توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند

سه‌شنبه ٢٨ شهريور ١٣٨٥


نقل است که روزی کریم خان زند در ایوان مظالم نشسته بود که مردی اجازه حضور طلبید و کریم خان اجازه داد و پرسید: کیستی؟
مرد گفت: مردی بازرگانم که آنچه داشتم ، سارقین از من دزدیدند.
کریم خان گفت: وقتی مالت را دزدیدند تو چه می‌کردی و کجا بودی؟
مرد گفت: در خواب بودم
کریمخان پرسید: چرا خواب بودی؟
مرد گفت: چنین می‌پنداشتم که تو بیداری

یکی از خصیصه‌های ما ایرانیان ، غفلت و خواب زدگی است که همواره در طول تاریخ خود غفلت و خواب رفتگی اش را از قبول زمامداری حاکمانی می‌داند که اگر نه بر انتخاب ، اما بی‌رضایت او هم زمامدار امور زادگاهش نبودند ، که در هر دو صورت باز هم به امید‌ی باطل بر چشمی بیدار ، همیشه در خواب بوده است .

به شهادت تاریخ از زمانی که مته حفاری مهندس رینولدز در نزدیکی مسجد سلیمان، نفت، این طلای سیاه را از دل زمین این کهنه دیار بیرون کشید ، تا پی بردن ملت خواب زده ایران از راز این کنج خدادادی ، ٤٥ سال طول کشید ، آنچنانکه امروز هم با داشتن تجارب تاریخی از به تاراج رفتن ثروت ملی خود بی‌خبر است و در خواب.

اگر سری به سایت وزارت نفت زده باشید در صفحه اول آن مطلب کوتاهی با عنوان خوشامد گویی به بازدید کنندگان می‌بینید که در واقع چیزی جز مبالغه در عملکرد مدیران این وزارت خانه ، از ابتدای انقلاب تا به امروز نیست ، در این سایت با تعریف و تمجید‌های بی‌اساس نه تنها برای عملکرد مسئولین این وزارتخانه كارنامه‌ای ممتاز و درخشان قائل است ، بلکه ادعای پیش رفت در هدف گذاری و برنامه ريزی طرحهای توسعه، آن هم با اقتدار کامل را دارد .

آنچه در بین حاکمان امروز این کهنه دیار ، بازار پر رونقی دارد ، اطلاع رسانی‌های غلط و بی‌پایه و اساس در باب سیاست ، اقتصاد و فرهنگ ، به مردم است که هر کدام ازحضرات برای گفتن دورغ بزرگتر با یکدیگر در رقابت و کورس بسر می‌برند ، مثل آمار‌های بی‌پایه و اساسی که تا کنون درباره تورم ، معضل بیکاری و گرانی‌ها ویا در مورد در آمد‌های حاصل از تاراج ثروت ملی چون نفت و گاز و مس و....، منتشر شده است ، به دیگر سخن شفاف نبودن نوع عملکرد مسئولین در حوزه‌های مختلف از جمله ، روند چرخه‌ی اقتصادی کشور و یا وبازدهی منابع ثروت ملی ، سرچشمه همه بی‌اطلاعی‌ها و بی‌خبری مردم به خواب رفته این کهنه دیار است ، طرفه آنکه در عصر ارتباطات که دیگرهیچ خبری از چشم و گوشی در جهان پنهان نمی‌ماند ، حضرات زمامدار مردم را در عصر پارینه سنگی فرض کرده و تلاش دارند به ضرب و زور هم که شده ، دورغ‌هایشان را در باور‌ها بگنجانند ، اگر چه بقول رندی که می‌گفت ، وقتی ملتی با نگاه در ماه عکس رخ یار دیده است ، حکما زمامداران هم از چنین ملتی ، باور چنین دورغ‌های شاخداری را غیر ممکن نمی‌دانند .

آنچه صاحب این قلم را به نوشتن چنین شقشقه‌ای وا داشته ، خواندن و شنیدن خزعبلاتی از قبیله همین مطلب اشاره شده در سایت وزارت نفت و یا اخبار کذبی که از سوی مسئولین و ایضا ازسوی بنگاه‌های خبر پراکنی دولتی منتشر می‌گردد، است ، که هر ایرانی آزاده‌ای با شنیدن چنین اخباری با توجه به دیدن و لمس کردن واقعیات ‌های ملموس در جامعه ، به این گمان می‌رسد که در نگاه سردمداران امروزه این کهنه دیار ،مردم از گروه درازگوشانند و نه انسان صاحب تفکر و اندیشه، خاصه وقتی در خبرها می‌خوانیم که میزان شکوفایی اقتصاد آین آب و خاک به همت حضرات مسئولین کشور به ٥.٨ در صد رسیده و عنوان سی‌امین اقتصاد بزرگ جهان را یدک می‌کشیم.

صرف نظر از اخبار دست‌یابی به انرژی هسته‌ای که ملت همیشه در صحنه، از چند و چون واقعیت پشت پرده آن بی‌خبر است ، اخبار مرتبط با معضل گران شدن بنزین ، برای قشر فقیر و پابرهنه‌ای که به یمن فروش اتومبیل‌های لیزنکی و اقساطی دولت ، به ملتی مسافر کش تبدیل شده است ، از مهمترین اخبار حاذز اهمیت به شمار می‌آید ، که این خود دلیلی بر رد ادعای خزعبلات سایت وزارت نفت وایضا اخبار کذب مربوط به رشد اقتصادی این آب و خاک است.

در خبر‌ها آمده است که رئیس مجلس هفتم برای تاخیر دولت در سهمیه بندی بنزین، یقه درانده و گله کرده است ، غافل از آنکه سال گذشته مجلس قانونگذاری تحت ریاستشان ، لایحه تصبیت قیمت‌ها به تصویب رسیده است و تغیر قیمت بنزین با آن قانون مصوب شده مغایرت خواهد داشت ، خاصه وقتی تولید خودرو در این کشور به مرز یک میلیون دستگاه رسیده باشد و در شش ماه اول سال آینده، دست کم ٥٠٠ هزار خودرو به جمع ٥/٦ میلیون خودروی موجود کشور افزوده می‌شود که اين امر خود به معنای افزایش مصرف بنزین است. چگونه می‌توان مصرف سوخت بنزین در چنین کشوری را کنترل کرد؟ که حکما جناب رئیس مجلس هفتم در این باره اندیشیده‌اند ، اما با این همه همین جناب حداد عادل که اززمره خودی‌ها و دلسوز امور مردم نیز هستند پرسشی را نیز در ارتباط با عملکرد مسئولین وزارتخانه نفت مطرح کرده‌اند که قابل تعمق است ، او در جمع خبرنگاران گفت "وقتی چرخ بسیاری از صنایع دنیا با نفت ما مي‌چرخد، چگونه باید به مردم دنیا بگوییم که ما بزرگ‌ترین واردکننده بنزین هستیم؟" آیا براستی مسئولین و مدیران کار آمد صنعت نفت ایران ، برای چنین پرسشی پاسخی دارند؟

آیا سهمیه‌بندی بنزین برای کشوری مانند ایران که دارای دریایی از ذخائر نفت است ، می‌تواند برای توانایی دولت مهرورزی و مسئولین وزارتخانه‌‌ی متولی ثروت خدادادی این ملت ، کارنامه‌ای در خشان به حساب آید؟ براستی دولت دینداری که دورغگو را دشمن خدا می‌داند و با شعارهایی از قبیل ، آوردن پول نفت بر سر سفره‌ها ، بر مال و جان وثروت ملتی حاکم می‌شود ، چگونه است که از تامین سوخت مردم آن هم در آستانه‌ی سیاهی زمستان ، عاجز و درمانده می‌شود ، آیا منطق عقل، و حکم شرع دلالت بر، کناری گیری چنین دولتی ، ندارد؟ آیا این پرسش را پاسخی هست؟

مشكلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند