مخالفان نظام جمهوری اسلامی عموما نگرانند که مبادا اعلام برچیده شدن گشت ارشاد صرفا حربه‌ای برای خاموش کردن اعتراض‌ها یا حداقل تلاشی برای آرام کردن معترضین باشد.
از سوی دیگر، در اردوی موافقان نظام این نگرانی وجود دارد که برچیده شدن گشت ارشاد مقدمه‌ای باشد بر امتیازدادن های بعدی نظام به مخالفان.
من از بین این دو، نگرانی گروه دوم را واقع‌بینانه‌تر ارزیابی می‌کنم.
در شرایط انقلابی، اصل دومینوی امتیازها با تمام قوا مصداق عینی پیدا می‌کند. در هر رویارویی انقلابی اهداف راهبردی کوتاه و بلندمدت واجد اهمیت بسیار است. انقلابیون که عموما شناخت چندانی از برنامه‌ریزیهای راهبردی بلندمدت، میان‌مدت و کوتاه‌مدت ندارند و با تاکتیک‌ها و متدهای لازم برای تحقق این برنامه‌های راهبردی بیگانه‌اند(زیرا همیشه تصور کرد‌ه‌اند به صرف اتکا به شور و شوق و شجاعتشان، به‌زودی حریف را شکست خواهند داد)، معنای “اصل دومینوی امتیازها” را نمی‌دانند در حالی‌‌که حریف حداقل به صورت غریزی هم که شده به آن وقوف دارد و خطراتش را حس می‌کند.
نظام به‌خوبی آگاه است که اگر حریفش به اهداف راهبردی میانی، مثل برچیده‌شدن گشت ارشاد، دست یابد روحیه‌ی معترضین به‌شدت افزایش خواهد یافت و تحولی مهم در به هم خوردن موازنه قدرت بین معترضین و حکومت رخ خواهد داد.
مخالفان آگاه نیستند که در مراحل ابتدایی این رویارویی معمولا آسیب‌رسانی سریع و کامل به منابع اصلی حریف ناممکن است زیرا چنین آسیب‌رسانی‌ای در گروی حضور اکثریت مردم در صحنه است و به همین دلیل تحقق اهداف راهبردی کوچک و میانی اهمیت تعیین‌کننده‌ای پیدا می‌کند.
نظام از طرفی خوب می‌داند که هر پیروزی مخالفین، هر چقدر هم کوچک یا متوسط باشد(از قبیل برچیده شدن گشت ارشاد) به آنها اعتماد به نفس می‌دهد و روحیه موافقان را ضعیف می‌کند.
نظام می‌داند در شرایط انقلابی، هر امتیازدادنی به امتیازدهی بعدی ختم می‌شود، درست مثل مهره‌های دومینو که یک‌به‌یک فرو می‌ریزند.
در انقلاب قبلی نمونه ریزش دومینوها را دیدیم: انحلال حزب رستاخیز، اعلام فضای باز سیاسی، دستگیری هویدا و وزرای دولت قبل، آزادی زندانیان سیاسی، روی کار آوردن بختیار و عاقبت سقوط حکومت.
چنین است اصل دومینوی امتیازها در شرایط انقلابی.
تصور خام انقلابیون جوان این است که حکومت با همان یک امتیاز اولیه موفق می‌شود مردم را آرام و پایه‌های قدرت خود را ترمیم و تقویت کند غافل از آن‌که قطار انقلاب اگر راه بیفتد در هیچ ایستگاهی جز ایستگاه آخر توقف نخواهد کرد.
نظام این را خوب فهمیده اما مخالفانش هنوز نفهمیده‌اند.
آنچه خواندید صرفا نظر شخصی نویسنده است.