دکتر ابراهیم یزدی در میامی به مراسم ۱۶ آذر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۹۴ نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و درود به دانشجویان عزیز دانشگاه تهران
روز ۱۶ آذر که نماد آزادی خواهی و استقلالطلبی دانشجویان ایران است را به همه دانشجویان دانشگاههای سراسر کشور تبریک میگویم.
از اینکه به دلایل امنیتی و به درخواست شفاهی مسئولین دانشگاه تهران، علیرغم صدور مجوز، از حضور در جمع گرم و گرامی شما محروم شدهام؛ بسیار متاسفم و امیدوارم دیدار با شما عزیزان، به زودی زود، در روزهایی بهتر صورت پذیرد.
پیام من به شما دانشجویان چیزی نیست جز امید و صبوری و شکوری. از این ناحقیها و بیمهریها دلسرد و ناامید نشوید. روند توسعه و گذار به دموکراسی در ایران مثبت است. آینده ایران روشن است.
در منطقهای پر از جنگ و خشونت، ایران به مدد مردم مومن صبور و مصالحهجو روزهای به نسبت آرامتری را میگذراند. مردمی که با وجود ظلمهایی که در حقشان شد، صبر پیشه کردهاند و همواره در موسم انتخابات اعتراضات و انتقادات خود را با پیامی روشن به حاکمیت انتقال دادهاند.
رهبران اصلاحطلب و اپوزیسیون قانونی داخل کشور نیز با آگاهی از وضعیت کشور در راستای منافع ملی گام برداشته و از در گفت و گو، تعامل، اصلاح گری و رعایت قانون با مخالفان تندروی خود مواجه شدند. هرچند آنها به زندان افتادند و در حصر رفتند، اما هرگز دست به اقدامات رادیکال و غیرقانونی نزدند. خداوند متعال سلامتشان دارد و آزادی این عزیزان را میسر فرماید.
اکنون که داعشیان، هم در مرزهای کشور و هم در داخل کشور، درصدد ایجاد ناامنی و برهم زدن ثبات سیاسی ایران هستند و عدهای غافل و جاهل نیز در داخل کشور با ایجاد درگیری و تنش در همان راه داعش گام بر میدارند، بیش از پیش نیاز به آرامش و صبوری داریم.
توسعه تنها در فضایی آرام و به دور از خشونت تحقق میپذیرد. بنابراین، در مواجهه با تندخوییها و عصبیتهایی که علیه شما صورت میگیرد، با درایت و آگاهی تاریخی رفتار کنید.
عدهای میخواهند که با کشاندن دانشجویان و مردم به تقابل و درگیری، راه حذف مخالفان خود را هموار کنند. اینگونه است که میبینید سخنرانیها را برهم میزنند و به روی سخنرانان چاقو میکشند. مراقب باشید که در چنین صحنه آراییهایی، در «دام تقابل» نیافتید؛ در «دام خشونت» نیافتید.
شما دانشجویان عزیز میدانید که اسرائیل و برخی کشورهای منطقه از دستاوردهای دیپلماتیک ایران در ماههای اخیر ناراحتند و از هیچ کوششی برای جلوگیری از بهره برداری ایران از «برجام» و برهم زدن معادلات منطقه دریغ نمیکنند.
راه حل مسئله داعش و سوریه را باید در خلال همکاریهای بین المللی با مشارکت ایران و از طریق گفت و گو و دیپلماسی یافت.
باید آگاه باشیم که در «دام جنگ» نیافتیم و از هرگونه ماجراجویی که منافع ملی ایران را به خطر میاندازد پرهیز کنیم.
ما در گذشته بارها به مخالفان تندروی حکومت ایران گفتهایم که راه حل عراق و لیبی راه به جایی نمیبرد. در کوله بار سربازان آمریکایی، دموکراسی یافت نمیشود.
در یمن و سوریه نیز، عملکرد مخالفان حکومت کار را به جنگ داخلی و فروپاشی ملی و جغرافیایی کشاند. بنابراین در شرایط حال حاضر، باید بدانیم که دموکراسی و توسعه در ایران، با اقدامات درون زا و از طریق روشهای مصالمت جویانه و اصلاحطلبانه ممکن است.
هرچند راه ناهموار، پر از مانع و دشوار است اما با پایمردی و صبوری مردان و زنان آزاده و آزادی خواه ایران، به قوه الهی تحقق خواهد یافت.
جنبش دانشجویی ایران همواره در راستای جنبش دموکراسیخواهی و آزادی خواهی تاریخی ایران از دوران مشروطه به بعد فعال بوده است.
دانشگاه سنگر آزادی خواهی و مبارزه با استبداد و استعمار بوده است. در ۱۶ آذر ۱۳۳۲، شریعت رضوی، بزرگ نیا و قندچی در پای استبداد شاه و استعمار آمریکا و انگلیس قربانی شدند. بنابراین، در توصیف جنبش دانشجویی هیچگاه نمیتوان دو ویژگی «آزادی خواهی» و «ملی گرایی» را نادیده گرفت.
از طرفی دیگر، جامعه ایرانی یک جامعه درحال گذار به جامعهای مدرن است و هدایت و مدیریت این گذار باید توسط دانشگاهیان، نخبگان و روشنفکران ایران صورت گیرد.
قطعا دانشجویان و جنبش دانشجویی در این میان نقش پررنگ و مهمی ایفا کرده و خواهند کرد. سرنوشت و مدیریت آینده کشور در دستان شما دانشجویان است.
باید با مطالعه تاریخ از اشتباهات گذشته درس بگیرید و به مدد این آگاهی تاریخی برای رسیدن ایران به جامعهای دموکراتیک و مدرن، برنامهریزی و تلاش کنید.
ما در این راه پیش رو از هیچ حمایتی از شما دریغ نخواهیم کرد و دعای خیر ما پشتیبان شماست. شما چشم و چراغ ما و امید آینده ایران هستید.
ابراهیم یزدی؛ ۱۶ آذر ۱۳۹۴