همراز را گم کرده‌ام ...

جمعه ٢٩ ارديبهشت ١٣٨٥

سينه‌ی پر شورم و آواز را گم کرده‌ام ...
بال و پر دارم … ولی پرواز را گم کرده‌ام

توشه‌ی پايان من در خانه‌ی آغاز ماند ،
چل کليد خانه‌ی آغاز را گم کرده‌ام

های و هويی دارم و در غربتم با اين خروش ،
سازم ... اما زخمه‌ی دمساز را گم کرده‌ام

در نمازم ، راز دارم با خدای چاره ساز
راز را گم کرده‌ام ، همراز را گم کرده‌ام

همنوا با خويش بودم در گذار زندگی ؛
هم نوا و هم نواپرداز را گم کرده‌ام

چشم در راهم نگاهم بيکران را آرزوست
حاصل اما ؛ چشم و چشم‌انداز را گم کرده‌ام

کودک شيطان عشقم، درس و مشقم عشق وعشق
راه مکتب خانه‌ی شيراز را گم کرده‌ام ...