“مرگ” است آنکه زنده ست ...

سه‌شنبه ٢٠ تير ١٣٨٥



سر می‌زنم به جايی، کز " سر" خبر نباشد
تا شانه‌ها به ناچار ، تابوت "سر" نباشد

"سر" خانقاه فتنه‌ست، از فتنه می‌توان رست،
این حیله‌بند مکاّر، آری اگر نباشد

جايی که رويد از تن ، "دل" بر فراز گردن
جز بانگ اين مؤذن ، بانگی دگر نباشد

جايی که پهلوانی ، برنشکند ميانی
جز در شريطه‌ی عشق ، دست و کمر نباشد

جايی که دست شيطان ، کوتاه باشد از آن
باشد اگر فسونش ، آن را اثر نباشد

جايی که سیم دلخواه ، باشد به طالع ماه
جايی که دامن زر ، جز با سحر نباشد

جايی که آرزو را ، باشد سر ِ بلندا
در قرص ِ نان نگنجد ، در مختصر نباشد

جايی که غم نخندد ، ماتم کمر نبندد
جز چشم ابر تيره ، يک چشم ِ تر نباشد

جايی که ناکجايی است ، گيرم که هست يا نيست،
گر هست ، زندگی‌ها ، در " مرگ بر ... " نباشد

ما رفته‌ايم از دست، "مرگ" است آنکه زنده ست
ما نيستيم و او هست ، تا بيشتر نباشد ...