بیانیه مناطق، اقوام، ادیان و مذاهب مسعود پزشکیان

“یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى وَ جَعَلْناکُمْشُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللهَعَلیمٌ خَبیرٌ”
اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ [اینها ملاک برترى نیست،] گرامى‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ به یقین خداوند دانا و آگاه است.«حجرات ١٣»

بیا تا جهان به بد نسپریم / به کوشش همه دست نیکی بریم
فریدون فرخ فرشته نبود / ز مشک و ز عنبر سرشته نبود
به داد و دهش یافت آن نیکویی / تو داد و دهش کن، فریدون تویی

ملت شریف ایران
از هر ناحیه، مذهب، دین و زبان

اینجانب به عنوان یکی از فرزندان ملت تاریخی و بزرگ ایران خود را در معرض رای شما ملت بزرگ ایران قرار داده‌ام تا در صورت همراهی و انتخاب و رأی ارزشمند شما ایرانیان بتوانم به عنوان خدمتگزار و امانت دار امید و رأی‌تان در ساختن ایران بزرگ گام بردارم. بر همین اساس با شما عهد می‌بندم که در صورت انتخاب توسط شما همه توان و وقت و زندگی‌ام را صرف ساختن و آبادانی و عمران و پیشرفت ایران عزیز کنم.

ایران میراث تمدنی و فرهنگی و سیاسی و سرزمینی ارزشمند و گرانقدر و عزیزی است که از چند هزار سال قبل سهمی قابل‌توجه در برساختن تمدن و فرهنگ بشری ایفا کرده و در جای جای این سرزمین اهورایی نشانه‌های فراوانی از تمدن چند هزار ساله ایرانیان است.

امروز ایران ما یعنی آن سرزمین و فرهنگ و تمدن تاریخی که نیاکان به عنوان میراثی ارزنده به ارث گذاشته‌اند با چالش‌ها و مسائل بزرگ و گره‌های پیچیده‌ای در حوزه‌های اقتصادی و سیاسی و بین‌المللی و فرهنگی و اجتماعی دست به گریبان است و گشودن این گره‌ها و حل و فصل مسائل پیش روی کشور جز با همراهی و مشارکت تک تک شهروندان ایران زمین میسر نیست.

واقعیت این است که ارکان سازنده فرهنگ و تمدن ایران زمین که امروز به عنوان اقوام ایرانی و به تعبیری «تار وپود» هویت این کشور نام می‌بریم، دیر زمانی است به علل و دلایلی از اقسام نابرابری‌ها و فقدان عدالت اقتصادی و اجتماعی و نظام اداری در رنج است و هر چند پس از انقلاب اسلامی بویژه در دوره اصلاحات گام‌های خوبی در جهت رفع محرومیت از این مناطق برداشته شده، اما سیطره ساختار نامعقول و غیر قاعده‌مند از یک سو و بودجه‌ریزی‌های غلط و تجویز نسخه‌ها و راهبردهای مقطعی و شعاری از سوی دیگر به گسترش و تعمیق این نابرابری‌های تلخ انجامید که در این میان سیمای مناطق مرزی کشور را بیشتر متاثر نموده است.

پیشنهاد و راهکار مشخص ما در جبران کاستی‌ها و محرومیت‌های تاریخی و مزمن در این نواحی رویکرد «تبعیض مثبت» و تمرکز برنامه‌ها و منابع برای پیشرفت و آبادانی نقاطی است که به شکلی شایسته مورد توجه برنامه‌ریزان قرار نگرفته ‌است و متاسفانه به محرومیت این «شهریاران و خاک مهربانان» از توسعه متوازن و همه‌جانبه انجامیده است.

اگر این کاستی‌ها و بخشی‌نگری‌ها و فقدان نگاه ملی را در حوزه فرهنگی و مذهبی نیز تعمیم دهیم؛ حساسیت‌ها و ضرورت‌ها بیشتر به چشم می‌آیند. بنده از اینکه رهنمودهای حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری در «وحدت کلمه» و تلاش برای ”انسجام ملی“ و تقویت برادری بعضاً در نزاع های بی‌حاصل و دشمن‌پسند مذهبی و اعتقادی کمرنگ می‌شود; حسرت و تاسف می‌خورم و تامل در فرصتهایی که این وضعیت ناخوشایند از این دیار می‌ستاند و نیز از درخشش و زیبایی و رنگین‌کمان زیبایش می‌کاهد همواره از دغدغه‌هایم بوده است.

از این که شخصیت‌های ترکمن، کرد، بلوچ و تالش به علت تمایز مذهبی از جایگاه مناسب و در شأن یک ایرانی محروم می‌شوند؛ سخت متاثر می‌شوم؛ به ویژه وقتی که به یاد می‌آورم صف اول آفرینشگران فرهنگی و تمدنی ایران عزیز همین مردمانی هستند که در نگاه برخی از عناصر بی‌توجه به آیین‌های ملی و دینی بعضاً از حقوق اساسی شان محروم می‌شوند.

بنده شایستگانی از اهل سنت می‌شناسم که علیرغم کاربلدی و شایستگی صرفا به واسطه ذهنیت بسته برخی ازافراد و سیستم‌های معیوب از مناصب و جایگاه‌های مناسب برخوردار نیستند.

آنان نمی‌دانند که ایران بدون فرهنگ و هویت کردی مهمترین عنصر متشکله‌اش را از دست می‌دهد و به نقصانی جبران‌ناپذیر دچار می‌شود چنانکه آذری‌های غیور و آزادیخواه و احیا کننده مشروطیت و بلوچ و سیستانی‌های دلاور و شجاع و صمیمی و هم‌وطنان مومن و سختکوش ارمنی و آشوری و زرتشتی‌های نیک پندار و درست‌کردار و مندایی‌های پاک نهاد و کلیمی های عزیز و عرب‌های رشید و غیور و بختیاری و لرهای دشمن‌ستیز و ترکمنان زیبااندیش و میهن‌دوست و یارسانان پاسبانان و وارثان اندیشه‌های کهن و قشقایی‌های ایران‌دوست و دهها تیره ایرانی که اهتزاز پرچم ایران و انسجام ملی مرهون تلاش‌ها و رشادت‌های آنان است.

موسیقی ایرانی شاهد زنده و گویای چنین واقعیتی مهم و درس‌آموز است؛ وجود دستگاه‌ها و گوشه‌هایی مانند عراق (عراق عجم)، عرب، آذربایجانی، شوشتری، بیات‌های کرد، ترک یا زند و دیلمان، دشتی، زابل، ترکمن، مسیحی، نیشابور، افشاری، بختیاری، طوسی، نیریز و... نشان از درهم‌تنیدگی زبانی و هنری و ذوقی مردم ایران زمین است که اگر چنین نبود زبان فارسی به این شیرینی و سرزندگی نمی‌بود.

زبان شناسان معتقدند که در شکل‌گیری این زبان شیوای جهانی همه نقاط و گویشوران ایرانی از قطران تبریزی، نظامی گنجوی و جلال‌الدین بلخی تا شهریار شعر ایرانی تا مستوره اردلان کردستانی و پژمان بختیاری و طالب آملی و حافظ و سعدی شیرازی و هزاران ادیب و سخنور تاریخ ادب فارسی نقش داشتند تا آنجا که به حق میتوان ادعا کرد اگر گویش‌های محلی و منطقه‌ای ایران نمیبودند زبان فارسی نیز از ظرفیت کنونی برخوردار نمیشدو چنین شیرینی و حلاوتی نمی داشت.

بر این باورم که تمام بسترها و زمینه‌ها برای ترمیم جایگاه اقوام ایرانی آنگونه که شایسته آن هستند; فراهم است. قدری اعتماد صداقت و جدیت و تدبیر می‌خواهد تا سربازان مرزهای ایران‌زمین مدیران و مجریان سیاست‌های درست اقتصادی و مرزی شوند.

امیدوارم در تعامل میان نخبگان و مردم در اقصی نقاط ایران زمین، شاهد عملی شدن چشم‌اندازها ذیل باشیم که دستیابی به آن ها جز با همت آحاد ملت بزرگ ایران ممکن نیست:

١- نگرش فرصت‌گرایانه به حوزه اقوام و مذاهب و تلاش حداکثری در ارتقای عدالت اجتماعی و جایگاه شهروندی آنان.

۲- توجه به همه‌ی ایرانیان براساس حقوق شهروندی و شایستگی‌های حرفه‌ایی نه بر مبنای تفاوت‌های زبانی ومذهبی.

۳- تقویت ارتباط میان آحاد مردم ایران از اقوام و مذاهب مختلف از طریق گفتگوهای فرهنگی و هنری و...

۴- توسعه متوازن چهار گوشه این دیار و تلاش در جهت محرومیت‌زدایی از طریق تقویت زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های دولتی و تشویق بخش خصوصی در جهت سرمایه‌گذاری در مناطق مذکور به گونه‌ای که در یک دوره چهار ساله ضریب درآمد و امنیت و رفاه و توسعه در مرز ونقاط دور از مرکز به بالاترین رتبه ارتقاء یابد.

۵- تنظیم سیاست‌های مرزی از طریق مشارکت مرزنشینان و نخبگان محلی و روسای طوایف و نهادها و نخبگان منطقه‌ای.

۶- ساماندهی اقتصاد مرزی و حل ریشه‌ای مسئله کولبران و سوخت‌بران و تبادلات مرزی از طریق پیشنهاد و مشارکت اصناف و نخبگان منطقه‌ای با لحاظ تقویت اقتصاد ملی و محلی.

۷- تقویت و پاسداشت سنت‌های فرهنگی و زبانی و آیینی اقوام با استفاده از ظرفیت‌های قانون اساسی.

۸- حرکت در مسیر عدالت اجتماعی و استخدامی و مدیریتی به ویژه در موضوع مدیریت نخبگان شایسته مناطق قومی و مذهبی و استفاده از نخبگان اهل سنت در هیات دولت و استانداران.

۹- ایجاد و تقویت زیرساخت‌های اقتصادی و صنعتی بویژه مناطقی که در گذشته کمتر مورد توجه بوده‌اند.

۱۰- برنامه‌ریزی با رویکرد تبعیض مثبت به نفع توسعه مناطق کمتر برخوردار در سطح کشور.

۱۱- تقویت ساختارهای مناسب در حوزه اقوام و مذاهب با هدف توجه ویژه به اقتصاد و فرهنگ و توسعه مناطق کمتر توسعه یافته قومی و مذهبی و تقویت نگاه توسعه‌ای به جای نگاه امنیتی و تهدیدمحور در حوزه اقوام و مذاهب.

به امید ایران سربلند و سرفراز با مشارکت همه ایرانیان