سازمان حقوق بشر ایران: صدور مجدد حکم اعدام برای شریفه محمدی

سازمان حقوق بشر ایران
۲۵ بهمن ۱۴۰۳

صدور مجدد حکم اعدام برای شریفه محمدی بخشی از سیاست هراس‌افکنی حکومت است

دادگاه انقلاب اسلامی بار دیگر شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت را به اتهام بغی به اعدام محکوم کرد. اولین حکم اعدام شریفه در دیوان عالی کشور نقض و برای بررسی مجدد به شعبه هم‌عرض ارجاع شده بود.

سازمان حقوق بشر ایران صدور مجدد حکم اعدام برای شریفه محمدی را بخشی از سیاست هراس‌افکنی جمهوری اسلامی پس از اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی» می‌داند و با اشاره به افزایش کم‌سابقه‌ اعدام‌ها، به‌خصوص اعدام زنان، از جامعه جهانی و به‌خصوص تشکل‌های کارگری بین‌المللی می‌خواهد تا برای توقف اعدام‌ها و همچنین لغو فوری حکم شریفه محمدی، واکنش نشان دهد. محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، در این باره گفت: «صدور حکم اعدام  به‌علت عضویت در یک تشکل کارگری  وحشت حکومت را از متشکل شدن مردم نشان می‌دهد.  حکم غیرقانونی شریفه محمدی که با هدف سرکوب جامعه مدنی به سفارش نهادهای امنیتی صادر شده، باید به شدیدترین وجه از سوی جامعه جهانی محکوم شود. تنها بالا بردن هزینه سیاسی می‌تواند از بروز این جنایت جلوگیری کند.»

«کمپین دفاع از شریفه محمدی» روز پنجشنبه، ۲۵ بهمن‌ماه، به نقل از محمدرضا نظری‌نژاد و محمدرضا سروری، وکلای شریفه محمدی، اعلام کرد شریفه محمدی که پیش‌تر حکم اعدامش در دیوان‌عالی کشور نقض و پرونده‌اش برای بررسی مجدد به شعبه هم‌عرض ارجاع شده بود، بار دیگر با حکم شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت به اعدام محکوم شده است.

بر اساس حکم شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت که به وکلای خانم محمدی ابلاغ شده، او به اتهام «بغی ازطریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون» به اعدام محکوم شده است.

«کمپین دفاع از شریفه محمدی» نوشته است: «اتهام واهی که به شریفه نسبت داده‌اند، عضویت در کومله از طریق عضویت در کمیته هماهنگی است؛ درحالی‌که کمیته هماهنگی یک تشکل مستقل کارگری است و به هیچ گروه سیاسی وابستگی ندارد.»

شریفه محمدی، ۴۵ ساله، اهل میانه در آذربایجان شرقی و ساکن رشت، فعال کارگری و عضو «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» است. او روز ۱۴ آذر ماه ۱۴۰۲ در رشت بازداشت شد و چند هفته را تا دی‌ماه همان سال در سلول انفرادی گذراند. طبق گزارش‌هایی که پیشتر منتشر شده، شریفه محمدی در دوران بازداشت (آذر تا دی ۱۴۰۲) برای اخذ اعتراف اجباری شدیدا مورد فشارهای روحی و جسمی شدید و همچنین محروم شدن از حق تماس تلفنی و ملاقات با خانواده قرار گرفته است.

درحالی اتهام بغی برای شریفه محمدی صادر شد که طبق اظهارات نزدیکان وی: «شریفه محمدی هیچ فعالیت مسلحانه‌ای نداشته و تنها برای فعالیت‌های مسالمت آمیز خود در تشکل‌های کارگری به اعدام محکوم شده است. در تمام طول بازداشت شریفه تحت شکنجه‌های جسمی و روحی قرار داشته است».

جلسه دادگاه دوم شریفه محمدی در تاریخ ۲۴ آبان ماه ۱۴۰۳ برگزار شده است.

عضویت در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، از مصادیق صدور اتهام بغی برای شریفه محمدی اعلام شده است. جمهوری اسلامی این کمیته را وابسته به یکی از گروه‌های مخالف نظام خارج از کشور می‌داند ولی شریفه محمدی بارها این اتهام را رد کرده است.

محمدعلی درویش گفتار، رئیس شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت که این حکم را صادر کرده، پسر قاضی شعبه اول (احمد درویش‌گفتار) است که حکم قبلی را برای شریفه محمدی صادر کرده بود.