اعلامیّۀ اتحاد جمهوری خواهان ایران:
دربارۀ توافقنامۀ همکاری احزاب کردستان ایران
انتشار«توافقنامه» همکاری حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومه له کردستان ایران، با طرحِ برخی نکات و نظریه های مندرج در آن؛ با واکنش های متفاوتی از طرف شخصیت های سیاسی و فرهنگی و نیز تعدادی از سازمان های سیاسی و آزادی خواه روبرو شد و بحث گسترده ای در اطراف آن را دامن زد.

هیات سیاسی - اجرائی اتحاد جمهوری خواهان ایران لازم می بیند، مواضع خود را که ملهم از قطعنامه همایش سوم اتحاد جمهوری خواهان در برلین (۲۵ تا ۲۷ ماه مه ۲۰۰۷) است؛ به اطلاع هم میهنان عزیز به ویژه امضا کنندگان محترم توافقنامۀ همکاری بین حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله کردستان ایران برساند.

به باور ما، هدف مشترکِ همه سازمان های ایرانی در سراسرِ کشور و در شرایط کنونی، همان گونه که رهبران تاریخیِ حزب دموکرات کردستان ایران؛ زنده یادان دکتر عبدالرحمان قاسملو و دکتر صادق شرفکندی نیز، بارها در نوشته ها و گفتار خود، مورد تاکید قرار داده‌اند؛ پیکار برای آزادی و دموکراسی و تامین حاکمیت جمهور مردم است. زیرا چنان که از«توافقنامه» نیز برمی‌آید، در ایران آزادِ استوار بر دموکراسی است که می‌توان به خواست‌هایِ  به حقّ نیروهای سیاسی، از جمله برطرف کردن تبعیض و ستم قومی ـ اتنیکی، و هرگونه تبعیض و ستم دیگر، به ویژه در زمینۀ تبعیض و ستم جنسی و مذهبی، به طور اساسی و پایدار پایان داد.

شعار:«دموکراسی برای ایران و خودمختاری برای کردستان» که تا همین اواخر، همچنان خواست محوری حزب دموکرات کردستان بود، بازتاب این رویکرد واقع بینانه بود.

بدیهی است که این به معنی دست روی دست گذاشتن و منفعل ماندن  و به امید روز موعود نشستن نیست. ما از هم اکنون و همواره، هر گونه رفتار و اقدام تبعیض آمیز، و جور و ستم، که از سوی حاکمیّت جمهوری اسلامی، علیه اقوام ساکن ایران، به ویژه در زمینۀ دینی، آموزش زبان مادری و نظایر آن صورت می گیرد، محکوم  کرده  و مبارزه برای دستیابی به این خواست ها را، بخش جدائی ناپذیر پیکار خود برای آزادی، دموکراسی و حاکمیّت ملت ایران در حال حاضر می دانیم.

در همین راستاست که به باور ما، مُقّدم و محوری کردن فقط خواست های قومی و اجتناب از طرح خواست های عمومی، که در «توافقنامه» بازتاب دارد؛ با ضرورت تمرکز نیروها برایِ تحقق خواستِ عمومی نیروهای آزادیخواه کشور، برای گذر از استبداد و حکومت مطلقۀ کنونی  به آزادی و دمکراسی مغایر است.

به باور ما بیانیۀ توضیحی مورخه ۱۲ شهریور ماه ۱۳۹۱ امضا کنندگان «توافقنامۀ» همکاری احزاب کردستان ایران، گامی مثبت در راستای برطرف کردن برخی از ابهامات موجود در آن است. امیدواریم امضا کنندگان این سند با گام های بعدی زمینۀ تفاهم هرچه بیشتر با سایر نیروهای آزادی خواه ایران را هموار ساخته و ابهاماتی را که احزاب و شخصیت های سیاسی ایران در بیانیه ها و مصاحبه ها و اظهار نظرهای خود مطرح کرده اند، بر طرف سازند.
لازم به یادآوری است که قطعنامۀ مصوب همایش سوم اتحاد جمهوری خواهان ایران خواستار برقراریِ دولتی غیرمتمرکز است و تامین آن در ایران آزاد و دمکرات و یافتنِ مناسب ترین شکلِ ساختاریِ آن را؛ گامی مهّم در راستای دمکراسی در ایران و اداره امور محلی به دست مردم می داند. چنین ساختاری نه صرفا بر مبنای قومی، که عملا ناممکن و تنش آفرین خواهد بود؛ بلکه بر مبنای تقسیمات بازنگری و اصلاح شدۀ کشوری ممکن و عملی است.

اتحاد جمهوریخواهان ایران اصرار امضاکنندگان «توافقنامه» بر ساختار مبتنی برتقسیم بندی ملی ـ جعرافیایی  و فدرالیسم قومی را همچون شرط لازم برای همکاری با دیگر سازمان های سیاسی ایرانی نادرست می‌داند و امضا کنندگان این سند را به بازنگری در مشروط کردن همکاری ها دعوت می‌نماید.
هیات سیاسی ـ اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
۱۰ مهرماه ۱۳۹۱
۱ اکتبر ۲۰۱۲