من احساس غرور می‌کنم
داریوش مجلسی
امروز خبری از یکی از طیف‌های اصلاح‌طلبان، حامیان پزشکیان، داخل کشور به دستم رسید که در مقایسه با مدت بسیار کوتاهی که وی شروع به کار کرده، نه تنها قدری باور نکردنی، بلکه بیشتر باعث شعف و تا حدی هم غرورم گردید. فهرستی بود از تصمیماتی که اتخاذ و حتی وارد مرحله اجرائی شده. به این دلیل قدری باور نکردنی، که در مقایسه با شروع کار خاتمی و روحانی، بسیار سریع، تصمیم‌گیری و وارد مرحله عملیاتی شده. احساس غرور از آن جهت که ادعای حامیان شرکت در انتخابات و این باور که حضور جلیلی یا پزشکیان در این مسند دارای تفاوت‌های کلان مثبت و منفی می‌باشد خیلی زود به اثبات رسید.
فراموش نکنیم که در دوران حکومت آن دو اصلاح‌طلب، عمق فاجعه و سقوط در منجلاب فقر، فساد و سرکوب به اندازه دوران احمدی‌نژاد و به درجات حادتر، زمان رئیسی نرسیده بود. پزشکیان وارث یکی از تاریک‌ترین دوران بعد از انقلاب است و با کارشکنی هم از سوی تاریک‌خانه‌های درون رژیم و هم از سوی خارج‌نشینانی که به چیزی کمتر از سرنگونی رضایت نمی‌‌دهند روبروست.
من همین امروز تا همین امشب به سایت‌ها و نشریه‌های ایرانی خارج کشور رجوع کردم و هیچ کجا کوچکترین اشاره‌ای به این تصمیمات متعدد ندیدم. فقط “ایران امروز” بیش از دیگران این اواخر، بطور جسته گریخته و گاهی هم مشروح به تصمیمات و تحولات در راه اشاره نموده. البته زمانی که این مقاله را ملاحظه می‌کنید به احتمال زیاد فهرست این تغییرات را در رسانه‌ها خواهید خواند یا شنید. (متن همانطور که دریافت شده به نظرتان می‌رسد، انشای من نیست)
البته پیش از این که بحث را ادامه دهم فهرست تصمیمات را به اطلاع‌تان می‌رسانم:
۱، کمک‌های جنگی و حمله‌های نظامی تقریبا به صفر رسیده.
۲، در خیابان‌ها، بی‌آرتی‌ها و مترو‌ها آرامش مطلق حاکم است و هیچ سیاه‌پوشی به بانوان حمله یا اهانت نمی‌‌کند. آن یک جمله دکتر پزشکیان به رادان که دستور داد: من اجازه نخواهم داد کسی به دختران من جسارت و یا اهانت بکند کارساز بوده.
۳، ششم شهریور اعلام شده کلیه اساتید و دانشجویان اخراجی به سر کارهای خود برمیگردند.
۴، مطالبات عقب افتاده تامین اجتماعی و معلمین و پزشکان و پرستاران تا آخر هفته آینده پرداخت می‌شود.
۵، هشتاد هزار معلم بر سر کارهای خود بر می‌گردند.
۶، با جدیت روی خروج افغانی‌ها کار می‌کنند و اگر رادان نتواند عوض می‌شود.
۷، در اسرع وقت مرزهای کولبری آزاد می‌شود و کسی حق کشتن کولبری را ندارد.
۸، اولین نماینده سنی بعد از ۴۵ سال معاون رئیس جمهور کشور شد.
۹، فردی که به مهسا امینی جسارت کرده بود از استادی دانشگاه اخراج شد.
۱۰، اولین بار نماینده رسمی خبرگزاری صدا و سیما از مردم بابت اهانت به مهسا امینی رسما معذرت خواهی کرد که در ۴۵ سال گذشته اولین بار است.
۱۱، تا آخر هفته آینده تکلیف اینترنت روشن خواهد شد.
۱۲، دزدان چای دبش که به زمان دکتر پزشکیان ربطی ندارد ۷۰ نفر تشریف بردند به زندان مخصوصا کسی که در کنار دوختورین جلیلی می‌گشت و دزد اصلی چای دبش بود رفت زندان.
۱۳، دو فقره دزد بزرگ دستگیر و تحویل زندان شدند گروه اول کارچاق کن عسلویه که دارند اموال خارج شده از کشور را از دوبی برمی‌گردانند دومی دیروز دوشنبه ۶ شهریور در قوه قضائیه دستگیر و روانه زندان شدند و با نظارت دولت محاکمه می‌شوند.
۱۴، تعداد دو بانو در رده بالا وارد هیئت دولت شدند.
۱۵، همه وزرا اعلام کردند فقط در جهت صلح و آرامش، امنیت و برقراری عدالت قدم به جلو می‌گذاریم مخصوصا وزیر امور خارجه در سه بند شفاف درگیری نظامی را رد کرد و سخت دنبال روابط دوستانه با همه کشور‌هاست و با هیچ کشوری قهر نخواهیم کرد.
۱۶، وزیر کشور همان مومنی هدفش فقط برقراری امنیت در کشور است و اگر نتواند عذرش خواسته خواهد شد.
۱۷، دکتر پزشکیان در هیئت دولت اعلام کرده اول دزدی نمی‌‌کنیم دوم دزد می‌گیریم و در گزارش عملکرد ماهانه به مردم به صورت علنی به مردم معرفی می‌کنیم.
پایان.
من برای اطلاع از صحت و سقم این خبر به دو مرجع از اصلاح‌طلبان داخل کشور رجوع کردم که کاملا تائید شد ولی باز برای اطمینان بیشتر با سه بانو در تهران، تجریش و شمال تماس گرفتم که در تهران و تجریش گفتند مخصوصا بدون حجاب از جلوی ماشین گشت رد شدند که عکس‌العملی نشان ندادند. در شمال اصلا حجاب به چشم نمی‌خورد ولی وقتی ماموران اماکن را می‌دیدند فوری روسری روی سرشان می‌انداختند.
با وجود اطلاعاتی که در این اطلاعیه خصوصی داده شده نمی‌توان قبول کرد عوامل، اشخاص و نیروهایی که تا دیروز فقط بخاطر پوشش و یا شرکت در تظاهرات چشمان دختران را هدف گلوله ساچمه‌ای قرار می‌دادند و با اعدام معترضان تولید ترس و وحشت می‌کردند یکباره تبدیل به انسان‌های منزهی شده‌اند که در این اطلاعیه ذکر شده مگر این که واقعا سمبه به قدری پر زور بوده که جانیان تبدیل به آدم‌های بی‌آزار شده‌اند که در این صورت باید حدس قبلی ما را قبول کنیم که شدت فاجعه حتی تاثیر گذار بر روی رهبر بوده به طوری که ناچار به انتخاب راه گشائی شده. به هر حال با علم به اینکه بخشی از این تصمیمات در زمان رژیم گذشته به صورت بسی وسیع‌تر وجود داشت ولی در مقایسه با شرایط اسفناکی که کشورمان در آن قرار داشت و هنوز هم دارد اقدامی شجاعانه از سوی پزشکیان می‌باشد.
در اینجا به عنوان اخطار و هشدار به خبری که در جراید غربی منتشر شد و یا اقلا من در نشریات فارسی ندیدم اشاره می‌کنم که نوشته در ماه قبل ۸۷ زندانی اعدام شدند و با شروع این ماه ۲۹ نفر در یک روز به دار آویخته شدند. قاسم رضائی معاون فرمانده نیروی انتظامی، اعلام نمود که انتخاب رئیس جمهور جدید تغییری در مجازات اعدام نخواهد داد. این آدم‌کشی وحشتناک چیزی جز یک دهن کجی جنایت‌کارانه نسبت به رئیس جمهور جدید نیست.
فراموش نکنیم که قتل‌های زنجیره‌ای هم در زمان خاتمی صورت گرفت. با وجود تمام خوش‌بینی‌هائی که دارم تازه داریم به دروازه‌ای نزدیک می‌شویم که شروع جاده به سوی اصلاحات بزرگتر است، جاده‌ای که تاریک، پر از پیچ و خم و خطر است و فقط از طریق تدبیر و اندیشه می‌توان به آخر آن جاده رسید. وظیفه ما حمایت برای گذر امن از این جاده خطرناک می‌باشد که هم‌خوانی با خشونت و انقلاب ندارد.
سپتامبر ۲۰۲۴
نظر خوانندگان:
■ شخصاً امیدوارم این ابراز خوشبینی‌های جناب مجلسی به واقعیت بپیوندد، ضمن آنکه توجه ایشان را به این نکته جلب می‌کنم که مهم‌ترین دغدغه اکثریت بزرگی از مردم ایران معیشت و گذران امور است. همه اقدامات مثبت بالا اگر تأثیری بر بهبود معیشت مردم نگذارد، بیشتر رویه کاری خواهد بود تا اقدامات اساسی. باید منتظر ماند و دید که پزشکیان و کابینه و دیگر ارکان حکومتی تا کجا پیش خواهند رفت.
شاهین
■ با درود، باید عرض کنم که اکثر ما پایینی اهل صلح و سازش و گاهی هم مماشات هستیم و در کل دور وبر شر نمی‌گردیم و از خشونت دوری می‌کنیم. اما گاهی که کاسه صبرمان لبریز می‌شود عصیان هم می‌کنیم و به بالایی‌ها مشت و خشم‌مان را نشان می‌دهیم و طبق عادت صلح‌جویی با آنان قهر کرده و بازی شان را بهم می‌زنیم و آنان را به عقب نشینی‌های قهرمانانه وادار می‌کنیم. آنان نیز بیکار ننشسته و بعد از گوشمالی دادن جانانه ما و دیدن لجاجت مکرر مان بازی را عوض می‌کنند و با تراش دادن شیشه و قصد فروش آن به عنوان الماس سعی می‌کنند دلمان را بدست آورده و به جاده اصلی تحمل بازمان گردانند. هر دو طرف آنقدر این را تمرین کرده‌اند که خبره شده‌اند. فقط هر چه این بازی بیشتر تکرار گشت، شیشه بودن این نوع کالا برای ما پایینی‌ها آشکارتر شده است و اعتماد به فروشنده بیرنگ.
البته عده‌ای هنوز این وسط سرگردانند و ترفند بالایی‌ها برای سر به راه و گمراه کردن پایینی‌ها و فرصت خریدن برای رفع مشکلات ادامه تسلطشان بر پایینی‌ها را تجدیدنظر نگاه بالایی‌ها و سر عقل آمدن آنان را نسبت به پایینی‌ها می‌دانند و دل بسته این رویا به خادمین بالایی‌ها تبدیل شده‌اند. ما پایینی‌ها اهل زد و خورد نیستیم ولی کم کم یاد گرفتیم که دیگر که به بالایی‌ها اعتماد نکنیم و به این رسیدیم که اگر درایتی در آنها بود ما تا اینجا سقوط نمی‌کردیم.
با احترام سالاری
■ رای‌کشی‌های بی‌پشتوانه‌ی جنبش شریف مشروطه، با روش‌های ضد دموکراتیک، مشروعه‌خواهان از ۱۲ فرودین ۱۳۵۸ تا امروز محکوم ست. با وجودیکه مطابق اسناد، مدارک (خواندنی، شنیدنی و دیدینی) و شواهد معتبر و حتی رسمی در نهادهای ارتجاعی حکومت فاشیستی، تمام نیروهای شرکت کننده در جنبش ضد استبدادی پیش از انقلاب ۵۷ در انتخابات‌های سال ۵۸ با تمام محدودیت‌ها و چماق‌های هواداران حکومت مذهبی با حسن نیت برای ایجاد حکومتی متکی بر اراده‌ی نمایندگان مردم سراسر ایران آن روز ها شرکت کردند.
این مشروعه‌خواهان و رهبر آنها خمینی و روحانیون مرتجع بودند که با انحصار طلبی هیچ صدای دیگری را تحمل نکردند. بعد هم با شورای نگهبان و حذف دگر اندیشان در تمام ادوار انتخاباتی ماهیت تمامیت خواه و انحصار طلب خود را بار‌ها و در ۴۶ سال تکرار کردند.
ما در تمام این ۴۶ سال شاهد تلاش مردم برای اعتراض به خودکامگی مشروعه خواهان بودیم و دیدیم که در دوم خرداد ۷۶ جوانان متولد بعداز انقلاب موسوم به « اولی‌ها» چگونه و با چه شور و امیدی، رای کشی‌های مرسوم و با مشارکت ۵۰ در صد از مردمی که همیشه در رای کشی‌ها شرکت می کردند. مشارکت را به ۸۰ در صد بالا بردند و سید محمد خاتمی حدود ۲۰ میلیون رای آورد.
ولی در ۸ سال و دو دوره ثابت شد که قدرت سیاسی در جای دیگری و در دست ولایت مطلقه فقیه ست . بهمین دلیل دوم خردادی‌ها در یافتند که در این حکومت مشروعه و تمامیت خواه نه «معجزه» ای رخ میدهد و نه می شود «طرحی نو در اندازیم» ..
حتی در سال ۸۸ که مردم فقط می خواستند مانع از «انتخاب» احمدی نژاد برای دور دوم شوند و توقع دیگر ی نداشتند نیز با وقاحت تمام عیارِ رهبر بی خرد و کشتار خیابانی و کهریزک مواجه شدند. هر چه بود، ۱۵ سال گذشت. ولی در رای کشی‌های سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲ اکثریت مردم ایران نشان دادند که «جمهوری اسلامی نمی خواهند« . این درایت را مدیون مردم جان به لب رسیده ی ایران هستیم.
در ایران ما هیچ اثری از فعالیت آزاد و قانونی احزاب سیاسی و تشکل‌های صنفی، مدنی، زیست محیطی، حقوق بشری دیده نمی شود. در هیچ نهاد رسمی و غیر رسمی، «انتخابی» و انتصابی ِ حکومتی اثری از حضور شهروند‌های عرفی و دگر اندیش نمی بینیم و زندان‌ها پُر از مخالفان دگر اندیش ست. اعدام در ایران بیداد می کند.
ماجرای شرکت دکتر پزشکیان از همان مرحله تائید در شورای نگهبان حکایت از «نرمش قهرمانانه» دیگری کرد که تکرار فکاهی «نرمش قهرمانانه» سال ۱۳۹۲ برای قالب کردن حسن روحانی چشم و گوش حکومت مشروعه از مجلس اول در رای کشی ۱۳۹۲ بود که سرنوشتش را دیدیم.
سرنوشت دکتر پزشکیان هم بدون توسل به «علم غیب» و پیشگوئی فقط با تجربیات تاکنونی در مورد میر حسن موسوی، اکبر‌هاشمی رفسنجانی، سید محمد خاتمی، محمود احمدی نژاد، حسن روحانی و ابراهیم رئیسی قابل بحث ست مگر کسی بتواند ثابت کند که ماهیت رهبر و ولایت مطلقه فقیه تغییر کرده ست و به راه راست هدایت شده.. فرض را بر این بگذاریم که ماهیت آقای علی خامنه‌ای تغییر کرده ست. حرف من این ست تا کی و تا کجا ۹۰ میلیون در قرن بیست و یکم باید تابع تصمیمات و تائیدات یک نفر باشند.
با ۴۶ سال تاخیر، من احساس تاسف می کنم که نیروهای آزادیخواه، مردم دوست، میهن دوست با هر آرمان شریف انسانی دیگر،از همان سال ۵۸ علیه انحصار طلبی حکومت مشروعه که حق شهروندی میلیونها نفر برای انخاب آزاد نمایندگان خود را سلب کرد اعلام جرم نکردند. هنوز هم این کارزار مدنی اهمیت دارد و می توان به موازات تمام جنبش‌های داخل ایران برای پشنتبانی تلاش آنها در خارج از کشور سازمان دهیم.
بابک مهرانی
