مطالبۀ رفع حصر / احمد زیدآبادی

شاید بیش از صد بار نوشته و گفته باشم که حصر ۱۵ سالۀ شیخ مهدی کروبی، مهندس میرحسین موسوی و سرکار خانم زهرا رهنورد، ناعادلانه و غیرقانونی است و تداوم آن جز به ایجاد نارضایتی در بین بخش مهمی از جامعه ثمر دیگری ندارد.

از نگاه من، هر شهروندی که نسبت به حقوق انسانی و شهروندی دیگر شهروندان حساس است، وظیفۀ شهروندی و انسانی‌اش، بیان نارضایتی و اعتراض خود به ادامۀ حصر از هر راه ممکن و معقول و اثرگذار است.

یکی از راه‌های مشروع اعتراض سیاسی در بسیاری از جوامع امروزی، تجمع و حضور خیابانی است. در قانون اساسی جمهوری اسلامی هم این حق برای شهروندان به رسمیت شناخته شده است، اما در مقام عمل، حق تجمع و حضور خیابانی فقط برای قشر خاصی از حامیان وضع موجود و مخالفان هرگونه اصلاح و تحول در ادارۀ امور کشور مورد قبول قرار گرفته و دیگر اقشار نه فقط از این حق محروم شده‌اند بلکه اعلام تجمع‌شان معمولاً همراه با برخورد انتظامی و امنیتی و بازداشت و تشکیل پرونده و مجازاتِ زندان و شلاق و غیره است.

از همین رو، یکی از مطالبات اصلی نیروهای منتقد همواره این بوده است که حکومت باید به این حق تن در دهد و چنانچه نگران بروز آشوب و ناامنی است، ساز و کار لازم از جمله اختصاص محل خاصی در هر شهر برای اعتراض سیاسی شهروندان را فراهم سازد.

با این حال، تمام دولت‌ها به رغم وعده‌های اولیه، نخواسته یا نتوانسته‌اند به وعدۀ خود در این زمینه عمل کنند و بنابراین بحث “حضور خیابانی مسالمت‌آمیز” به منظور اعلام اعتراض سیاسی، به صورت مشکلی لاینحل باقی مانده و همچنان خطرات ناخواستۀ خود را به دنبال دارد.

یکی از عمده‌ترین خطرات این ماجرا این است که تجمع خیابانی در شرایط کنونی ایران، قابل کنترل و مدیریت از سوی دعوت‌کنندگان به آن نیست و به راحتی می‌تواند مورد نفوذ و سوءاستفادۀ “اغیار” قرار گیرد و از این جهت، نه فقط کمکی به تحقق هدف اعلام شده و کاهش رنج‌ها و آلام دردمندان نکند بلکه زمینه‌ساز مصائب و آلام تازه‌ای برای عده‌ای دیگر از افراد جامعه شود.

از همین رو، من قبلاً هم چند بار نوشته‌ام تا زمانی که خیابان قابل مدیریت و کنترل از سوی دعوت کنندگان شناسنامه‌دار آن نباشد و امنیت و آرامش آن تضمین نشود، عموماً نتیجۀ معکوس به بار می‌آورد و بر مصائب جامعۀ ما می‌افزاید بخصوص در موقعیت کنونی که دو نیروی متضاد با هم منافع‌شان در ایجاد ناامنی و امنیتی کردن شرایط و منتفی کردن هر نوع تغییر و تحول و اصلاح در روندهای جاری است.

تلگرام نویسنده
@ahmadzeidabad