آن نغمه قدیمی قشنگ ‏

بار سنگین کوچه
باروت نم‌کشیده را ‏
تاب نمی‌آورد دیگر

این صبح گرگ و میش
سهراب شاهنامه را
از چنگال گله‌ی شاهان ‏
و ‏
رهبران نسل‌کش
به در خواهد آورد
و
ندای زخمی توفان را
در گوش شیطان شهر
خواهد نشاند.‏

شب ‏
که از نیمه بگذرد
آن نغمه‌ی قشنگ قدیمی
که روزی جرقه بود
و
حلقوم بی‌امان ستم
در خود فرو خوردش،
دوباره
شعله ور می‌شود
و
با ماهتابی زیباتر
پر از عشق و زندگی
به سوی فردا می‌رود
فردایی
که فرزند آفتاب و باران است
و بر هر سیاهچالی
چیره

این
رنگین کمان است
که
بر تیرگی فرود می‌آید

رنگین کمان پرصلابت آزادی است ‏
که مثل باد
از آن همه زندان
و
گورستان ‏
گذشته

مثل باغ
از آن همه زندگی
روییده
و ‏
مثل آینه
در مسیر گذار زمان ‏
ایستاده است.‏