پرستوی مهاجر در قفس غربت!

دلتنگی مثل یک پرنده کوچیکه. وقتی می‌آیی  کوچ می‌کنه، ازت دور می‌شه، و وقتی می‌خوای بری، بر می‌گرده!

رعنا سلیمانی مهاجری است که تبعیدی خود خواسته را برگزیده. چندین اثر ادبی خلق نموده که از آن میان سندروم آلیس و روزی با هفت هزار سالگان برشی است خوشخوان از روابط و زندگی مهاجرین و تبعیدیان. نگاه تابو‌شکنانه و زنانه رعنا سلیمانی، این آثار را برجسته می‌نماید.

در رمان روزی با هفت هزار سالگان، ما با فضای ذهنی یک زن مهاجر ایرانی که در محل کارش، خانه سالمندان

با تیپ‌های متفاوتی برخورد دارد مواجهه می‌شویم. نویسنده به‌‌زیبایی فضای ذهنی آنان را ترسیم می‌کند.

توبیاس، سوئدی و استاد فلسفه دانشگاه بوده است.

هدونیستی، که لذت زندگی را تنها در سکس و الکل می‌بیند، و سرهنگ تبعیدی ایرانی که دنیا را پادگان و خود را فرمانده آن!

نوستالژی این انسان‌ها و رنج زندگی آنان را رعنا سلیمانی هنرمندانه به‌تصویر کشیده است! آفرینندگی تمثیل‌های ادبی در این رمان خوشخوان گل‌درشت است.

زمان مثل قیری به پایم می‌چسبید.

برف آن‌قدر بارید تا همه‌چیز را بی‌پروا و یک‌جا قورت داد

انگار که طلای مذاب هستم.

طنز و شاعرانگی نیز در آثار رعنا سلیمانی جایگاهی ویژه دارد: خوابیدن خوابیدن به امید گاییدن!

زمانی که رگه‌های احساس با هم‌آغوشی درهم می‌آمیزند.

این رمان پرکشش با نگاهی زنانه به مهاجرت و تبعید خواننده را با درون‌مایه‌های زندگی در تبعید و مهاجرت آشنا و به افق دید خواننده در مورد زندگی مهاجرین و تبعیدیان پهنا می‌بخشد. رمان بی‌آنکه دچار سطحی‌گرایی و شعارزدگی شود فاصله‌ی نگاه به دریچه‌های هستی یک سوئدی و تفاوت آن با نگاه یک تبعیدی ایرانی را بر خواننده برمی‌گشاید.

با خواندن این اثر خوانش یک زن مهاجر شرقی در کشوری اروپایی برایمان ترسیم می‌شود!

رمانی نفس‌گیر، پرکشش و خوشخوان!