سکوت / سروده ی پویان. م

سکوتم را نکن باور
من آن آرامش سنگین پیش از قهر توفانم
من آن خرمن
من آن انبار باروتم
که با آواز یک کبریت آتش می شوم یکسر
هزاران شعله ی سرخ کنار هم
سکوتم را نکن باور

تمام این قفس ها را
تمام حسرت و این ترس ها را
من به دستانی که می خواهد رها باشد
شکستی سخت خواهم داد
سکوتم را نکن باور

من آن پرهای بسته-منتظر در کنج زندانم
که آواز رهایی شعر هر روز است زیر لب
سکوتم را نکن باور

من آخر با امید ناب آزادی
تمام بغض ها را
کینه ها
اندوه ها را
با گلویی یک جهان فریاد آزادی شکستی سخت خواهم داد
سکوتم را نکن باور

که فردا را همانگونه که می خواهم
همانگونه که باید باشد اما نیست می سازم
سکوتم را نکن باور
که من آرامش سنگین پیش از قهر توفانم...

این ترانه سرود با آوای گل شیفته فراهانی - موسیقی: اسفندیار منفردزاده - کلام: پویان - اجرا: هم نوازان آرام - کلیپ: سارا رها

---

نظر کاربران:

با بهترین درود‌ها
بعد از سالها سکوت...بخاطر کار بسیار قشنگ منفرد زاده عزیز، من او‌ را همه کاره این ترانه بسیار زیبا و متعالی می‌‌دانم - نه‌ اینکه دیگران در آن نقشی‌ نداشته باشند... بسیار هم دارند، مخصوصا شاعر ش با آن شعر عالی‌ و خواننده سر شناس ش با آن رنگ و لعاب نو صداش...ولی باید متذکر شوم اسفندیار عزیز، دست از صبر وو انتظار تحمل سوزت بر دار من وو دوستانم منتظر کارهای عالیت- مثل همیشه با آن نو آوری‌های شگفت انگیزت هستیم...
امیر شکاری