- بعضی از کنشگرانی که عنوان اصلاحطلبی را یدک میکشند (مثل صاحبان رسانه که در آستانه شبهانتخاب ریاست جمهوری ۱۴۰۱ با رییس منصوب دیدار و اعلام وفاداری کردند و امروز هم وقیحانه، تاجزاده را در کنار احمدینژاد قرار میدهند) متوهمانه و یا مأمورانه در تلاشند این مصلح پاک را خارج از دامنه اصلاحات بدانند و عواقب هر ستم حکومتی بر او را متوجه خودش بدانند، درست مثل آقای حسین محمدی عضو ارشد دفتر رهبر، که از آقای حسین- م اصلاح طلب حکومت محور با تحکم میخواهد که علیه تاجزاده موضعگیری و مرزبندی کنند.
- تاجزاده از حکومت دینی گذشته و اصلا قصد ندارد خاتمی و موسوی خوئینی را جای خامنهای بنشاند. اصلاحطلبان اصیل از بازداشت او ناراحتاند، بدلیها بلاتکلیفاند و براندازان، خوشحال. همین خرسندیِ، اخیر، مبارکِ هستهی اصلی حکومت باد.
- به نظرم این بازداشت، نقطه عطف سیاستورزی است، شفافتر از انتخابات ریاستجمهوری پیشین. یا باید از مصطفی و مرام و روش او حمایت کرد و زندانش را محکوم و یا سکوت پیشه کرد که همانا معرف اصلاحگران حکومتمحور است. اصلاحاتی که تاجزاده آن را نمایندگی میکند در گفتمان دموکراسی سکولار و در جنبش مدنی سبز و بعدتر انقلاب “زن، زندگی، آزادی” قابل فهم است.
- این بازداشت تاجزاده، شاغول خوبی است برای مدعی و مدعای اصلاحطلبی ساختاری و تحولخواه، و جز آن اصلاحات، چیزی جز “تیلهبازی” با حکومت و حاکمان تمامیتخواه نیست. تاریخ دو دهه اخیر ایران نشان داده امثال تاجزاده، رسولاف، مدنی، نرگس محمدی، شهابی ، و …در زندان که هستند هم افشاءکنندهترند و هم مخاطبپذیرتر. بنابراین ضمن محکومکردن حبس او و دیگر مظلومان کشور، تردیدی ندارم که این حبس، محبس تبلیغاتی دیگری برای طراحان آن خواهد بود.