رضا پهلوی خواستار اعتصابات گسترده کارگری برای سرنگونی رژیم شد
رضا پهلوی، فرزند آخرین شاه ایران، در گفت‌وگو با پولیتیکو اظهار داشت که غرب باید یک «صندوق اعتصاب» ایجاد کند تا از مقاومت مدنی حمایت کرده و دولت ایران را فلج نماید.
به گفته آقای پهلوی، دولت‌های غربی باید یک «صندوق اعتصاب» ایجاد کنند تا موجی از اقدامات صنعتی در سراسر ایران را حمایت کرده، دولت را فلج و پایان رژیم را تسریع کنند.
رضا پهلوی، که پدرش آخرین شاه ایران بود و در انقلاب ۱۳۵۷ سرنگون شد، معتقد است مذاکرات هسته‌ای دونالد ترامپ با تهران به صلح در منطقه منجر نخواهد شد. اما او فرصتی برای آمریکا و اروپا می‌بیند تا به مخالفان مردمی ایران کمک کنند تا حاکمان روحانی را از درون سرنگون کنند.
در سال‌های اخیر، خشم از سرکوب رژیم و سوءمدیریت اقتصادی به اعتراضات عمومی گسترده‌ای منجر شده است. جایگاه تهران در خاورمیانه نیز به دلیل سقوط بشار اسد، متحدش در سوریه، و حملات ویرانگر اسرائیل علیه حماس و حزب‌الله به شدت تضعیف شده است.
با توجه به عقب‌نشینی ایران، پهلوی فرصتی برای قدرت‌های غربی می‌بیند تا حمایت از مخالفان رژیم و فراریان احتمالی را افزایش دهند. او در مصاحبه با پولیتیکو خواستار تخصیص بودجه برای کمک به مردم در مقاومت مدنی مسالمت‌آمیز شد، با مجموعه‌ای از «اعتصابات کارگری سازمان‌یافته که می‌تواند سیستم را فلج کرده و آن را وادار به فروپاشی کند.»
او گفت که این «صندوق اعتصاب» می‌تواند از دارایی‌های مسدود شده ایران تأمین شود. «فلج کردن رژیم در نتیجه توقف کار و اعتصابات — که کم‌هزینه‌ترین راه برای ملت است، به شرطی که بتوانیم آن را تأمین مالی کنیم — چیزی است که می‌تواند در چند ماه رخ دهد.»
شبح اعتصابات گسترده در زمینه تاریخ انقلابی ایران قدرتمند است.
ماه‌ها اعتصاب — به‌ویژه توسط کارگران نفت — نقش مهمی در فشار شدید بر شاه داشت. پس از انقلاب، رژیم اسلام‌گرا جنبش کارگری را سرکوب کرد، اما این جنبش دوباره به عنوان یک عامل سیاسی بالقوه ظهور کرده و تهران از ابعاد اقدامات کارگران پتروشیمی در سال ۱۴۰۰ شگفت‌زده شد.
رضا پهلوی، ۶۴ ساله، به پایتخت‌های اروپایی سفر کرده و با وزرا، مقامات و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی دیدار کرده تا حمایت از نارضایتی داخلی را تقویت کند. او می‌ترسد که گزینه دیگر، اقدام خارجی از جمله حملات نظامی احتمالی از سوی آمریکا یا اسرائیل باشد.
پهلوی گفت: «دیپلماسی بدون هیچ پیشرفت واقعی به پایان رسیده و همزمان این نگرانی وجود دارد که اگر دیپلماسی شکست بخورد، آیا از اقدام نظامی صحبت می‌کنیم؟» او افزود: «ما راه سومی پیشنهاد می‌کنیم — بهترین راه برای اجتناب از توسل به آن سناریو. به مردم ایران فرصت دهید، اجازه دهید آنها عامل تغییر باشند، پیش از آنکه مجبور به اقدامات دیگری شویم که مطلوب نیستند.»
