آيا کدام راه؟ ...

وسعت استراليا به اندازه‌ی وسعت غم‌های من است ...


در غربتی به وسعت غم‌های زيستم،
من سر زمین مادری‌ام را گریستم ...

فردای من هزينه‌ی دیروز می‌شود
در برزخی به فاصله‌ی هست و نیستم

در پَرسه‌های هر شبه‌ی خواب‌های خود
روشن نشد مرا که پریشان چیستم

آنجا زرفتن وزنرفتن دوراهه‌ای است
خود مانده‌ام کنون؛ بروم؟ یا بایستم؟

آیا کدام راه رود سوی زیستن؟
آیا کدام راه کند سر به نیستم؟

دانم ولی که درخم این کوره راه‌ها
آنقدرگم شدم که ندانم که کیستم

باری که سربه دامن این بخت ناگوار،
هر لحظه جان سپردم و گفتم که زیستم ...