پرستو فروهر، فرزند داریوش و پروانه فروهر، با اظهار اینکه روز دوشنبه اول آذر ماه ماموران امنیتی از برگزاری هجدهمین سالگرد بزرگداشت والدینش جلوگیری به عمل آورده‌اند به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «ماموران امنیتی با حضور در جلوی درب خانه فروهرها و کوچه‌های منتهی به آن مانع ورود بستگان و دوستان به منزل شده‌اند و عملا هیچکس نتوانسته وارد خانه شود.» به گفته خانم فروهر این ماموران همگی لباس شخصی به تن داشتند و مشخص نبود که از چه ارگانی بودند و با آنکه «خشونت فیزیکی نداشتند اما با جدیت از مردم می‌خواستند که به خانه‌هایشان باز گردند و حتی به برخی از آنها به دروغ گفته‌اند که مراسم لغو شده یا در بهشت زهرا برگزار خواهد شد.»

پرستو فروهر دختر داریوش فروهر و پروانه فروهر(اسکندری) دو تن از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای در سال ۱۳۷۷ است که پدر و مادرش به دست اعضای وزارت اطلاعات کشته شدند. داریوش فروهر دبیر کل حزب ملت ایران و از رهبران جبهه ملی ایران و همسرش پروانه اسکندری روز اول آذر ماه ۱۳۷۷ در منزل شخصی‌شان توسط ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی به قتل رسیدند. هر سال مراسم بزرگداشت این دو مرحوم با تدابیر امنیتی و مداخله نیروهای لباس شخصی همراه است.

پرستو فروهر روز دوشنبه ۱ آذر ۱۳۹۵ طی گفت و گویی با کمپین بین المللی حقوق بشر درباره جلوگیری ماموران امنیتی از  ورود بستگان و دوستان فروهرها به منزل‎شان برای برگزاری هیجدهمین مراسم بزرگداشت سالگرد قتل پدر و مادرش، گفت: «ماموران از حوالی ساعت ۱۰ صبح در اطراف خانه مستقر بودند و متاسفانه از حوالی ۱۰ صبح هفت، هشت نفر مامور امنیتی جلوی در خانه بودند و تعدادی هم در دو طرف کوچه حضور داشتند و جلوی هر کسی که می‌خواست به خانه بیاید  را می‌گرفتند. در واقع هیچکس نتوانست امروز وارد خانه شود و مراسم با چند نفر از اقوام نزدیک که از شب گذشته به خانه ما آمده بودند، برگزار شد.»

فرزند داریوش فروهر و پروانه فروهر(اسکندری) در پاسخ به اینکه رفتار ماموران چگونه بوده، گفت: «من فقط آنچه که در جلوی خانه مان اتفاق می‌افتاد را می‌دیدم. ماموران در جلوی خانه رفتار خشونت آمیزی نداشتند اما هیچ انعطافی هم نداشتند و می‌خواستند آدم‌ها از راهی که آمده‌اند برگردند. حتی اجازه ندادند یکی از دوستانم که حالش خوب نبود برای لحظه‌ای وارد خانه شود، روی صندلی بنشیند و خستگی در کند و بعد برود.»

پرستو فروهر ادامه داد: «متاسفانه از چند نفر شنیدم که ماموران حرف‌های نادرستی به آنها زده‌اند که مثلا ما خودمان مراسم را لغو کرده‌ایم یا مراسم را به بهشت زهرا منتقل کرده‌ایم. یعنی سعی کرده‌اند مردمی را که برای شرکت در مراسم آمده بودند، گمراه کنند. من چندین بار از مامورانی که جلوی در خانه‌مان ایستاده بودند خواستم که چنین حرف‌های نزنند اما متاسفانه آنها این حرف‌ها را به برخی از آدم‌ها زده‌اند.»

فرزند فروهرها همچنین در پاسخ به اینکه آیا در روزهای قبل، برای برگزار نکردن مراسم بزرگداشت تهدید شده است به کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران گفت: «چند روز پیش تلفنی به من شد و کسی پشت خط اظهار کرد که از سوی وزارت اطلاعات تماس می‌گیرد. او گفت حق ما برگزاری مراسم است اما فقط باید اعضای خانواده در مراسم شرکت کنند. من مطمئن نبودم واقعا ایشان از طرف وزارت اطلاعات تماس می‌گیرد. مگر می‌شود تماس تلفنی را یک خواسته رسمی تلقی کرد. هیچ اطمینانی وجود ندارد که چه کسی پشت آن خط بوده، هر کسی می‌تواند پشت خط خودش را به عنوان هر ارگانی که می‌خواهد معرفی کند. من به ایشان هم گفتم که حرف‌هایش هیچ سندیتی برایم ندارد.»

پرستو فروهر روز سه شنبه دوم آذر ماه نیز طبق احضاریه‌ای که پیش از این دریافت کرده باید برای «پاره‌ای از توضیحات» به شعبه دوم «دادسرای شهید مقدس» مستقر در زندان اوین مراجعه کند. خانم فروهر به کمپین گفت: «فردا خواهم رفت و امیدوارم ماجرا با توضیحات فردا ختم شود و پرونده به دادگاه کشیده نشود.»

او پیشتر در گفتگویی با کمپین در تاریخ ۲۸ آبان ماه ۱۳۹۵ با اظهار بی‌اطلاعی از دلیل احضارش به شعبه دوم دادسرای مقدس، گفته بود که در این باره «پرسش‌های وکیلم نیز بی پاسخ مانده است. من تاکنون پرونده‌ای نداشته‌ام و دلیل این احضار نیز برایم عجیب است.» خانم فروهر همچنین گفته بود که «از یکسال و نیم گذشته دچار ممنوعیت کار هنری و پخش آثارش در ایران بوده و حتی چاپخانه دار و گالری داری که قرار بود تقویم‌هایش را منتشر و رونمایی کنند نیز به صورت رسمی تهدید شده‌اند.»

علاوه بر محدودیت‌های هر ساله برای برگزاری مراسم بزرگداشت داریوش و پروانه فروهر و محدودیت‌های کاری برای خانم پرستو فروهر، طی سال ۱۳۹۴ منزل فروهرها که در زمان اقامت پرستو فروهر در خارج از کشور کسی در آن سکونت ندارد دو بار مورد دستبرد واقع شده است. اولین بار اواخر فروردین ماه ۱۳۹۴ و دومین بار آذر ماه ۱۳۹۴ به خانه فروهرها دستبرد زده شد و علیرغم شکایت هنوز پرونده به نتیجه‌ای نرسیده است.