بهارانه

نم بارانی برچهره‌ی گل
بوی خوبی در خاک
و نواخوانی مرغی که شنیدن دارد

آسمان
مهربان‌تر شده است
و زمین زیباتر
باغ دیدن دارد!

دوستان می‌گویند:
فصل گل‌گشت و تماشاست
بیا
تا به صحرا برویم
غنچه‌ی سرخ سر جامه دریدن دارد

من چراغم اما
دیرگاهی‌ست در این خانه نمی‌سوزد
و در این تلخستان هیچکسم
همدم نیست،
دلم از جلوه‌ی آب و علفش خرم نیست!
من در آنسوی زمین باغ بزرگی دارم
که به زیبایی آن باغ در این عالم نیست
ناز گل‌هاش کشیدن دارد!

باغ موروثی من گرچه هنوز
مانده در چنبره‌ی خواب زمستانی
و کلاغانش در چشم‌انداز
لنگر انداخته‌اند
هیچم اما غم نیست
باد نوروزی آهنگ وزیدن دارد!

لاله فانوس برافروخته است
کرکس پیر زمستان را
بال‌وپر سوخته است
بلبلان می‌خوانند
و ز پرچینک باغ
زاغ سودای پریدن دارد.