‏قطعه‌ای برای تو

از مجموعه «گل سرخ از گلوله نمی‌روید»

میان گل‌های سرخ درخشان
در پرتو طلایی آفتاب کنار دریاچه
تو را می‌بینم آنجا
واقعی‌تر، شفاف‌تر و سرافرازتر
در افسون سرشار رنگ‌ها، شکل‌ها و آوازها
و تمامش قطعه‌ای است برای تو
فرشته بلورین زیبای من
کسی که در رویاهایم با او قدم می‌زنم
و در رازها و آرزوهای من می‌درخشد
و تو در من چنینی
اشراق، بلوغ، اسطوره طلایی عشق
ما باید اینجا بمانیم
عاشقانه در سعادتی ابدی
دستهای من از دستهای تو
جدا نخواهد بود
تا وقتی که پنجره‌های روشن ‏
کلبه‌ای در جنگل ما را به شکوه قصه‌ها می‌خواند
من خودم را در قلب تو به خاک خواهم سپرد
و نفس‌های تو پوستم را گرم خواهد کرد
تو معبد مقدس من
خورشید همیشه درخشان من خواهی بود
و عشق با کجاوه بلور ‏
مثل پریان خوشبخت قصه ‏
ما را به قصر ابرها خواهد برد
جایی که زندگی را از وجود هم خواهیم نوشید
و آن لذتی جاودانه خواهد داشت
آه ای رفیق و همراه لحظه‌هایم
غم سرزمینی دوردست است
تا وقتی که انگشتان معجزه‌گر تو
گیسوانم را در علفزارهای خیس به بازی می‌گیرد
و بر پوست سرد تنم می‌لغزد
تو معبد مقدس من
خورشید همیشه درخشان من خواهی بود
و خوشبختی همین لحظه است
همین لحظه گرم و خلسه‌آور
که سرم را روی زانوان تو می‌گذارم
و کودکانه به خواب می‌روم
مرا به رویا ببر
من با تو همیشه زنده‌ام
و دنیا بهشتی است
پر از گل‌های سرخ درخشان
تو را چون گل‌ها دوست دارم ‏
و خودم را در قلب تو به خاک می‌سپارم
تا در تو جوانه زنم

بهمن ۱۳۸۳‏