اعلام عفو عمومی؛ نامه فخرالسادات محتشمی‌پور به همسر خامنه‌ای
خانم منصوره خجسته باقرزاده
سلام
امیدوارم خوب باشید و حواستان جمع باشد به قدری که از اوضاع و احوال این روزهای کشور عزیزمان بی‌خبر نمانید.
صفحات تاریخ را که ورق می‌زنیم در دربار شاهان و‌حکام، زنان تأثیرگذاری را مشاهده می‌کنیم. برخی از آنان که از فطرت پاکشان دور شده‌اند مانند مردان سیاست و‌قدرت، ستمگر شده جاپای آنان گذاشته‌اند اما خیلی‌هایشان عطوفت و نرمی مادرانه را از دست نداده در بزنگاه‌های تاریخی منشأ خیر و اثر شده‌اند.
چقدر خوب است انسان که فانی است و لقاءالله عاقبت اوست، در زندگی‌اش قدم در راه خیر و صواب بگذارد. و پندارنیک، گفتارنیک و کردارنیک داشته باشد. معلوم است که پندار نیک خود موجب گفتار و کردار نیک و خداپسندانه می‌شود.
و رضایت خدا جز در گرو رضایت مخلوق نیست که آنها را عیال خود می‌خواند.
خواهر عزیز
این مقدمه را گفتم تا شما آماده سخن‌های نه چندان شیرین و گوارای من شوید. باید عذر مرا بپذیرید که متأسفانه نه من حال خوشی دارم نه شوربختانه وطن و‌هم‌وطنانم، که بتوانم سرخوشانه شیرین‌سخنی کنم.
من که خود بیش از دو سال و پنج ماه است،پس از آن ۷ سال کذایی، بازهم ناخواسته در کسوت همسر زندانی سیاسی حاضر شده‌ام، بیش از پیش درگیر زندگی شخصی و خانوادگی زندانیان سیاسی هستم. شاید آنها تمایلی به بیان مشکلاتشان نداشته باشند که مبادا به غلط گواه بر ضعفشان شود. اما من به عنوان یک انسان و یک شهروندمسئول، نسبت به وضعیت ناعادلانه‌ای که گرفتارش شده‌اند و‌مخاطراتی که برایشان ایجاد شده هشدار می‌دهم.
خانم باقرزاده
لابد می‌دانید آنان که از آدمیت به دور افتاده و از درون تهی شده و جز خشونت و خونریزی سودایی ندارند وقتی صحبت از زندان می‌شود به کمتر از «صیدنایا» راضی نمی‌شوند و زندان‌های ایران را هتل چندستاره می‌‌دانند.
این مدعیان مسلمانی، که معلوم نیست این همه قساوت و بی‌رحمی و تندخویی را از کجا میراث برده‌اند، در دل تمنای «صیدنایا» برای همه مخالفین و منتقدین مصلح و مشفق نظام دارند. زندانی که با تحقیر و توهین و شکنجه آدمها را از هویت واقعی‌شان دور کرده منکوبشان کند. و البته در این زمینه تجربه‌های موفقی هم دارند؛
داستان کهریزک که توسط جوان خوش‌نام و با سابقه‌ی فعالیت‌های حقوق بشری، مهدی محمودیان، در همان سال ۸۸ افشا شد، برای ما که آن روزها با اندوه سترگ بی‌خبری از عزیزان دربندمان دست به گریبان بودیم، غیرقابل باور بود اما حقیقت داشت و ریختن خون مظلومانی چون محسن روح‌الامینی برابر شکنجه‌ای هولناک، خدا را شکر دامن ظالم را گرفت و با پای‌مردی‌های افشاگر کهریزک این دمل چرکین سرباز کرد و کثافتهای متعفن درونش را برون ریخت. شنیدن قصه‌های دهشتناک بازداشت‌گاه غیرقانونی کهریزک، که تنها مشتی از خروار آن بازگو شده، پس از گذشت سال‌ها هنوز موی براندام آدمی راست می‌کند.
کاش بگویید شمه‌ای از آن اقدامات فاجعه‌بار را برایتان تعریف کنند تا بدانید بر جوانان این مرزوبوم و خانواده‌های مظلومشان چه گذشته است؟
هرچند با شکایت پدر محسن مظلوم و دیگر کشته شدگان، دادگاه عاملان جنایت کهریزک تشکیل و برخی از جنایتکاران محکوم شدند اما هنوز جانی‌ها دلشان کهریزک می‌خواهد تا مخالفانشان را در آن، مورد آزار روحی و جسمی و جنسی قرار دهند.
و اما امروز اوین، که در دلش زندان غیرقانونی دوالف بدون پاسخگویی به سازمان زندان‌ها قدرت‌نمایی می‌کند، محل نگهداری عزیزانی است که برخی‌شان از حقوق اولیه خود مثل مرخصی، ملاقات حضوری، تلفن و‌گفتگو باخانواده در روزهای تعطیل( برای زنان) و‌حتی درمان‌های تخصصی محرومند. در این زندان که قرار نیست «صیدنایا» شود، پیران منتقدی هستند که تحمل کیفر ندارند و طبق قانون باید آزاد شوند. آقای قدیانی یکی از آنهاست که وقتی برای کنترل قلب به بیمارستانش بردند، خود درخواست بازگشت نمود تا در کنار دیگران باشد.
قدیانی آزاده که در گذشته نیز خود و همسر عزیزش درد و‌رنج زندان کشیده‌اند، معلوم است که انحراف از اصول و آرمان‌های اولیه انقلاب را تحمل نمی‌کند و‌لب به اعتراض می‌گشاید، مانند بسیاری دیگر از مردمان و خیلی از بدنه سپاه که در راه حفظ وطن جان‌بازی‌ها و ایثارگری‌ها کرده‌اند و اینک بیش از همه از اوضاع بحرانی کشور و فاصله حکومت با مردم و لجبازی‌هایی که به‌جای حل مشکلات ریز و درشت می‌شود، عصبانی و آشفته‌حال و معترضند.
خواهر گرامی
من به دلیل پراکندگی زندان‌های رسمی و غیررسمی جمهوری اسلامی از وضعیت این زندان‌ها و زندانیان آن اطلاعات دقیقی ندارم اما برای شما دریافت اطلاعات، هیچ سخت نیست. از احوال خانم فاطمه سپهری جویا شوید و از احوال زنان زندانی در لاکان رشت و زندانیان محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد و بند زنان اوین و زندان قرچک که شنیده‌ام برای بیش از دویست نفر زندانی در یک بند دو حمام و دو سرویس بهداشتی وجود دارد و اوضاع فلاکت‌بارش تکان‌دهنده است! و در کنار این اطلاعات از وضعیت خانواده‌ها سراغ بگیرید که برای جرم‌ناکرده عزیزانشان پابه‌پای آنان مجازات می‌شوند. مادرانی که به دلیل بیماری و سالمندی و عوارض آن امکان ملاقات فرزندانشان را ندارند و دوراز‌وطن‌هایی که حتی امکان شنیدن صدای مادران و پدرانشان را ندارند.
و زنانی که در گرمای تابستان و سرمای زمستان باید خود و فرزندان خردسال و بعضا محصل‌شان را با مشقت زیاد برای کمتر از یک ساعت ملاقات به زندان‌ها برسانند. تازه این در شرایط عادی است وای از آن وقتی که آزاده دربندی به‌سان دکتر سعید مدنی به شکل غیرقانونی تبعید به زندان شهر دیگر شود و آه از رنجی که خانواده متحمل می‌شوند. آه...
بله شما باید باواسطه و بلاواسطه آگاهی و اطلاعاتتان را افزایش دهید و خودتان در پرسشگری از چرایی این بی‌عدالتی‌ها پیشگام شوید.
از آمرین بپرسید مگر در زمان پیامبراکرم(ص) و در زمان حکومت علی (ع) برای مخالفانشان زندان ساخته بودند. ما که می‌دانیم حضرت پیامبر وقتی خبر بیماری دشمنانش را می‌شنید به عیادت آنها می‌رفت و علی (ع) اجازه نداد دیناری از سهم مخالفینش از بیت‌المال کم شود و حتی در جنگی که برعلیه‌ش راه انداختند با آنان به لطف و مرحمت رفتار کرد. از آنان بپرسید نسخه این رفتارهای شنیع و‌غریب را از کجا گرفته‌اند و آیا نگران نیستند به زودی این نسخه‌ها برای خودشان پیچیده شود که صبر خدا هم حدی دارد و‌وای از آن‌گاه که به‌سرآید!
سرکار خانم
من فقط پرده ای از داستان پر آب چشم زندانیان سیاسی در این حکومت به ظاهر اسلامی را برای شما گفتم. تو‌خود حدیث مفصل بخوان از این‌مجمل!
پیش خود گفتم خوب است نامه دیگری خطاب به شما بنویسم و بگویم؛
حالا که میلاد بانوی دوعالم، فاطمه زهرا (س) نزدیک است و در پی آن ولادت با سعادت مولای متقیان(ع) از راه می‌رسد. فرصت خوبی است تا با توجه به تجربه مثبت رهاکردن برخی زندانیان، عفو‌عمومی اعلام شود.
برای تشفی خاطر و‌دل رنج دیدگانی که سالهاست عمر و زندگی‌شان تحت تضییقات و‌مخاطرات ساخته دستان سربازان گمراه امام زمان قرار گرفته است. مردانی که خود دانسته و گاه نادانسته اسیر شیطان گشته و روزی حرام برسر سفره زن و فرزند می‌برند و از عاقبت ستم خویش غافلند!
آری خانوم‌جان حالا که مشکلات معیشتی و اقتصادی کشورمان بخاطر بدعملی و فرصت‌کشی‌ها و تأخیرها در مذاکرات مسالمت‌جویانه و‌راهگشا و مؤثر به گره کوری تبدیل شده که جز در سایه وفاق واقعی و آشتی ملی باز نمی‌شود، رفع حصر و آزادی همه زندانیان سیاسی می‌تواند اندکی فقط اندکی شفابخش باشد.
پیشاپیش عیدتان مبارک
همسر آزاده دربندی که منتظر تشکیل دادگاه علنی با حضور هیئت منصفه است تا ثابت کند قلم منتقد او مخل امنیت ملی است یا عملکرد رهبر
۲۵ آذرماه ۱۴۰۳
