من اگر شاعر بودم امشب

من اگر شاعر بودم
شیواترین واژه‌های مهر را 	امشب
ارزانی‌ی آمدنت می‌کردم 
شکیل‌ترین الفبای زمین را 	امشب
گستران گام‌هایت می‌خواندم
مهربان‌ترین شعر عاشقانه را 	امشب
بر بلندترین قله‌ی شهر می‌نوشتم

من اگر شاعر بودم
رنگ و نور و نغمه را 		امشب
مهربان بر فضای  آمدنت می‌باریدم
فرود تمامی‌ی گل‌برگ‌ها را 	امشب
پای‌کوبان به سور می‌رقصیدم
بر سنگ دیوار و مروارید دریا و درخت جنگل 		امشب‌
عاشقانه‌ترین نام را ثبت می‌کردم

من اگر شاعر بودم
نرم و ناز و نجیبانه 	امشب
دیوانه‌گی‌ام از آمدنت را فریاد فریاد فریاد می‌زدم
سپیده‌ی صبح را 	امشب 
به‌شنیدن صدای گام‌هایت دعوت می‌کردم
ترانه‌های بهشتی‌ی زمین را 	امشب 
بر شوکت آمدنت شادمان می‌خواندم:
"من اگر شاعر ..."