زندان، جای ناقضان حقوق بشر است نه مدافعان آن

بیانیه‌ای از زندان اوین در اعتراض به ابطال پروانه‌ وکالت محمد نجفی، وکیل زندانی

تصمیم به ابطال پروانه‌ی وکالت محمد نجفی، نه یک حادثه‌ی حقوقی، که حلقه‌ای از زنجیره‌ی سرکوب مدافعان آزادی و عدالت است. در کشوری که ناقضان حقوق بشر مصون‌اند و مدافعانش باید هزینه بدهند، ما زندانیان سیاسی زندان اوین، سکوت در برابر این بی‌عدالتی را خیانتی به آرمان عدالت می‌دانیم.

اقدام اخیر در ابطال پروانه‌ی وکالت آقای محمد نجفی، بی‌سابقه در یکی دو دهه‌ی اخیر و به‌وضوح غیرقانونی و با انگیزه‌های سیاسی است؛ اقدامی که نه تنها ضربه‌ای به حقوق قانونی جامعه‌ی وکالت وارد می‌آورد، بلکه سرآغاز روندی خطرناک است که می‌تواند به سایر وکلا و مدافعان حقوق بشر نیز تسری یابد.

در حالی‌که این تصمیم در ظاهر آسیبی به صنف وکالت تلقی می‌شود، در واقع، تلاشی است برای محدود کردن وکلای مستقل و حقوق‌بشری و سلب حق دفاع آزادانه از شهروندان و متهمین؛ حقی که در هر نظام عدالت‌محور، پایه‌ای‌ترین اصل محسوب می‌شود.

محمد نجفی، وکیل شجاع و مدافع حقوق بشر، در سال‌های فعالیت حقوقی خود، نه تنها در کنار زندانیان سیاسی و اجتماعی ایستاده، بلکه به‌عنوان شخصیتی اخلاقی و متعهد، در دفاع از حقوق متهمان و قربانیان ظلم نقش برجسته‌ای ایفا کرده است. او بارها به دلیل ایستادگی در برابر نهادهای امنیتی و دفاع از کسانی که صدایشان شنیده نمی‌شود، با تهدید، محاکمه و زندان روبه‌رو شده است.

ابطال پروانه‌ی وکالت او، امتداد همان مسیر سرکوب و حذف وکلای مستقل است، و پیامی واضح دارد: دفاع از حقوق بشر در این کشور، هزینه دارد.

این تصمیم ناعادلانه در حالی اتخاذ می‌شود که افرادی چون سعید مرتضوی، دادستان سابق تهران، که در پرونده‌های متعدد نقض فاحش حقوق بشر دست داشته‌اند، نه تنها از حق وکالت محروم نشده‌اند، بلکه در مواردی حتی مورد حمایت رسمی قرار گرفته‌اند. مرتضوی با کارنامه‌ای سنگین از سرکوب و شکنجه، نماد کامل تضاد ارزش‌ها و تبعیض نهادینه در ساختار قضایی کشور است. در مقابل، محمد نجفی، با شجاعت و وجدان حرفه‌ای، همواره در کنار مظلومان ایستاده و بی‌چشم‌داشت از آنان دفاع کرده است.

این وارونگی آشکار در نظام ارزش‌گذاری، یعنی حمایت از ناقضان حقوق بشر و مجازات مدافعان آن، لکه‌ای ننگین بر پیشانی نظام قضایی کشور است. البته باید یادآور شد که در دهه‌ی شصت، پروانه‌ی وکالت ده‌ها وکیل مستقل با بهانه‌های واهی و به‌شیوه‌ای ظالمانه باطل شده بود، اما در یکی دو دهه‌ی اخیر، چنین اقدامی بی‌سابقه بوده است. آنچه این رخداد را تلخ‌تر می‌کند، همراهی یک نهاد مدنی چون کانون وکلای دادگستری با این ظلم آشکار است؛ نهادی که باید مدافع حقوق صنفی و حرفه‌ای اعضای خود باشد، اما در این مورد نه تنها سکوت کرده، بلکه در عمل با آن همراه شده است.

محمد نجفی، علاوه بر تعهد حرفه‌ای، در زندان نیز چهره‌ای مهربان، همراه و انسانی بوده است. او با همدلی و دلسوزی، فضای سرد و بی‌روح زندان را انسانی‌تر کرده و همواره پشتیبان روحیه‌ی هم‌بندی‌هایش بوده است.

ما پنج نفر، از تمامی وکلا، نهادهای حقوق بشری، و تمامی کسانی که به عدالت و اصول حقوق بشر باور دارند، می‌خواهیم که به این اقدام ظالمانه اعتراض کنند و با صدایی متحد، از حقوق حرفه‌ای و قانونی محمد نجفی دفاع نمایند. اگر این ظلم آشکار، بدون واکنشی گسترده و پیگیرانه مواجه شود، بدون شک در آینده شاهد گسترش چنین روندهایی علیه دیگر وکلای مستقل خواهیم بود.

این بیانیه، نه فقط در دفاع از محمد نجفی، بلکه فریادی است علیه تمام تلاش‌ها برای خاموش‌کردن صدای عدالت، قانون، و حقوق بشر در این سرزمین.

ابوالفضل قدیانی – مصطفی تاج‌زاده – علیرضا بهشتی – سیامک ابراهیمی – مهدی محمودیان

زندان اوین – اردیبهشت ۱۴۰۴
تلگرام مهدی محودیان
@MahmoudianMeh