زمان مناسب برای فریاد رسای خواستههایمان
داریوش مجلسی
دو چیز (هم‌زمان با هم) در روزهای اخیر توجه مرا جلب کرد. یکی، چند خبر، از جمله در همین ایران امروز، درباره تعلیق چند محکومیت و آزادی موقت چند زندانی سیاسی، و دیگری، گفته‌ها ، نوشته‌ها و هشدارها، از هر سو، درباره وقایع خطرناکی که در ماههای آینده می‌تواند در انتظار سرزمین‌مان باشد. حتی عراقچی هم اظهار داشت سال نو، سال خطرناک و پیچیده‌ای خواهد بود. اخبار ضد و نقیضی دریافت می‌کنیم که صحت و سقم آن (اقلا در زمانی که این مقاله را می‌نویسم) برایم معلوم نگشته. از جمله حرکت ناوهای جنگی آمریکا در شرق آسیا به سوی تنگه هرمز.
وقتی به مصاحبه کوتاه عراقچی می‌نگریم، می‌بینیم شعار “نه مذاکره نه جنگ” تبدیل شده به “نه مذاکره مستقیم” و ذکر این جمله که “سال پیچیده‌ای را خواهیم داشت”. لحن او همراه با لبخند و تقریبا محترمانه بود و از لحن تند خامنه‌ای فاصله زیادی داشت. در عین حال واقعه دیگری اتفاق افتاد که در وحله اول برای شخص من تقریبا باور نکردنی بود بعد هم معلوم شد از هوش مصنوعی استفاده شده و صحت ندارد. تصویری از مراسم نوروزی در کنار برج آزادی، در یک فضای کاملا ناسیونالیستی و غیر مذهبی، با حضور چشمگیر هموطنان کرد و بلوچ، همراه با یک آهنگ میهنی. برگزاری چنین مراسمی با یک چنین جلال و شکوه، بعد از انقلاب برای اولین بار بود که با ادعای جعلی و ظاهر سازی خواستند به تهییج احساسات ناسیونالیستی مردم و بهره‌برداری در صورت وقوع یک جنگ احتمالی بپردازند. از سوی وزارت ارشاد هم پوشش داده شد. این در حالیست که تا چندی پیش، نیروهای فشار، تندرو و اصولگرا نوک تیز حمله را به سوی اصلاح‌طلبانی مانند پزشکیان و همتی نشانه گرفته بودند، همتی را متهم به گرانی دلار و تورم نمودند و در خیابان‌ها بدون کوچکترین مزاحمتی خواستار اعدام ظریف شدند. ظاهرا، از نامه ترامپ یک نور اهورایی متصاعد شده که توانسته یکباره باعث آزادی کروبی و احتمالا به زودی موسوی و همسرش شود. یعنی همانطور که ترامپ با یک دست، اسلحه و با دست دیگر کیک تعارف می‌کند، خامنه‌ای هم از یک سو تشر می‌رود و خالی می‌بندد و از سوی دیگر مشغول امن‌سازی جبهه پشت سر از طریق شل‌کردن زنجیر‌ها می‌باشد تا در صورت وقوع جنگی، که احتمالش هم کم نیست، نگران ضربه از پشت نباشد.
یادم هست در جلسات تحلیلی حزب نیروی سوم، در زمان دبیرستان، در رابطه با مسائل بین‌المللی به وقایع شوروی و اسرائیل توجه زیادی می‌شد. شوروی از آن جهت که بعضی از سران حزب، از اعضای سابق حزب توده بودند، مانند دبیرکل خلیل ملکی، که بعد از ترک حزب توده، اقدام به تشکیل یک حزب سوسیالیست ملی بدون گرایش به شوروی نمودند، و اسرائیل بدین جهت که پدیده و تجربه مجموعه‌های کشاورزی سوسیالیستی شبیه کلخوز‌های شوروی، مورد توجه و علاقه‌شان بود. در این جلسات، در کنار مباحث سوسیالیستی، در عین حال به تجزیه و تحلیل مباحث ملی می‌پرداختند. در رابطه با حمله هیتلر به شوروی و دفاع بسیار شجاعانه مردم و بلشویک‌ها در دفاع از کشورشان، تاکید داشتند که بلشویک‌ها در زمان حمله نازی‌ها، به جای تبلیغات کمونیستی به اشاعه سرودها، بنرها و شعار‌های ناسیونالیستی برای تقویت احساسات ملی‌گرایانه روس‌ها برای دفاع از سرزمین‌شان پرداختند. این بحث نیز در میان بخشی از بلشویک‌ها مطرح بود که آیا بهتر نیست در کنار نازی‌های آلمانی به سرکوب مخالفان خود و باقی مانده تزار‌ها بپردازند، مانند مجاهدین در کنار ارتش عراق زمان حمله به ایران یا برخی سلطنت‌طلبان خارج کشور که در انتظار حمله اسرائیل به ایران روز شماری می‌کردند و حالا هم مشتاقانه امید به حمله ترامپ به ایران را دارند. بلشویک‌ها ولی با تکیه به احساسات میهنی ملتشان، قادر شدند طی یک جنگ طولانی دشمن را از خاک خود، بیرون برانند.
سوال اینجاست که آیا حاکمین مستبد سرزمین‌مان قادرند با تقلیل مجازات‌ها و آزادی تعداد محدودی از زندانیان سیاسی، مانند بلشویک‌ها، از پشتیبانی مردم سرزمین‌مان در جنگ علیه متجاوز، بهره‌مند شوند یا نه؟ آن هم در حالی که هنوز زندان‌ها مملو از زندانیان عقیدتی و سیاسی است. در زمانی که در اروپا شاهد یک کوشش جمعی، همراه با نوعی دستپاچگی، برای جمع‌آوری یک بودجه هشتصد میلیارد دلاری برای اهداف دفاعی و رزمی و همچنین جبران غیبت آمریکا می‌باشیم، سران رژیم حاکم بر کشورمان، اقلا به ظاهر، با پوزخند اعلام می‌کنند که “سال پیچیده‌ای را خواهیم داشت”.
شدت انزوای جمهوری اسلامی، هم در داخل کشور و هم در صحنه بین‌المللی، به حدیست که از فرط ناچاری وارد دسته‌بندی‌های خطرناک برای کشورمان، با روسیه و چین می‌شود. یعنی تشکیل یک “مثلث خبیسه”. هر روز و هر شب دولت‌های اروپایی به ساکنان کشور‌هایشان هشدار می‌دهند که دارو، باطری و مواد غذایی برای مدت اقلا چند هفته در خانه به صورت ذخیره نگهداری کنند چون با دیوانه‌هایی مانند ترامپ و پوتین، امکان وقوع یک جنگ زیاد دور از انتظار نیست. همین ندا را نیز از سوی اصلاح‌طلبان و سایر شخصیت‌های داخل کشور می‌شنویم که امسال امکان وقوع وقایع ناگواری می‌رود.
به ژست‌ها و گفته‌های به ظاهر شجاعانه مقامات رژیم توجه نکنید، دچار ترس شده‌اند. آیا فکر می‌کنید که سفر ناگهانی چند تن از سرداران سپاه همراه با افراد خانواده‌شان به خارج کشور، تصادفی می‌باشد؟ آن هم در حالی که وزیر خارجه رژیم، علنا اعلام می‌کند “سال پیچیده‌ای را خواهیم داشت” آن‌وقت جناب سردار اعلام می‌کند که سفر او و چند سردار دیگر، آن هم به اتفاق خانواده‌شان، ربطی به تهدید‌های ترامپ ندارد!!
دوستان، در جائی که ترس و اضطراب ناپیدا، وجود سران رژیم را فراگرفته، به جای به سخره گرفتن و سرکوفت سران رژیم، بهترین فرصت برای بیان رسای خواستههایمان می‌باشد. آزادی عزیزان‌مان در زندان‌ها را خواستار شویم. ندائی که نرگس محمدی بر علیه مجازات اعدام سر داد، نیاز به حمایت وسیع از داخل و خارج دارد. مشکل ما در داخل کشور این است که اصلاح‌طلبان و فعالین مدنی، مبارز نمی‌باشند. اصولا مبارزه با فطرت و فرهنگ اصلاح‌طلبی همخوان نیست. بله، مبارزان مدنی، کنشگر می‌باشند ولی مبارز به معنای کامل کلمه نمی‌باشند. پیروزی بر علیه لایحه عفاف و حجاب و تحریم انتخابات، بدون سازماندهی و رهبری مقدر شد. با تمام خطراتی که اروپا و کشورمان در ماههای آینده، احتمالا، با آن روبرو خواهند شد، عدم وجود سازماندهی و اتحاد عمل در داخل کشور نوعی خیانت است. زمان برای فریاد رسای خواستههایمان بسیار مناسب می‌باشد.
داریوش مجلسی، مارس ۲۰۲۵
نظر خوانندگان:
■ بله بسیار زمان مناسبی است برای صدای رساتر و همبستگی بیشتر. پرسش من این است چرا جبهه ملی در این زمان و ایامی که حکومت گیج و منگِ اتفاقاتی پیش بینی نشده است کمتر صدایش شنیده می‌شود. به امید اصلاح طلب و اصولگرا و مانند آن ها نباید بود. مردم را در سه گروه راست، میانه و چپ تقسیم بندی کنید که این گروههای سه گانه با هم رقابت حزبی مدنی و مدرن داشته باشند. راست پادشاهی‌ها، میانه جمهوری خواهان به زعامت پیران جبهه ملی و چپ هم کسانی که چپ غیر وابسته و ایران خواه هستند. هر کدام از این سه گروه رهبر سیاسی خود را معرفی کند تا اپوزیسیون فراگیر به سرعت شکل بگیرد و کشور را از این برزخ کبری نجات دهد. بله درست است زمان مناسبی برای همبستگی ملی و خدا حافظی با یک حکومت مذهبیِ غرق در فساد و خطرناک برای حفظ تمامیت ارضی کشور است.
سیاوش
