بهاره هدایت، زندانی سیاسی: زنان در ایران حاضرند بمیرند، ولی حجاب نپوشند

همزمان با دومین سالگرد کشته شدن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد، بهاره هدایت، فعال و زندانی سیاسی، در مصاحبه با نشریه فرانسوی «فیگارو» گفت زنان در ایران «حاضرند بمیرند ولی حجاب نپوشند».

او در این مصاحبه که روز ۲۵ شهریور در فیگارو منتشر شد، تاکید کرد چیزی که پیش از همه برایش جالب است این است که بحث حجاب دیگر قابل مذاکره نیست و دختران «نسل زد» می‌خواهند خودشان انتخاب کنند و با غریزه زندگی کنند، نه با محدودیت.

نسل زد که در جهان با عنوان عامیانه «زومر»ها هم شناخته می‌شوند همان دهه‌هشتادی‌های ایران هستند؛ نسلی که از ابتدای تولد، شاهد پیشرفت اینترنت و تکنولوژی‌های دیجیتالی بوده‌اند و به همین دلیل به آن‌ها بومی‌های دیجیتال هم می‌گویند.

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که دیدگاه سیاسی ابین نسل متفاوت است، محافظه‌کاری سیاسی نسل‌های قبل را ندارند و باورهای سیاسی‌شان‌ پیشروتر و آوانگاردتر است.

هدایت در گفت‌وگو با فیگارو افزود دیدگاه نسل زد واضح و فراتر رفتن از گفتمان اصلاح‌طلبی قبلی و خواست آشکار سرنگونی رژیم در ایران است و جوانان در این کشور از هرگونه امتیاز دادن به جمهوری اسلامی سر باز می‌زنند و جنبشی که به راه انداخته‌اند با هر نوع تبعیض اعم از جنسی، مذهبی، قومی و اجتماعی مخالف است.

همزمان با این سخنان، گروهی از زنان ایرانی در با کارزاری خودجوش در شبکه‌های اجتماعی که بدون ترس از فشار و سرکوب حکومت، تصاویر خود را بدون حجاب اجباری در اماکن عمومی با متن مشترک «من یک نفرم یکی از بی‌شمار زنان شهر» منتشر کرده‌اند.

این در حالی است که فشارها برای تحمیل حجاب اجباری از سوی نهادهای حکومتی ادامه دارد.

این کنشگر سیاسی که در حال حاضر در مرخصی بیماری به سر می‌برد، در پاسخ به این پرسش که چگونه می‌توان نافرمانی ادامه‌دار زنان ایرانی را با وجود سرکوب حکومت توضیح داد، گفت دختران نسل زد اعتماد به نفس باورنکردنی دارند و نافرمان‌اند.

به گفته او، این نسل از هیچ شکلی از اقتدار را به رسمیت نمی‌شناسد و اگر چیزی را دوست نداشته باشد، آن را کاملا رد می‌کند.

او در ادامه اظهاراتش، حجاب اجباری را در مرکز بحث نسل جدید جوانان در ایران توصیف کرد و گفت این نسل مبارزه با حجاب اجباری را به مبارزه علیه ساختار جمهوری اسلامی پیوند می‌زند: «دو مبارزه جدایی‌ناپذیر مانند دوقلوهای به هم چسبیده.»

هدایت با اشاره به ممنوعیت‌های قانونی در ایران برای زنان از جمله برای شهادت در دادگاه، حضانت فرزند و دیه، «ابزار اصلی این ظلم» را حجاب دانست.

او موضوع دفاع برخی افراد در غرب از حجاب را مطرح کرد و گفت: «این حجابی که به ما تحمیل می‌شود یک تکه پارچه ساده نیست... من در قلب خاورمیانه زندگی می‌کنم. من برای دموکراسی مبارزه می‌کنم. حجاب ابزار ظلم و ستم است: بر بدن من، بر اندیشه من، بر سرنوشت من.»

این فعال سیاسی در مصاحبه با فیگارو از غرب خواست از چانه‌زنی با جمهوری اسلامی دست بردارد.

هدایت تاکید کرد سرکوب مردم از سوی حکومت جمهوری اسلامی به این دلیل است که ترسیده و تلاش می‌کند زمان بخرد، «اما خواسته‌های برآورده‌نشده فقط دوباره، به شکلی دیگر، در زمانی دیگر سر بر می‌آورد. نسل جدیدی که می‌آید حتی رادیکال‌تر و مصمم‌تر خواهد بود».

او در تیر ماه هم در مصاحبه با ایران‌اینترنشنال با اعتراض به روشنفکران و نخبگانی که مردم را به شرکت در انتخابات دعوت می‌کنند، خواستار گردن گذاشتن به نظر مردم و نه قاطع آنها به جمهوری اسلامی شد.

این کنشگر ۴۲ ساله که فعالیت سیاسی خود را با خط فکری اصلاح‌طلبی از اوایل دهه ۸۰ شمسی شروع کرد، تاکنون سال‌ها زندان از جمله هفت سال حبس بعد از اعتراض‌ها به نتایج انتخابات سال ۱۳۸۸ را تحمل کرده است.

او در سال‌های اخیر با تجدید‌نظر‌ در دیدگاه سیاسی‌اش خواهان براندازی جمهوری اسلامی شده است.

هدایت دی ماه سال گذشته با انتشار نامه مفصلی از زندان اوین با عنوان «ما لیبرال‌ها کجای میدان براندازی ایستاده‌ایم؟»، خواستار تقویت حضور نیروهای لیبرال در عرصه سیاست شد.

ایران اینترنشنال