کمیته نوبل صلح خواستار آزادی قطعی نرگس‌محمدی شد

کمی پس از آن که بنیاد نرگس محمدی فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل از مرخصی موقت این زندانی سیاسی به دلایل پزشکی خبر داد، کمیته نوبل از مقامات جمهوری اسلامی خواست تا محمدی را برای همیشه آزاد کنند.

یورگن واتن فریدنس، رییس کمیته نوبل صلح چهارشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی در اسلو گفت: «ما از مقامات ایرانی می‌خواهیم که برای همیشه به حبس محمدی پایان دهند و اطمینان حاصل کنند که او از درمان‌های پزشکی کافی برای بیماری‌هایش برخوردار می‌شود.»

بنیاد نرگس محمدی در بیانیه‌ای با تایید خبر آزادی موقت و توقف ۲۱ روزه حکم زندان نرگس محمدی خواستار تمدید «توقف حکم» به حداقل سه ماه و آزادی بی‌قید و شرط محمدی شد.

این بنیاد تاکید کرد توقف یک‌ماهه حکم، کافی و عادلانه نیست.

این برنده جایزه نوبل صلح با آمبولانس به مرخصی اعزام شده است.

پیش‌تر مصطفی نیلی، وکیل، در شبکه ایکس خبر داد که با نظر پزشکی قانونی، دادستانی تهران اجرای حکم زندان نرگس محمدی را برای سه هفته متوقف کرد و او از زندان موقتا خارج شد.

محمدی تا به امروز بیش از ۱۰ سال از عمر خود را در زندان سپری کرده و از آبان ۱۴۰۰ یعنی هزار و ۱۱۴ روز پیش که مجددا به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری، زندانی شد، مجموعا به ۱۳ سال و ۹ ماه حبس، ۱۵۴ ضربه شلاق و مجازات‌های ناعادلانه دیگر محکوم شده است.

بیش از ۴۰ سازمان‌ مدافع حقوق بشر و انجمن‌های قلم، ۲۹ آبان با انتشار نامه‌ای از شورای حقوق بشر سازمان ملل خواستند با توجه به شرایط جسمی وخیم و نیاز مبرم محمدی به مراقبت‌های پزشکی، برای آزادی او از زندان جمهوری اسلامی مداخله کند.

تشدید بیماری در زندان

در اوایل مهر ۱۴۰۳، خانواده محمدی نگرانی شدید خود را نسبت به امتناع مکرر مقامات زندان اوین از انتقال این زندانی سیاسی به بیمارستان برای انجام آنژیوگرافی از سوی متخصص قلب او ابراز کردند.

محمدی در نهایت ششم آبان به این قرار ملاقات پزشکی دست یافت. در ۱۳ آبان، وکیل او اعلام کرد که در طول معاینه اخیر پزشکی، پزشکان یک ضایعه استخوانی مشکوک به سرطان در پای راست او کشف کردند.

اگرچه محمدی تحت عمل جراحی برای برداشتن بخشی از استخوان پای خود و انجام پیوند استخوان قرار گرفت؛ اما تنها دو روز پس از جراحی، با وجود گزارش کامل پزشکی و توصیه صریح پزشک برای سپری کردن حداقل سه ماه دوره نقاهت در خارج از زندان، به زندان بازگردانده شد.

این بازگشت در شرایطی صورت گرفت که او حتی توان نشستن و استفاده از سرویس‌های بهداشتی غیر استریل زندان را نداشت.

بر اساس این بیانیه، بیش از ۷۵ نفر در بند عمومی و تنها ۱۳ نفر در یک اتاق به همراه محمدی مشغول گذراندن حبس هستند و محمدی از دسترسی به محیط بهداشتی و امکانات لازم برای تعویض پانسمان‌های خود محروم بود.

بنیاد نرگس محمدی با تاکید بر این که جای هیچ فعال حقوق بشری، زندان نیست و فعالیت حقوق بشری جرم نیست، از فعالان حقوق بشر و هم‌بندی‌های محمدی، از جمله ویدا ربانی و مطهره گونه‌ای که با اعتصاب غذا و نامه‌نگاری‌های متعدد برای دریافت حقوق اولیه و مرخصی پزشکی او تلاش کرده‌اند و دیگر افراد و نهادهای حقوق بشری تشکر کرده است.

  بیانیه بنیاد نرگس:
نرگس محمدی پس از سال‌ها تحمل حبس با ۲۱ روز توقف حکم به مرخصی آمد

حدود سه هفته پس از عمل جراحی سنگین نرگس محمدی، سرانجام دادستان با درخواست مصطفی نیلی، وکیل نرگس محمدی، موافقت کرد و دستور «توقف حکم به مدت ۲۱ روز» (به جای اعطای مرخصی پزشکی) را صادر کرد. این تصمیم پس از هفته‌ها زندگی در شرایط غیرقابل‌تحمل و سخت زندان اتخاذ شد و نرگس امروز چهارشنبه ۱۴ آذر با آمبولانس از زندان به خانه منتقل شد.

نرگس در سال ۱۴۰۱ چندین بار دچار حمله قلبی شد و در نهایت برای عمل آنژیوگرافی به بیمارستان‌ منتقل شد. در اوایل مهر ۱۴۰۳، خانواده محمدی نگرانی شدید خود را نسبت به امتناع مکرر مقامات زندان اوین از انتقال نرگس به بیمارستان برای انجام آنژیوگرافی که از سوی متخصص قلب او در اسفندماه تجویز شده بود، ابراز کردند؛ نرگس در نهایت ششم آبان ۱۴۰۳ به این قرار ملاقات پزشکی دست یافت. در ۱۳ آبان، وکیل او اعلام کرد که در طول معاینه اخیر پزشکی، پزشکان یک ضایعه استخوانی مشکوک به سرطان در پای راست او کشف کردند. اگرچه نرگس تحت عمل جراحی برای برداشتن بخشی از استخوان پای خود و انجام پیوند استخوان قرار گرفت؛ اما تنها دو روز پس از جراحی، با وجود گزارش کامل پزشکی و توصیه صریح پزشک برای سپری کردن حداقل سه ماه دوره نقاهت در خارج از زندان، به زندان بازگردانده شد. این بازگشت در شرایطی صورت گرفت که او حتی توان نشستن و استفاده از سرویس‌های بهداشتی غیراستریل زندان را نداشت.

طی سه هفته گذشته، شرایط غیربهداشتی زندان، عدم امکان تعویض پانسمان جراحی در محیط استریل، ازدحام جمعیت (بیش از ۷۵ نفر در بند عمومی و ۱۳ نفر در اتاق او)، ضعف سیستم ایمنی و فشارهای ناشی از جراحی، به بروز زخم بستر و تشدید دردهای کمر و پاهای او انجامیده است که نیاز به طی کردن روند درمان ریشه‌ای دارد.

ما، در بنیاد نرگس، خواستار تمدید «توقف حکم» به حداقل سه ماه و آزادی بی‌قید و شرط نرگس محمدی هستیم. تاکید می‌کنیم که توقف یک‌ماهه حکم، کافی و عادلانه نیست. مشکلات جسمی متعدد که طی سال‌ها حبس و زندان به وجود آمده‌اند، نیاز به درمان قطعی و طولانی‌مدت زیر نظر پزشکان دارند پروسه‌ای که طی یک ماه و به طور فشرده و سرسری امکان‌پذیر نیست.

بسیاری از فعالان حقوق بشر و هم‌بندی‌های نرگس محمدی، از جمله ویدا ربانی و مطهره گونه‌ای، با اعتصاب غذا و نامه‌نگاری‌های متعدد برای دریافت حقوق اولیه و مرخصی پزشکی او تلاش کرده‌اند. مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران، کمیته مستقل حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد، بیش از هزار فعال حقوق بشر در فرانسه و صد فعال مدنی و سیاسی داخل و خارج کشور نیز با پیگیری وضعیت نرگس نقش مهمی ایفا کرده‌اند. بنیاد نرگس از تمامی این حمایت‌ها، به‌ویژه از حمایت و تلاش‌های شبانه‌روزی ائتلاف «آزادی نرگس»، صمیمانه قدردانی و تشکر می‌کند.

بنیاد نرگس یادآوری می‌کند که جای هیچ فعال حقوق بشری، زندان نیست و فعالیت حقوق بشری جرم نیست.

نرگس تا به امروز بیش از ۱۰ سال از عمر خود را در زندان سپری کرده و از آبان ۱۴۰۰ یعنی هزار و ۱۱۴ روز پیش که مجددا به به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری، زندانی شد، مجموعا به ۱۳ سال و ۹ ماه حبس، ۱۵۴ ضربه شلاق و مجازات‌های ناعادلانه دیگر محکوم شده است.

از تمامی سازمان‌های حقوق بشری، نهادهای بین‌المللی و فعالان حقوق بشر و حقوق زنان می‌خواهیم که همچنان صدای نرگس محمدی باشند و برای آزادی او و تمامی زندانیان سیاسی در ایران تلاش کنند.

نرگس محمدی و تمامی زندانیان سیاسی را آزاد کنید!
بیانیه بنیاد نرگس – ۱۴ آذر ۱۴۰۳

ایران اینترنشنال، بنیاد نرگس محمدی