عزای ملی

.(JavaScript must be enabled to view this email address)

برای فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی، علی حیدریان، فرهاد وکیلی و مهدی اسلامیان

همین نه خویش و تبار تو داغدارانند
که خانه خانه به هر شهر، سوگوارانند

تمام مدرسه‌‌ها بی معلم‌اند امروز
مداد و دفتر و شاگرد اشکبارانند

نه پنج کُرد جوان را خلیفه اکنون کُشت
که کشتگان ستمکاری اش هزارانند

همیشه پیشمرگ وطن بوده‌اند مردم کُرد
که پیش صاعقه چون صخره استوارانند

که قوم کُرد، نژاد اصیل ایرانی ست
عزیز مردم ایران و هم‌تبارانند

عزای کُرد همانا عزای ملی ماست
به سوگشان همۀ خلق داغدارانند

بدا به دولت دین پیشگانِ کُرد ستیز
که پیش صبح حقیقت سیاهکارانند

مقدّر است که توفان درو کنند اینان:
گُراز۫ اهرمنانی که باد کارانند

برای رُفتن این تازیان چنگیزی،
دو نسل بابک و یعقوب، سربدارانند

مبین که رُویۀ دریا به چشم خاموش است
به عمق، یکسره امواج، بی قرارانند

سپاه دانش و نیروی کار، هم پیمان
به رزمگاه هماندیش و هوشیارانند

یقین که دیر نپاید بساط جهل و جنون
چنین که دختر و مادر به کارزارانند

به نامنامۀ کوشندگان آزادی
هرآنچه مهدی و فرزاد ماندگارانند

به صبح روشن فردای داد و بهروزی
ستارگان شبِ تیره یادگارانند

پاریس، پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۸۹ خورشیدی