه ضمن محکوم کردن آن کشور در حمایت از دولت برآمده از کودتا، علیه هرگونه مداخله روسیه در کشور ما، هشدار دادند.

جمعیت تظاهر کننده که عمومأ بادکنک‌های سبز رنگ ، مچ بندهای سبز و یا پرچم ایران در دست داشتند با هدف حمایت از اعتصاب کننده گان که تعدادشان بین ۸۰ تا ۱۰۰ نفر تخمین زده می‌شد و تقریبأ نیز جملگی پیراهن سرخ به تن داشتند نزدیک شدند که ناگهان تعدادی از این سرخ پوشان مدعی زندانی سیاسی بودن، با شعار مرگ بر جمهوری اسلامی جمعیت را متهم به وابسته بودن کردند!

بسیاری از تظاهرکنندگان‌هاج و واج مانده بودند. برخی نیز دشنام می‌دادند، سایر زندانیان سیاسی اعتصابی نیز که درمحل حاضر بودند و بنظر می‌رسید سازماندهندگان این تحصن هستند عملأ کاری جهت ممانعت این عده نمی‌کردند. در نتیجه می‌توانست هرلحظه جمع به تشنج کشیده شود که خوشبختانه با هدایت درست تظاهرات به سمت دیگر و فاصله گرفتن از آن جماعت ، مسئله پایان یافت.

در این بین بودند زندانیان سیاسی که از عملکرد این گروه بشدت متأثر بودند، دیدن چشمهای اشکبارعزیزی از این زندانیان که از دو روز قبل تاکنون در اعتصاب بوده و پس از مشاهده عملکرد آن جماعت مداومأ می‌گریست بسیار دردناک بود. این واقعه تأسف بار نشان داد که ما هنوز برای پی ریزی اقدامی مشترک کارهای بسیاری باید انجام دهیم ، کار مشترک نیازمند صداقت، احساس مسئولیت ، شهامت، آمادگی پرداخت هزینه، معیارهای مشترک و بالاخره زمان است.

نمی توان برای کار مشترک با مخالف دیروزی پا جلو گذاشت ولی همچنان برسیاق و روش گذشته پایبند بود. نمی‌توان هم رفیق قافله بود و هم شریک دزد. افراد و جمع‌هائی که کارشان ایجاد درگیری و تشنج است نمی‌توانند و حق ندارند نقطه اتکاء برای هیچ جریان سیاسی باشند. واقعه دردناک دیروز نشان داد که هنوز بسیاری چیزها باید تغییر کند تا کار مشترک زمینه سازی شود.

جوانان ما توانستند طی ۵ هفته گذشته برای حمایت ازجنبش در کشورمان هزاران ایرانی و آلمانی را به خیابانها بکشند، آنها با ترتیب دادن دهها مصاحبه و سخنرانی بی شک نقشی بسیار درآگاه کردن مردم داشته‌اند. این اعتماد ایجاد شده در بین ایرانیان و آلمانی‌ها نسبت جوانان ما بسیار گرانبهاست و باید آنراحفظ کرد، ما حق نداریم این اعتماد را قربانی رابطه با کس یا کسانی کنیم که هنوز نمی‌خواهند یا قادر نیستند افراد یا جریانات حرفه‌ای آشوب‌گر را از خود جدا کنند.