سخن عشق

ای
دلرباترین
عروس ِسرزمین‌های بکر
بر بندیان ِاین شب ِ بیداد بُن بگو!
چندین و چند خرمن
از
گل بوته‌های خونین ِ مزرعه‌ی عشق
گرد آوریم و
بر سر راهت
بگستریم
تا شور آفرینی رقص ِپرناز ِ بهارانه‌ات
را،
برشاخساران ِزمستانی و شب گرفته‌ی دل ها،
و شکوفایی گلدانه‌های ِپرشبنم ِ ناز و
کرشمه‌ات را،
بر کویرعطشان ِجان‌ها،
درودی
شایسته و
بایسته
گفته باشیم؟!

آزادی
ای
دلارا ترین
عروس ِسر زمین‌های ِ بکر
آغوش
‌باز
کن!
با بندیان ِ این شب ِبی‌وصل
راز و نیاز
کن!
با ما بگو
چندین و چند خرمن ِ گل
از قلب ِعاشقان
گرد آوریم و
بر سر ِراهت
بگستریم؟...