ايران امروز

وضعيت موتور‌سواران مسافر‌کش در کلان شهر تهران

خانه شهرياران
آقا موتور؟!
احسان رافتی
سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۳۸۵
با افزايش توليد کارخانه‌های اتومبيل‌سازی کشورمان و افزايش ساعت به ساعت ترافيک شهری و کند شدن حمل و نقل مردم،" موتور" با توجه به لايی‌هايی که به راحتی می‌کشند و گاهی هم می‌توانند از پياده‌روها، پل‌ها، لابه لای درختان، معابرشهری، از روی جدول‌های خيابان‌ها و حتی خط‌های وی‍ژه امروزه اهميت خاصی را در شهرهای بزرگ پيدا کرده‌اند که در نوع خود بی نظير است.
يک موتوری مسافرکش اگر صبح ساعت ۸ صبح از خانه بيرون بياد، ‌اگر برای خودش سرقفلی هم نداشته باشد و در خيابان‌ها چرخ بزند اگر تا ساعت ۶ بعدازظهر هم کار کند و بقيه‌اش را به استراحت بپردازد، روزانه حداقل در حدود بيست تا سی هزار تومان درآمد دارد که در ماه می‌شود در حدود ششصد تا نهصد هزار تومان.
حدود ده سال قبل شغلی به نام موتوری مسافرکش در جامعه نبود. به طوری که اگر موتوری‌ مسافرکشی هم اگر وجود داشت خيلی آرام و بی سروصدا نزديک مسافرها می‌شد و آرام می‌گفت : آقا موتور؟
ولی با تاسيس يک شرکت پيک موتوری با شعب زياد به بهانه حمل پاکت و بسته‌های سريع شهری و حمل و نقل مسافر، کم کم موتوری‌ها نيز رويشان باز شد به طوری که در چند سال اخير شغل موتوری مسافرکش به يکی از پرسودترين شغل‌های کشور بدل گشته است و کسی ابايی ندارد که بگويد من موتوری مسافرکش هستم.

سرقفلی
با افزايش موتوری‌های مسافرکش و تردد زياد آن‌ها در سطح شهر حالا بيشتر موتوری‌ها برای خودشان سرقفلی دارند و همه روزه مثل بقيه افراد جامعه به محل معينی می‌روند و از همان‌جا مسافران را جا به جا می‌کنند و دوباره همان‌جا برمی‌گردند و اگر کسی هم بخواهد در کنار آنها کاسبی کند مسلما با بدترين برخوردها مواجه خواهد شد.
گاهی اين سرقفلی‌ها اجاره هم داده می‌شود که دور ميدان ونک، دور ميدان هفت تير، دور ميدان انقلاب، ميدان امام خمينی و بازار از گران‌ترين سرقفلی‌های شهر تهران است که گاهی تا روزی بيست تا سی هزارتومان هم کرايه داده می‌شود.

تنها منبع درآمد
خيلی از موتوری مسافرکش تنها منبع درآمدشان همين موتور زوار درفته‌شان است که صبح ها برای سير کردن شکم زن و بچه‌شان به خيابان‌ها می‌آيند و مسافران را برای لقمه نانی جا به جا می‌کنند.
خيلی‌ها هم که بيکار شده‌اند يا دنبال کار بوده‌اند بهترين کاری که به ذهنشان رسيده همين پيک موتوری است چون با حداقل سرمايه می‌شود وارد اين کار شد. کاری هم ندارد. خدا پدر شرکت‌های موتورسازی را بيامرزد که با ماهی ۳۰ هزارتومان بدون ضامن معتبر و اين کارها موتور را به صاحبش تحويل می‌دهد.

درآمد روزانه
يکی از خوبی‌های موتوری مسافرکش اين است که پولش جيرينگی است و مستقيم از دست مسافر می‌گيرد و می‌زند به جيب. مثل تاکسی‌های مسافرکش هم نيستند که کلی بنزينشان شود يا اگر جايی از ماشين خراب شد کلی پول پياده شوند.
درآمد موتوری‌ها هم بد نيست و هر کدام‌شان گفته درآمد خوبی ندارد و از درآمدش راضی نيست بدانيد که يا دروغ می‌گويد يا اين که ديگر خيلی پرتوقع است.
اگر موتوری را از خيابان می‌گيريد و سوار می‌شويد حواستان باشد. چون اگر اتفاق خاصی بيافتد هيچ جوره نمی‌توانيد او را پيدا کنيد. برای اطمينان بيشتر از شرکت‌های مختلف پيک موتوری می‌توانيد استفاده کنيد.
يک موتوری مسافرکش اگر صبح ساعت ۸ صبح از خانه بيرون بياد، ‌اگر برای خودش سرقفلی هم نداشته باشد و در خيابان‌ها چرخ بزند اگر تا ساعت ۶ بعدازظهر هم کار کند و بقيه‌اش را به استراحت بپردازد، روزانه حداقل در حدود بيست تا سی هزار تومان درآمد دارد که در ماه می‌شود در حدود ششصد تا نهصد هزار تومان. مطمئنا اگر يک موتوری مسافرکش زرنگ باشد تا ماهی يک ميليون وپانصدهزارتومان هم درآمد دارد.
يک موتوری اگر از خانه که بيرون می‌آيد جايی بياستد که مسافر به سمت او بيايد و نيز چيزی در حدود پانصد تا ششصدهزارتومان در ماه درآمد دارد.
با اين وجود موتوری‌ها هميشه شاکی اند. مثل خيلی از راننده تاکسی‌ها...

چرا راضی نيستند
با اين که موتوری‌های مسافرکش خوب درمی‌آورند ولی از شغل‌شان ناراضی هستند. بيشترشان شغل‌های خودشان را داشتند و ناخواسته وارد اين کار شده اند. خيلی‌هايشان همچنان خيلی دوست دارند که مبلغ خيلی کمتری دريافت کنند ولی در يک جای خوب و درست کار کنند.
«محمد» مهندس راه و ساختمان است. خودش هم نمی‌داند چرا دارد در يکی از شرکت‌های پيک موتوری کار می‌کند. دوست دارد برود و در همان رشته‌ای که درس خوانده کار کند ولی خب نمی‌شود. می‌گويد کار هست ولی با رقم‌های پايين...
«عباس» دانشجو است. ساعت‌هايی که کلاس ندارد با موتور پدرش کار می‌کند تا خرج دانشگاه آزادش را بدهد چون پدرش نمی‌تواند از پس دانشگاه او برآيد. عباس دلش نمی‌خواهد هيچ کس بفهمد که او با موتورمسافر حمل می‌کند.
«کاظم» عاشق موتور و گاز دادن است. سی و شش سالی دارد که کارش را خيلی دوست دارد. بزرگترين شاهکار عمرش اين بوده که يک مسافر را در عرض ۷ دقيقه از حوالی پارک‌وی به فرودگاه برده تا مسافرش از پروازش جا نماند و بيست هزارتومان نيزگرفته است.

موتوری‌های مهربان
موتوری‌ها معمولا دوست دارند برای مسافران‌شان صحبت کنند و با آن‌ها درد و دل کنند و آن‌ها را مشکلات زندگی آگاه کنند.
البته بيشتر موتوری‌ها از شگفتی‌هايی که تا حالا انجام داده‌اند صحبت می‌کنند يا از اينکه سعی می‌کنند از توانايی‌هايشان بگويند که شايد بتوانند در محل کار مسافرشان بتوانند کاری کنند.

کرايه‌های متفاوت
کرايه‌های موتوری‌های مسافرکش خيلی متغير است. مثلا شما می‌توانيد از ميدان هفت‌تير تا تجريش را با هزاروپانصد تومان برويد و در زمانی هم زير چهارهزارتومان نمی‌توانی بروی...
دليلش هم مشخص است. اگر شما يک موتورسوار حرفه‌ای باشيد می‌فهميد که بعضی‌ها کارشان همين است. درست که در جايی تعريف نشده است ولی خودشان بين خودشان تعريف کرده‌اند. تعرفه گذاشته‌اند و زير آن تعرفه هم مسافر حمل و نقل نمی‌کنند. حتی اگر مدت‌ها بدون مسافر بمانند که اين افراد را می‌توانيد در سرقفلی‌هايی که دارند يا معابر مهم و ميدان‌های مهم پيدا کنيد که موتورشان خاموش است و منتظر مسافرند.
اما عده‌ای ديگری درست که با موتورشان مسافرکشی می‌کنند ولی اين کار را برای خودشان تعريف نکرده‌اند. يا تفريحی اين کار را می‌کنند که پول بنزين‌شان دربيايد يا مسافرکشی شغل دوم‌شان است يا از اين کار هنوز خجالت می‌کشند. اين قشر مسافر را رد نمی‌کنند و هرطور شده سعی می‌کنند که مسافر را سوار کنند ولو به قيمت‌های پايين. که اين‌ها را نيز می‌توانيد در خيابان‌ها و حاشيه ميدان‌ها ( بالاتر يا پايين‌تر) ببينيد که موتورشان روشن است،‌ خودشان هم روی آن نشسته‌اند و زياد هم به روی خودشان نمی‌آورند که مسافرکش هستند آن هم از ترس دوستان سرقفلی دار ...

قيمت‌ها
قيمت موتوری‌ها در حدود دو تا چهار هزارتومان است مگر در شرايط و يا مسيرهای خاص که شما با اين مبلغ به راحتی می‌توانيد از اين سر تهران به آن سر تهران برويد و بدون دردسر ترافيک و شلوغی به کارتان برسيد و فقط حواستان باشد که زياد پرداخت نکنيد ...

مهم‌ترين قيمت بر اساس تعرفه‌های موتوری‌ها
ميدان هفت تير به تجريش: سه تا چهارهزار تومان
ميدان انقلاب به سمت ميادين اطراف: دو هزار تومان
ميدان امام خمينی به ونک: دوهزارو۵۰۰ تومان
ميدان آزادی به ولی عصر: سه هزار تومان
ميدان امام حسين به پارک وی: سه هزار تومان
ميدان انقلاب به ونک: دوهزارو۵۰۰ تومان
ميدان ولی عصر به بازار: سه هزار تومان
ميدان تجريش به بازار: چهارهزار تومان

توجه کنيد
هميشه توجه کنيد که وقتی سوار موتوری‌های مسافرکش می‌شويد چند نکته را يادتان باشد.
- : اگر موتوری را از خيابان می‌گيريد و سوار می‌شويد حواستان باشد. چون اگر اتفاق خاصی بيافتد هيچ جوره نمی‌توانيد او را پيدا کنيد. برای اطمينان بيشتر از شرکت‌های مختلف پيک موتوری می‌توانيد استفاده کنيد.
- : در ترافيک‌ها و خيابان‌های شلوغ مواظب پاهايتان باشيد. سعی کنيد پاهايتان را جمع کنيد تا وقتی از لای ماشين‌ها عبور می‌کنيد پايتان لای ماشين‌ها گير نکند.
- : وقتی سوار موتور هستيد بيشتر دود را استشمام می‌کنيد. حواستان باشد. اگر از ماسک‌ها استفاده کنيد خيلی بهتر است.
- : هميشه اول مسير را موتوری مورد نظر مبلغ را طی کنيد که در هنگام پياده شدن با رقم‌های نجومی جناب راننده مواجه نشويد.
- : هميشه آن مبلغی را که در سر داريد ۵۰۰ تومانی کمتر بگوييد که بتوانيد در آخر سر به مبلغ مورد نظر برسيد.
- : تا جاييکه می‌توانيد از موتورسوارهايی که کنار ميادين مهم موتورهايشان خاموش است و نشسته‌اند استفاده نکنيد که مبلغ زيادی را معمولا طلب می کنند.
و در پايان سفر خوشی را برايتان آرزومنديم ...
http://www.shahryaran.com