دلم روشن است!

مردم ايران، به شهادت لحظه به لحظه ی تاريخ، از آغاز تاکنون، مردمی اخلاقی، با وجدان و به شدت جانبدار سحايای اخلاقی بوده و هستند. اصلن، خلاف کاری‌ها و بی قانونی‌ها بيشتر از اين جهت و تا آنجا محکوم و مردود شناخته می‌شوند که به طور مشخص و عينی، پايمال کننده ی حقی باشند و چه بسياری از حقوق ما ملت که پايمال نشده است.

آنچه به نام کودتای انتخاباتی بوقوع پيوسته است، چيزی نيست جز انکار آشکار يکی ديگر از حقوق پايه‌ای ما ايرانيان.

سراسر تار و پود تاريخ پرعظمت ميهن ما، داستان نبرد ميان اهورا و اهريمن، حق و باطل، نور و تاريکی، نيکی و بدی، جوانمردی و ناجوانمرديست. اين وجه غالب احلاقيت در هستی تاريخی – اجتماعی و روابط فردی است که مردم ما را به ويژه گی‌های فرهنگی بی همتايی مجهز نموده است. شرايط ذهنی و فرهنگی اين ديار کهن سال به ما اميدواری داده و هميشه و در همه حال نيرو بخش فرزندان خويش است. فداکاری و از خود گذشتگی همراه ايمان به پيروزی و غلبه بر مشکلات، خاصه در پرتو اخلاقيت، مهم ترين عنصر و از بنيان‌های تاريخن شکل دهنده ی شخصيت ايرانی است. از اينروست که آزادی، عدالت، دمکراسی و برقراری حقوق بشر، نه يک رويای دور دست و يا خواست عارضی و لزوم خارجی، که دقيقن نياز درونی و ملموس جامعه ی خود ماست.

نظام ديکتاتوری و ضحاک زمانه، با نسل آگاه و پرتوانی روبروست. ما حتمن پيروز می‌شويم. راه ديگری نيست. شرايط بين المللی بسيار مناسب و مساعد است. دمکرات‌های داخل و خارج از کشورمان، نيروهای با تجربه و آبديده‌ای شده‌اند.
دلم روشن است!

اول تيرماه ١٣٨٨