آن سوى ديگر

سه شنبه ۹ مهر ۱۳۸۷

لبهام آتشدان نامت
جامى ستاينده‌ى خورشيد

صدات حل شده در ذره‌هاى من

سرم را به شانه‌ات بگذار
به مهمانى يك نگاه

به چنان بوسه‌اى
خواهم‌ات گداخت
كه حرير تن پوشمان شود، دود
خاكسترت جان دهد در نفسهام
برهنگى‌ا م را بسوزد
بيمارتر از
سوز لب

از تو
مست مى‌كند نگاهم
قلبم مى‌شكفد
ستاره‌هاى خنده
مى‌چكانى
بر ساقه‌هاى حظ من

شب بو
عطر ما را بر ملا مى‌سازد
راز گلبرگ هايمان را
وقتى تو قشنگترين گناه منى
كه خدا را به سجده مى‌كشى
شيطان را به پرتاب سنگ