نگار کورکور خواهر مجاهد کورکور، زندانی سیاسی درگذشت
«نگار کورکور»، خواهر دادخواه «مجاهد کورکور»، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری در ایذه، پس از یک دوره مبارزه با بیماری سرطان، سه‌شنبه شب، ۲۶ فروردین ۱۴۰۴ در بیمارستانی در شهر فرانکفورت آلمان درگذشت. او تا واپسین روزهای زندگی خود، صدای دادخواهی برای برادرش و دیگر زندانیان سیاسی بود.
صفحه اینستاگرام نگار کورکور دقایق اولیه بامداد چهارشنبه ۲۷ فروردین نوشت: «نگار دختر مظلوم ایران آسمانی شد.»
سالار وطن‌شناس، معترض آسیب‌دیده از ناحیه چشم در جنبش «زن، زندگی، آزادی» و محبوبه رمضانی، مادر دادخواه پژمان قلی‌پور، از جان‌باختگان اعتراضات آبان ۹۸، ویدیو‌هایی را از این خواهر دادخواه در اینستاگرام منتشر کردند که او را بر تخت بیمارستان در حال آواز خواندن نشان می‌دهد.
به گفته محبوبه رمضانی، نگار کورکور یک بار به او گفته است: «می‌دانی درد غربت چیست؟ این است که وقتی دلت می‌گیرد، نه مامانی هست، نه برادری، نه حتی یک آغوش آشنا. من فقط بغل مامانم را می‌خواهم.»
محبوبه رمضانی با اشاره به این‌که نگار کورکور «به آرزویش نرسید؛ نه ایران را دید، نه دادگاه عادلی را و نه برادرش را»، افزود: «یک بار آخر بغلم کرد و گفت می‌ترسم ... ولی نگذار فراموش شوم.»
مجاهد کورکور، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، برادر نگار کورکور است. مجاهد از بازداشت‌شدگان اعتراضات سال ۱۴۰۱ در ایذه است و در زندان در خطر اعدام به‌سر می‌برد.
اینجا کلی آرزو خاکه
نگار کورکور، زنی شجاع بود که برای آزادی برادر بی‌گناهش، «مجاهد کورکور»، که همچنان در زندان و در خطر اعدام به‌سر می‌برد، مبارزه کرد. او در حالی‌که با بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کرد، با عزمی راسخ، دادخواه همه‌ی زندانیان سیاسی-عقیدتی بود و در این راه، هرگز از پای ننشست.
نگار با قلبی پر از امید و آرزو، وصیتی ساده اما عمیق از خود به‌جا گذاشت:
«منو توی ایران خاک کنید و روی قبرم بنویسید: اینجا کلی آرزو خاکه.»
منابع: ایران اینترنشنال، شبکه‌های اجتماعی
